Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 26, 93 - 113, 28.10.2020
https://doi.org/10.29224/insanveinsan.782478

Öz

Bu çalışma, yaratıcı endüstriler içerisinde dönüşen kültür temelli girişimciliği, Türkiye’nin yaratıcı ekosistemi içerisinde yeniden düşünmeyi amaçlamıştır. Yaratıcı yayılım ve kültürel coğrafya teorilerine dayanan çalışma içerisinde, kültür temelli girişimcilik Türkiye’nin bilgi toplumuna dönüşüm süreci içerisinde tartışılmaktadır. Kapitalizmin yakın döneminde, kültür temelli girişimciliğin, ticari bir yatırımcılık olarak okunmasından daha çok, ülkelerin yenilikçilik ağının önemli bir bileşeni olarak ele almayı amaçlayan bu çalışmada, Ankara, İstanbul ve İzmir olmak üzere Türkiye’nin yaratıcı ekosistemi içerisinde farklı kesitleri temsil eden üç il, araştırmanın uzamı olarak seçilmiştir. İstanbul’un 2010 yılında Avrupa Başkenti olmasının yanı sıra, UNESCO yaratıcı şehirler ağında tasarım kenti olarak yer alması, Ankara’nın ise Türkiye’nin başkenti olmasının yanı sıra bilgi teknolojileri alanında öne çıkması ile İzmir’in yaratıcı kente dönüşüm planları söz konusu kentlerin seçilmesi için önemli bir gerekçe sağlamıştır. Çalışmada, öte yandan, UNESCO ve Avrupa Birliği’nin yaratıcı endüstrilerde girişimcilik politikaları karşılaştırmalı siyasa analizi üzerinden değerlendirilmektedir. Çalışmada, Türkiye için alternatif bir dizi yönetişim önerisi geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Alacovska, Ana ve Rosalind Gill. “De-Westernizing Creative Labour Studies: The Informality of Creative Work from an Ex-Centric Perspective”. International Journal of Cultural Studies. 22/2 (2019): 195-212.
  • Ankara Kalkınma Ajansı. “2014-2023 Ankara Bölge Planı”. 2013. http://www.ankara.org.tr/ankara.bolgeplanı. (erişim 18.10.2020).
  • Bakhshi, Hasan. “Capturing the Impact of Covid-19 on the Creative Industries”. Nesta. 31.03.2020. https://www.nesta.org.uk/blog/capturing-impact-covid-19-creative-industries/.
  • Bhansing, V. Pawan, Erik Hitters ve Yosha Winjgarden. “Passion Inspires: Motivations of Creative Entrepreneurs in Creative Business Centers in the Netherlands”. The Journal of Entrepreneurship. 27 / 1 (2019): 1-24.
  • Boix, Rafael, Luciana Lazeretti ve Daniel Sera Sanchez. “Entrepreneurship and Creative Industries in Developing and Developed Countries”. Creative Industries and Entrepreneurship: Paradigms in Transition from a Global Perspective. Der., Luciana Lazeretti ve Marilena Vecco. Paris: Edward Elgar Publishing, 2018: 35-57.
  • Bujor, Adriana ve Silvia Avasilcai. “Creative Entrepreneurship in Europe: A Framework of Analysis”. Annals of the Oradea University: Fascicle of Management and Technological Engineering. 1 (2014): 151-156.
  • Eurostat. “Culture Statistics-Cultural Entreprises”. 2019. https//www.ec.europe.eu/eurostat/about/policies.
  • Fuchs, Christian. “Kapitalizm mi? Enformasyon Toplumu mu?”. Dijital Emek ve Karl Marx. Çev., Tahir Emre Kalaycı ve Senem Oğuz. Ankara: NotaBene Yayınları. 2015: 203-225.
  • Gov.Uk. “Creative Industries Economic Estimates”. 2019. http://www.gov.uk/collections/creativeindustrieseconomicestimates.
  • Hesmondhalgh, David, Kate Oakley, David Lee ve Melissa Nisbett. Culture, Economy and Politics: The Case of New Labour. Basingstoke, Hampshire: Palgrave & McMillan Publications, 2015.
