İletişim Araçlarında Hızlanma Olgusu: Telgraf ve Twitter’ın Dromolojik Çözümlemesi

Yıl 2022, , 193 - 219, 18.09.2022

Eyüp Al

https://doi.org/10.12658/M0679

Öz

Teknoloji, dünyayı belirli bir biçimde yaşamayı ve kavramayı sağladığı için toplumsal alandan soyutlanabilir bir nitelik arz etmemektedir. Gün geçtikçe toplum ve teknoloji arasındaki etkileşimin arttığı varsayımından hareket edildiğinde, toplumsal süreçlerin ve olguların teknoloji zemininde ele alınması kaçınılmaz bir durum yaratmaktadır. Bu nedenle çalışmada bir süredir tecrübe edilmekte olan “hız” olgusu telgraf ve Twitter özelinde ele alınmakta olup, söz konusu olgu Paul Virilio’nun kavramsallaştırdığı “dromoloji” ekseninde teknolojik determinist bir okumaya tabi tutulmaktadır. Öncelikli olarak seçilen araçların kullanıldıkları dönemlerde yaşamı nasıl ve hangi ölçülerde hızlandırdıkları neden sonuç ilişkisi bağlamında izah edilmektedir. Söz konusu nedensellik bağlamı açıklanırken formun, içeriğin yerini nasıl aldığı da incelenmektedir. Ayrıca makalede, telgraf ve Twitter arasında tüm tarihsel bağlamı aşan “ideolojik” bir ortaklığın hız ekseninde kurulabileceği iddia edilmektedir. Hızlanma olgusunun teknolojik determinizme ve Virilio’ya göre “araçların” doğal sonucu olarak ele alındığı bu makalede, Virilio’nun dromoloji kavramının ve teknolojik determinizmin sınırlarını aşmadan nitel karşılaştırmalı tarihsel bir analiz gerçekleştirilmektedir. Tüm bu analizler ve incelemeler çerçevesinde hızın iletişim araçları üzerinden gündelik hayatı belirlediği, içeriği akışkan hale getirdiği ve coğrafyayı önemsizleştirdiği iddia edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Hız, dromoloji, Paul Virilio, teknolojik determinizm, telgraf, Twitter

The Phenomenon of Acceleration with Regard to Communication Tools: A Dromological Analysis of the Telegraph and Twitter

Öz

Due to how technology enables experiencing and comprehending the last centuries of the world in a certain way, abstracting it from the social sphere is not possible. Considering the assumption that the interactions between society and technology increase daily creates an inevitable situation where social processes and phenomena are handled on the basis of technology. For this reason, the study discusses the phenomenon of speed in the contexts of the telegraph and Twitter and subjects this phenomenon to a technological determinist reading along the axis of dromology as conceptualized by Paul Virilio. Speed is explained in the context of the cause-and-effect relationship regarding how and the extent to which the tools that are chosen primarily accelerate life during the periods in which they are used. While explaining the context of this causality, the study also examines how form replaces content. In addition, the article claims that an ideological partnership between telegram and Twitter that exceeds the entire historical context can be established along the axis of speed. This article considers the phenomenon of speed as a natural consequence of technological determinism according to Virilio; the study also carries out a qualitative comparative historical analysis within the limits of Virilio’s concept of dromology and technological determinism. Within the framework of all these analyses and examinations, the study claims speed to determine daily life through communication tools, to make content fluid, and to trivialize geography.

