Spor Liselerinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (İç Anadolu Bölgesi Örneği)

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 49 - 57, 30.12.2020

Oğuzhan Çalı , Murat Kangalgil

Öz

Bu çalışmada, spor liselerinde okuyan öğrencilerin çoklu zekâ profillerinin ortaya konması, amaçlanmıştır. Araştırma, betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini, 2016-2017 Eğitim-Öğretim yılında Türkiye’deki spor liselerinde eğitim-öğretim gören 9. 10. 11. ve 12. sınıflardaki öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklem belirleme yöntemi olarak küme örnekleme yöntemi kullanılmış ve İç Anadolu Bölgesi bir küme olarak kabul edilmiştir. Bu nedenle örnekleme İç Anadolu Bölgesinde 8 farklı ilde bulunan spor lisesindeki 9. 10. 11. ve 12. sınıflarındaki öğrenciler alınmıştır. Araştırmaya 463 erkek, 299 kız öğrenci olmak üzere toplam 762 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan demografik bilgi formu ve Özden (2008) tarafından geliştirilmiş olan “Çoklu Zekâ Envanteri” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin normalliği Kolmogorov-Smirnov testi ile edilmiş ve verilerin normal dağılım göstermediği görülmüştür. Bu nedenle verilerin analizinde bağımsız iki grup için Mann-Whitney-U testi, ikiden fazla bağımsız grup için ise Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçların yorumlanmasında frekans ve yüzde kullanılmıştır. Anlam düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda, cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre, öğrencilerin çoklu zekâ puanları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Spor yaşı değişkenine göre, çoklu zekâ puanları karşılaştırıldığında ise bedensel zekâ puanları arasında anlamlı farklılık bulunur iken, diğer zekâ alanları puanları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

çoklu zeka kuramı, spor lisesi, öğrenci

Investigation of Multiple Intelligence Fields of Students who Have Education in Sport High Schools in Terms of Some Variables (Internal Anatolia Region Example)

Öz

In this study, it is aimed to reveal the multiple intelligence profiles of the students studying in sports high schools. The research is a descriptive study. The universe of the study consists of the students in the 9th, 10th, 11th and 12th grades of sports high schools in Turkey in the 2016-2017 academic year. Cluster sampling method was used as the sampling method and Central Anatolia Region was accepted as a cluster. For this reason, the students in the 9th, 10th, 11th and 12th grades of sports high schools in 8 different cities in the Central Anatolia Region were taken. A total of 762 students, 463 male and 299 females, participated in the study. The demographic information form created by the researcher and the "Multiple Intelligence Inventory" developed by Özden (2008) were used as data collection tools in the study. The normality of the obtained data was tested with the Kolmogorov-Smirnov test and it was observed that the data did not show normal distribution. For this reason, Mann-Whitney-U test was used for two independent groups and Kruskal-Wallis test for more than two independent groups in the analysis of the data. Frequency and percentage were used in the interpretation of the obtained results. Level of significance was determined as 0,05. As a result of the research, no significant difference was found between students' multiple intelligence scores according to gender and grade level variables. According to the sports age variable, when the multiple intelligence scores were compared, there was a significant difference among the physical intelligence scores, but no significant difference was found between the scores of the other intelligence field.

Anahtar Kelimeler

multiple intelligence theory, sports high school, student

Kaynakça

• Altınmakas, O. (2011). Elit basketbolcuların oynadıkları mevkilere göre çoklu zekâ dağılımlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Altınok, E. (2008). Beden eğitimi öğrencilerinin bazı değişkenlere göre çoklu zekâ alanlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Aracı, H. (2004). Öğretmenler ve öğrenciler için okullarda beden eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Baymur, F. (2010). Genel psikoloji. Ankara: İnkılap Kitabevi.
• Bümen, N. T. (2002). Okulda Çoklu Zekâ Kuramı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Canlı, U., Toksöz, İ., & Özmutlu, İ. (2017). Basketbolcuların çoklu zeka alanları, sosyo-ekonomik düzeyleri ve becerilerinin değerlendirilmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4171-4181.
• Demirel, Ö., Başbay, A. & Erdem, E. (2006). Eğitimde Çoklu Zekâ Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Ermiş, E. (2012). Aktif spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin bazı değişkenlere göre çoklu zekâlarının karşılaştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Gander, M. J. & Gardiner, H. W. (1995). Çocuk ve ergen gelişimi. (Düzenleyen; B. Onur) İstanbul: İmge Kitabevi.
• Gardner, H. (1993). Multiple intelligences: The theory in practice. New York: Basic Books.
• Güllü, M. & Tekin, M. (2009). Spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 247-258.
• Günç, B. (2020). Ortaöğretim öğrencilerinin çoklu zeka alanlarına göre rekreasyon tercihlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Batman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Batman.
• Hillman, C. H., Erickson, K. I. & Kramer, A. F. (2008). Be smart, exercise your yeart: exercise effects on brain and cognition. Percpectives, 9(1), 58-65
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel yayıncılık.
• MEB. (2005). Spor liseleri yönetmeliği, Ankara: Tebliğler Dergisi.
• MEB. (2007). 2008 Yılı Bütçesine İlişkin Rapor, Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Yayınevi
• Metan, H. & Küçük, V. (2017). 12-14 Yaş grubu düzenli spor yapan ve yapmayan bireylerin çoklu zekâ yönüyle karşılaştırılması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 327-333.
• Neuman, W. L. (2014). Toplumsal Araştırma Yöntemleri, Nitel ve Nicel Yaklaşımlar (7. Basım) (Çev. Sedef Özge). Ankara: Yayınodası Yayıncılık Hizmetleri.
• Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Özden, Y. (2008). Öğrenme ve öğretme, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Perkins, D. N. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6-11.
• Sağlam, A. Ç. (2013). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi, Ankara: Maya Akademi.
• Shaikh, N., Shah Mohd, K. & Wakpainjan, P. (2016). A comparative study of multiple ıntelligences of students with respectto grades. The International Journal of Indian Psychology, 4(1), 95-107.
• Sibley, B. A. & Etnier, J. (2003). The relationship between physical activity and cognition in children: A meta-analysis. Pediatric Exercise Science, 15(3), 243-256.
• Sümbüloğlu, K. & Sümbüloğlu, V. (2002). Araştırma Yöntemleri, Ankara: Hatiboğlu Yayıncılık.
• Tekin, M. (2009). Ferdi ve takım sporlarında erkek ve kız sporcuların farklı zekâ tiplerindeki seviyelerinin karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(4), 29-51.
• Uysal, E. & Eryılmaz, A. (2006) Yedinci ve onuncu sınıf öğrencilerinin kendini değerlendirmesiyle bulunan çoklu zekâ boyutları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 230-239.
• Ürgüp, S. (2015). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunun üç farklı bölümünde eğitim gören öğrencilerin çoklu zekâ alanlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
• Yavuz, K. E. (2001). Eğitim ve öğretimde çoklu zekâ teorisi ve uygulamaları. Ankara: Özel Ceceli Okulları Yayınları.
• Yıldız, M., Öntürk, Y. & Efek, E. (2020). The investigation of multiple intelligence modalities of university students receiving sports education. Asian Journal of Education and Training, 6(2), 246-255.