  • HKU. The Entrepreneurial Dimensions of the Cultural and Creative Industries. Utrecht: Hogerschool vor de Kunsten Publications, 2010.
  • Howkins, John. The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. New York: Penguin Books. 2001.
  • İstanbul Kalkınma Ajansı. “Türkiye Girişimcilik Eko-sistemi Finansal Destekler ve Mevcut Durum”. 2019. https://www.istka.org.tr/media/131459/türkiye-girişimcilik-eko-sistemi-mevcut-durum-raporu.pdf. (erişim 31.10.2019).
  • Jin, Dal Yong. New Korean Wave: Transnational Cultural Power in the Age of Social Media. Chicago, Springfield: University of Illinois Press, 2016.
  • Kaymas, Serhat. “Yaratıcı Endüstriler Ekosistemi İçerisinde Ankara: Sorunlar, Olanaklar ve Potansiyeller Üzerine Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10/2 (2019): 108-125.
  • Kerrigan, Susan ve Samuel Hutchinson. “Regional Creative Industries: Transforming the Steel City into a Creative City in Newcastle, Australia”. Creative Industries Journal. 9/2 (2014): 116-129.
  • Lazeretti, Luciana, Francesko Capone ve Erdem Seçilmiş. “In Search of a Mediterranean Creativity: Cultural and Creative Industries in Italy, Spain and Turkey”. European Planning Studies. 24/3 (2016): 568-588.
  • Lee, Hye-Kyung. “The Political Economy of Creative Industries”. Media, Culture & Society. 39/7 (2017): 1078-1088.
  • Lorenzo, Lucia Garcia, Paul Donelly, Lucia Sell-Trujillo ve J. Miguel Imas. “Liminal Entrepreneuring: The Creative Practices of Nascent Necessity Entrepreneurship”. Organization Studies. 39/2-3 (2018): 373-395.
  • Saka, Erkan. “Dijital Dönüşüm ve Gazetecilik İçin Yeni İş Modelleri”. Dijitalleşen Gazetecilik İçin Yeni İş Modelleri. Der., Erkan Saka, Vehbi Görgülü ve Anıl Sayan. İstanbul: Taş Mektep Yayınları, 2017: 11-41.
  • Svarc, Jadranka. “The Knowledge Worker is Dead: What About Professions?”. Current Sociology. 64/3 (2016): 392-410.
  • Thiel, Joachim. “Creative Cities and the Reflexivity of the Urban Creative Economy”. European Urban and Regional Studies. 24/1 (2017): 21-34.
  • Throsby, David. “Modelling the Cultural Industries”. International Journal of Cultural Policy. 14/3 (2008): 217-232.
  • Tiryakioğlu, Murad. “Schumpeter, Yenilik ve Yaratıcı Yıkım”. İktisadiyat. 18.03.2009. http://www.iktisadiyat.com/2009/03/18/schumpeter-yenilik-ve-yaratici-yikim/.
  • TOBB ETU. “Girişimciye Garaj Deneyimi TOBB ETU’de”. https://www.etu.edu.tr/tr/bolum/uluslararasi-girisimcilik/haber/girisimciye-garaj-deneyimi-tobb-etu-de.
  • UNCTAD. “Creative Economy Outlook: Trends in International Trade in Creative Industries: 2002-2015”. Erişim 18 Ekim, 2020, https://unctad.org/system/files/official-document/ditcted2018d3_en.pdf.
  • UNESCO. Creative Economy Report 2013 Special Edition: Widening Local Development Pathways. New York, Paris: United Nations Development Programmes Publication, 2015.
  • WIPO. “How to Make a Living in the Creative Industries?”. Geneva, 2017. https://www.wipo.int/edocs/pubdocs/en/wipo_pub_cr_2017_1.pdf. (erişim 18.10.2020).
  • Yamamura, Sakura ve Paul Laselle. “Proximities and the Emergence of Regional Industry: Evidence of the Liability of Smallness in Malta”. European Planning Studies. 2019: 1-25.
  • Yum, Seungil. “The Relationship Between Creative Industries and the Urban Economy in the USA”. Creative Industries Journal. 13/2 (2020): 95-116.

