Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölüm Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 1), 132 - 138, 25.08.2016

Bülent Ağbuğa

Öz

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünü okuyan üniversiteli öğrencilerinin algısal sosyal beceri seviyelerini okudukları sınıf düzeyine göre karşılaştırmaktır.  Araştırmaya iki farklı üniversiteden 192 gönüllü öğrenci katılmıştır (Erkek = 110, Kadın = 82; 39 1. sınıf, 47 ikinci sınıf, 52 3. sınıf ve 54 4. sınıf).  Veriler Kocayörük (2000) tarafından geliştirilen “Sosyal Beceri Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde, açımlayıcı faktör analizi, betimsel istatistik ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır.  Yapılan istatistik analizleri sonucunda sınıflar arası sosyal beceri ortalamalarında bir farklılık gözlenmesine rağmen, bu farklılıkların istatistiki olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur [F(3,189) = 2.46; p = .064)].  Sınıflar bazında ortalamalarına bakıldığında (1. sınıf için X = 3.43, Ss = .44; 2. sınıf için X = 3.40, Ss = .25; 3. sınıf için X = 3.33, Ss = .34 ve 4.sınıf için X = 3.50, Ss = .38) , beden eğitimi ve spor bölümünde okuyan öğrencilerinin sosyal beceri ortalamalarının yüksek olduğu görülmektedir. Bunun nedenlerinden biri sporun bireylerin sosyal becerileri üzerinde olumlu katkı yaptığı olarak düşünülebilir. Gelecekte yapılacak araştırmalarda, bu yüzden, aktif ve düzenli spor yapan ve yapmayan öğrenciler arasındaki sosyal beceri farklılıklarına bakılabilir. Ayrıca, gelecek araştırmalarda farklı sosyal beceri ölçekleri kullanılabilir.

Field : Physical Education, Sport Sociology Type : Research Article

Öz

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünü okuyan üniversiteli öğrencilerinin algısal sosyal beceri seviyelerini okudukları sınıf düzeyine göre karşılaştırmaktır. Araştırmaya iki farklı üniversiteden 192 gönüllü öğrenci katılmıştır (Erkek = 110, Kadın = 82; 39 1. sınıf, 47 ikinci sınıf, 52 3. sınıf ve 54 4. sınıf). Veriler Kocayörük (2000) tarafından geliştirilen “Sosyal Beceri Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde, açımlayıcı faktör analizi, betimsel istatistik ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Yapılan istatistik analizleri sonucunda sınıflar arası sosyal beceri ortalamalarında bir farklılık gözlenmesine rağmen, bu farklılıkların istatistiki olarak anlamlı olmadığı bulunmuştur [F(3,189) = 2.46; p = .064)]. Sınıflar bazında ortalamalarına bakıldığında (1. sınıf için X = 3.43, Ss = .44; 2. sınıf için X = 3.40, Ss = .25; 3. sınıf için X = 3.33, Ss = .34 ve 4.sınıf için X = 3.50, Ss = .38) , beden eğitimi ve spor bölümünde okuyan öğrencilerinin sosyal beceri ortalamalarının yüksek olduğu görülmektedir. Bunun nedenlerinden biri sporun bireylerin sosyal becerileri üzerinde olumlu katkı yaptığı olarak düşünülebilir. Gelecekte yapılacak araştırmalarda, bu yüzden, aktif ve düzenli spor yapan ve yapmayan öğrenciler arasındaki sosyal beceri farklılıklarına bakılabilir. Ayrıca, gelecek araştırmalarda farklı sosyal beceri ölçekleri kullanılabilir

Anahtar Kelimeler

Beden eğitimi, sosyal beceri, spor

Kaynakça

• Akkök F (1996). İlköğretimde Sosyal Becerilerin Geliştirilmesi, Anne-Baba El Kitabı, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Avsar Z (2004). Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenlerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 111–130.
• Bulgu N (2013). Spora Katılımda Toplumsal Fayda: Kazakistan Ahmet Yesevi Üniversitesi Öğrencileri Örneği. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 18, 25-45.
• Erdoğan E, Sözen H, Cevahircioğlu B (2014). Farklı Spor Branşındaki Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Belirlenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(33), 828-834.
• Keskin Ö (2014). Çocuklarda Beden Eğitimi ve Spora Katılımın Sosyal Gelişim Üzerine Etkileri. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-6.
• Kocayörük A (2000). İlköğretim öğrencilerinin sosyal becerilerini geliştirmede dramanın etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Onursal AM, Moralı S, Başaran İ (2006). Spor yapan ve yapmayan 9-14 yaş çocuklarda özyeterlik ve sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 3-5 Kasım 2006, Muğla.
• Özen Y, Gülaçtı F (2012). Öğretmen Adaylarının Sosyal Beceri ve Psikolojik İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Hakemli Beşeri ve Akademik Bilimler Dergisi, 1 (1), 83-101.
• Riggio RE (1986). Assesment of basic social skills. Journal of Personality and Social Psychology, 51(3), 649-660.
• Yüksel G (1998). Sosyal Beceri Envante¬rinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (9), 39-48.