Anahtar Kelimeler

Speed, dromology, Paul Virilio, technological determinism, telegraph, Twitter

Kaynakça

• Al, E. (2021). Sosyal medyada erişim hızı: Enformasyonun serbest akışı. G. D. Türk (Ed.). Sosyal medya okuryazarlığı içinde (ss. 141-158). Nobel.
• Armitage, J. & Graham, P. (2001). Dromoeconomics: Towards a political economy of speed. Parallax,7(1), 111-123.
• Auge, M. (1995). Non-Places: Introduction to an anthropology of supermodernity. Verso.
• Avcı, N. (1999). Enformatik cehalet. Dost Kitabevi.
• Baldini, M. (2000). İletişim tarihi. G. Batuş (Çev.). Avcıoğlu Basım.
• Başaran, F. (2014). İletişim ve emperyalizm. Ütopya Yayınevi.
• Baudrillard, J. (1994). Simulacra and simulation. The University of Michigan Press.
• Baudrillard, J. (2003). Passwords. Verso.
• Baudrillard, J. (2005). The conspiracy of art. Semiotext(e).
• Baudrillard, J. (2011). Impossible exchange. Verso.
• Bauman, Z. (2005). Globalization. Polity Press.
• Bekman, M. (2021). Yeni normalde havacılık sektöründe halkla ilişkilerin etkin dönüşümü: THY dijital medya hesapları örneği. Y. Özkoçak & V. Öngel (Ed.). Değişen ve değişmeyenleri ile Covid-19 dönemi ve yeni normaller – Cilt 2 içinde (ss. 29-65). Der Yayınları.
• Biro, Y. (2008). Turbulence and flow in film: The rhythmic design. Indiana University Press.
• Bourdieu, P. (1998). On television. The New Press.
• Briggs, A. & Burke, P. (2020). A social history of the media. Polity Press.
• Carey, J. W. (2019). Time, space, and the telegraph. P. Heyer & P. Urquhart (Ed.). Communication in history içinde (ss. 113-120). Routledge.
• Castells, M. (2010a). The rise of the network society. Wiley-Blackwell.
• Castells, M. (2010b). End of millenium. Wiley-Blackwell.
• Chayko, M. (2017). Superconnected: The internet, digital media, and techno-social life. SAGE Publications.
• Cho, S. E. & Park, H. W. (2012). Government organizations’ innovative use of the Internet: The case of the Twitter activity of South Korea’s ministry for food, agriculture, forestry and fisheries. Scientometrics, 90, 9-23.
• Connerton, P. (2009). How modernity forgets. Cambridge University Press.
• Gottschalk, S. (1999). Speed culture: Fast strategies in televised commercial Ads. Qualitative Sociology, 22(4), 311-329.
• Güngör, K. (2017). Büyüyen zaman ihtiyacı. Nota Bene Yayınları.
• Harvey, D. (1992). The condition of postmodernity. Blackwell Publishers.
• Headrick, D. R. (2000). When information came of age. Oxford University Press. James, I. (2007). Paul Virilio. Routledge.
• Keane, J. (2007). The media and democracy. Polity Press.
• Lewis, L. C. (2013). Watching the clock: The logics of speed literacy practices. JAC, 33(1/2), 169-199.
• Lovejoy, K., Waters, R. D. & Saxton, G. D. (2012). Engaging stakeholders through Twitter: How nonprofit organizations are getting more out of 140 characters or less. Public Relations Review, 38(2), 313-318.
• MacEvoy, B. (1997). Change leaders and new media. L. Kahle & L. Chiagouris (Ed.). Values, lifestyles and psychographics içinde (ss. 283–298). Lawrence Erlbaum Associates.
• McLuhan, M. (1994). Understanding media: the extensions of man. The MIT Press.
• McLuhan, M. & Powers, B. R. (1992). The global village. Oxford University Press.
• McQuire, S. (2011). Virilio’s media as philosophy. J. Armitage (Ed.). Virilio now: Current perspectives in Virilio studies içinde (ss. 92-114). Polity Press.
• Mitchell, T. (1991). Colonising Egypt. University of California Press.
• Murthy, D. (2012). Towards a sociological understanding of social media: Theorizing Twitter. Sociology, 46(6), 1059-1073.
• Neuman, W. L. (2014). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. Pearson Education.
• Nye, D. E. (1997). Shaping communication networks: Telegraph, telephone, computer. Social Research, 64(3), 1067–1091.
• Oskay, Ü. (2014). Kitle iletişiminin kültürel işlevleri. İnkılâp Kitapevi.
• Poe, M. T. (2011). A history of communications. Cambridge University Press.
• Postman, N. (2006). Amusing ourselves to death. Penguin Books.
• Ramonet, İ. (2000). Medyanın zorbalığı. A. Derman (Çev.). Om Yayınevi.
• Rosenberg, H. & Feldman, C. S. (2008). No time to think: The menace of media speed and the 24-hour news cycle. Continuum.
• Standage, T. (2014). Telgraf- Viktoryan internet. D. Crowley & P. Heyer (Ed.). İletişim tarihi içinde (ss. 199- 207). B. Ersöz (Çev.). Siyasal Kitabevi.
• Stevenson, N. (2002). Understanding media cultures. SAGE Publications.
• Taylor, M. & Kent, M. L. (2007). Taxonomy of mediated crisis responses. Public Relations Review, 33, 140–146.
• Tilly, C. (1984). Big structures, large processes, huge comparisons. Russell Sage Foundation.
• Tumasjan, A., Sprenger, T. O., Sandner, P. G. & Welpe, I. M. (2010). Predicting elections with Twitter: What 140 characters reveal about political sentiment. Proceedings of the International AAAI Conference on Weblogs and Social Media, 4(1), 178-185.
• Urry, J. (2002). Consuming places. Routledge.
• Virilio, P. (1998). Overexposed city. K. M. Hays (Ed.). Architecture theory since 1968 içinde (ss. 540-550). The MIT Press.
• Virilio, P. (1990). Popular defense & ecological struggles. Semiotext(e).
• Virilio, P. (2005). The information bomb. Verso.
• Virilio, P. (2006). Speed and politics. Semiotext(e).
• We Are Social (2020). Digital 2020: Global digital overview. https://wearesocial.com/digital-2020 adresinden 5 Ocak 2022 tarihinde alınmıştır.
• Williams, R. (2004). Television: Technology and cultural form. Routledge.