Creative Industries, Culture-Based Entrepreneurship, and Critical Political Economy: Rethinking of the Blind Spot

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 26, 93 - 113, 28.10.2020
https://doi.org/10.29224/insanveinsan.782478

Öz

This study has endeavour to the rethinking of the transformations of culture-based entrepreneurships within Turkey’s creative industries ecosystems. In the present study which is mainly based on “creative diffusions” and “cultural economic geography” theories; the culture-based entrepreneurships have almost been addresses the transformation process of knowledge based societies in Turkey. In the very close history of capitalism, culture-based entrepreneurship has emerged more than the meaning of solely commercial entrepreneurships, in this sense, this study aims to address an important component of Turkey’s innovation network, Ankara, Istanbul and Izmir where the cities represent different sections of Turkey’s creative ecosystem, has been chosen as the extent of the investigation. Istanbul, as well as being the European Capital in 2010, the UNESCO creative cities to take part in the design of the city’s network of Ankara, Turkey’s capital is in addition to the information technology field of creative urban transformation plan in Izmir with stand in for the selection of the city said provided an important justification. In the study, on the other hand, the entrepreneurship policies of UNESCO and the European Union in creative industries are evaluated through comparative policy analysis. At the end of the present study, a series of alternative governance models have offers for Turkey.

Kaynakça

  • Alacovska, Ana ve Rosalind Gill. “De-Westernizing Creative Labour Studies: The Informality of Creative Work from an Ex-Centric Perspective”. International Journal of Cultural Studies. 22/2 (2019): 195-212.
  • Ankara Kalkınma Ajansı. “2014-2023 Ankara Bölge Planı”. 2013. http://www.ankara.org.tr/ankara.bolgeplanı. (erişim 18.10.2020).
  • Bakhshi, Hasan. “Capturing the Impact of Covid-19 on the Creative Industries”. Nesta. 31.03.2020. https://www.nesta.org.uk/blog/capturing-impact-covid-19-creative-industries/.
  • Bhansing, V. Pawan, Erik Hitters ve Yosha Winjgarden. “Passion Inspires: Motivations of Creative Entrepreneurs in Creative Business Centers in the Netherlands”. The Journal of Entrepreneurship. 27 / 1 (2019): 1-24.
  • Boix, Rafael, Luciana Lazeretti ve Daniel Sera Sanchez. “Entrepreneurship and Creative Industries in Developing and Developed Countries”. Creative Industries and Entrepreneurship: Paradigms in Transition from a Global Perspective. Der., Luciana Lazeretti ve Marilena Vecco. Paris: Edward Elgar Publishing, 2018: 35-57.
  • Bujor, Adriana ve Silvia Avasilcai. “Creative Entrepreneurship in Europe: A Framework of Analysis”. Annals of the Oradea University: Fascicle of Management and Technological Engineering. 1 (2014): 151-156.
  • Eurostat. “Culture Statistics-Cultural Entreprises”. 2019. https//www.ec.europe.eu/eurostat/about/policies.
  • Fuchs, Christian. “Kapitalizm mi? Enformasyon Toplumu mu?”. Dijital Emek ve Karl Marx. Çev., Tahir Emre Kalaycı ve Senem Oğuz. Ankara: NotaBene Yayınları. 2015: 203-225.
  • Gov.Uk. “Creative Industries Economic Estimates”. 2019. http://www.gov.uk/collections/creativeindustrieseconomicestimates.
  • Hesmondhalgh, David, Kate Oakley, David Lee ve Melissa Nisbett. Culture, Economy and Politics: The Case of New Labour. Basingstoke, Hampshire: Palgrave & McMillan Publications, 2015.
  • HKU. The Entrepreneurial Dimensions of the Cultural and Creative Industries. Utrecht: Hogerschool vor de Kunsten Publications, 2010.
  • Howkins, John. The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. New York: Penguin Books. 2001.
  • İstanbul Kalkınma Ajansı. “Türkiye Girişimcilik Eko-sistemi Finansal Destekler ve Mevcut Durum”. 2019. https://www.istka.org.tr/media/131459/türkiye-girişimcilik-eko-sistemi-mevcut-durum-raporu.pdf. (erişim 31.10.2019).
  • Jin, Dal Yong. New Korean Wave: Transnational Cultural Power in the Age of Social Media. Chicago, Springfield: University of Illinois Press, 2016.
  • Kaymas, Serhat. “Yaratıcı Endüstriler Ekosistemi İçerisinde Ankara: Sorunlar, Olanaklar ve Potansiyeller Üzerine Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10/2 (2019): 108-125.
  • Kerrigan, Susan ve Samuel Hutchinson. “Regional Creative Industries: Transforming the Steel City into a Creative City in Newcastle, Australia”. Creative Industries Journal. 9/2 (2014): 116-129.
  • Lazeretti, Luciana, Francesko Capone ve Erdem Seçilmiş. “In Search of a Mediterranean Creativity: Cultural and Creative Industries in Italy, Spain and Turkey”. European Planning Studies. 24/3 (2016): 568-588.
  • Lee, Hye-Kyung. “The Political Economy of Creative Industries”. Media, Culture & Society. 39/7 (2017): 1078-1088.
  • Lorenzo, Lucia Garcia, Paul Donelly, Lucia Sell-Trujillo ve J. Miguel Imas. “Liminal Entrepreneuring: The Creative Practices of Nascent Necessity Entrepreneurship”. Organization Studies. 39/2-3 (2018): 373-395.
  • Saka, Erkan. “Dijital Dönüşüm ve Gazetecilik İçin Yeni İş Modelleri”. Dijitalleşen Gazetecilik İçin Yeni İş Modelleri. Der., Erkan Saka, Vehbi Görgülü ve Anıl Sayan. İstanbul: Taş Mektep Yayınları, 2017: 11-41.
  • Svarc, Jadranka. “The Knowledge Worker is Dead: What About Professions?”. Current Sociology. 64/3 (2016): 392-410.
  • Thiel, Joachim. “Creative Cities and the Reflexivity of the Urban Creative Economy”. European Urban and Regional Studies. 24/1 (2017): 21-34.
  • Throsby, David. “Modelling the Cultural Industries”. International Journal of Cultural Policy. 14/3 (2008): 217-232.
  • Tiryakioğlu, Murad. “Schumpeter, Yenilik ve Yaratıcı Yıkım”. İktisadiyat. 18.03.2009. http://www.iktisadiyat.com/2009/03/18/schumpeter-yenilik-ve-yaratici-yikim/.
  • TOBB ETU. “Girişimciye Garaj Deneyimi TOBB ETU’de”. https://www.etu.edu.tr/tr/bolum/uluslararasi-girisimcilik/haber/girisimciye-garaj-deneyimi-tobb-etu-de.
  • UNCTAD. “Creative Economy Outlook: Trends in International Trade in Creative Industries: 2002-2015”. Erişim 18 Ekim, 2020, https://unctad.org/system/files/official-document/ditcted2018d3_en.pdf.
  • UNESCO. Creative Economy Report 2013 Special Edition: Widening Local Development Pathways. New York, Paris: United Nations Development Programmes Publication, 2015.
  • WIPO. “How to Make a Living in the Creative Industries?”. Geneva, 2017. https://www.wipo.int/edocs/pubdocs/en/wipo_pub_cr_2017_1.pdf. (erişim 18.10.2020).
  • Yamamura, Sakura ve Paul Laselle. “Proximities and the Emergence of Regional Industry: Evidence of the Liability of Smallness in Malta”. European Planning Studies. 2019: 1-25.
  • Yum, Seungil. “The Relationship Between Creative Industries and the Urban Economy in the USA”. Creative Industries Journal. 13/2 (2020): 95-116.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serhat Kaymas 0000-0003-4096-1546

Yayımlanma Tarihi 28 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 26

Kaynak Göster

APA Kaymas, S. (2020). Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan Ve İnsan, 7(26), 93-113. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.782478
AMA Kaymas S. Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan ve İnsan Dergisi. Ekim 2020;7(26):93-113. doi:10.29224/insanveinsan.782478
Chicago Kaymas, Serhat. “Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik Ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek”. İnsan Ve İnsan 7, sy. 26 (Ekim 2020): 93-113. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.782478.
EndNote Kaymas S (01 Ekim 2020) Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan ve İnsan 7 26 93–113.
IEEE S. Kaymas, “Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek”, İnsan ve İnsan Dergisi, c. 7, sy. 26, ss. 93–113, 2020, doi: 10.29224/insanveinsan.782478.
ISNAD Kaymas, Serhat. “Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik Ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek”. İnsan ve İnsan 7/26 (Ekim 2020), 93-113. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.782478.
JAMA Kaymas S. Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan ve İnsan Dergisi. 2020;7:93–113.
MLA Kaymas, Serhat. “Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik Ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek”. İnsan Ve İnsan, c. 7, sy. 26, 2020, ss. 93-113, doi:10.29224/insanveinsan.782478.
Vancouver Kaymas S. Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan ve İnsan Dergisi. 2020;7(26):93-113.