Eğitim Kademesi ve Akademik Başarı Açısından Sporcu Öğrencilerin Öğrenme Stilleri

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 1), 146 - 155, 25.08.2016

Ceyhun Alemdağ , Arslan Kalkavan Serdar Alemdağ Abdullah Bora Özkara

Öz

Araştırmanın amacı, sporcu öğrencilerin baskın öğrenme stillerini belirleyerek, eğitim kademesi ve akademik başarıları açısından incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 350’si ortaöğretim ve 132’si yükseköğretimde öğrenim gören, 482 sporcu öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kolb Öğrenme Stili Envanteri-III (KÖSE-III) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, χ2 (Chi-square) ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılmıştır. Sporcu öğrencilerin öğrenme stilleri eğitim kademesine göre farklılaşmazken, akademik başarıları öğrenme stillerine göre farklılık göstermiştir. Araştırma sonucunda, sporcu öğrencilerin en fazla değiştirme, en az ise yerleştirme öğrenme stillerine sahip oldukları görülmüştür. Buna ek olarak, yerleştirme öğrenme stillerine sahip öğrencilerin akademik başarılarının değiştirme öğrenme stiline sahip öğrencilerin akademik başarılarından yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca eğitim kademesi değişkeninin, sporcu öğrencilerin öğrenme stillerini belirleyici bir özellik olmadığı söylenebilir

Anahtar Kelimeler

Sporcu öğrenci, Kolb öğrenme stili modeli, ortaöğretim, yükseköğretim

The Learning Styles of Student Athletes according to Alma Mater and Academic Achievement

Öz

Araştırmanın amacı, sporcu öğrencilerin baskın öğrenme stillerini belirleyerek, eğitim kademesi ve akademik başarıları açısından incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 350’si ortaöğretim ve 132’si yükseköğretimde öğrenim gören, 482 sporcu öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kolb Öğrenme Stili Envanteri-III (KÖSE-III) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, χ2 (Chi-square) ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılmıştır. Sporcu öğrencilerin öğrenme stilleri eğitim kademesine göre farklılaşmazken, akademik başarıları öğrenme stillerine göre farklılık göstermiştir. Araştırma sonucunda, sporcu öğrencilerin en fazla değiştirme, en az ise yerleştirme öğrenme stillerine sahip oldukları görülmüştür. Buna ek olarak, yerleştirme öğrenme stillerine sahip öğrencilerin akademik başarılarının değiştirme öğrenme stiline sahip öğrencilerin akademik başarılarından yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca eğitim kademesi değişkeninin, sporcu öğrencilerin öğrenme stillerini belirleyici bir özellik olmadığı söylenebilir

Kaynakça

• Alemdağ C, Öncü E (2015). Kolb öğrenme stili modeline göre beden eğitimi öğretmeni adayları. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-12.
• Altun F, Yazıcı H (2010). Learning styles of the gifted students in Turkey. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 198-202.
• Aracı H (2007). Yapılandırmacı yaklaşımla beden eğitimi ve spor etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın.
• Arslan M (2007). Eğitimde yapılandırmacı yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41-61.
• Aydın N, Yılmaz A (2010). Yapılandırıcı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 57-68.
• Baykara Pehlivan K (2010). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları üzerine bir çalışma. İköğretim Online, 9(2), 749-763.
• Bektaş F (2013). Determining learning styles of the professional mountaineers. Educational Research and Reviews, 8(6), 212-217.
• Can Ş (2010). Determination of the learning styles of the pre-school teacher candidates (The case of Muğla University, Turkey). Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 4137-4141.
• Can Ş (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile bazı değişkenler arasındaki ilişkinin araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 70-82.
• Cavas B (2010). A study on pre-service science, class and mathematics teachers’ learning styles in Turkey. Science Education International, 21(1), 47-61.
• Connell TH, Franklin C (1994). The internet: Educational issues. Library Trends, 42(4), 608-625.
• Çaglayan HS (2011). The investigation of academicians' learning styles in school of physical education and sports in Turkey. Educational Research and Reviews, 6(3), 326-333..
• Çelik F, Şahin H (2011). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğretmen adaylarının cinsiyet ve öğrenim gördükleri sınıf düzeyleri bakımından öğrenme stillerinin incelenmesi (MAKÜ Örneği). Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 23-38.
• Demir T (2008). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin örenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi (Gazi Üniversitesi Örneği). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
• Demirhan G, İnce ML, Koca C, Kirazcı S (Ed.) (2010). Öğretim modelleri ve güncel araştırmalar. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.
• Duffy TM, Cunningham DJ (1996). Constructivism: Implications for the design and delivery of instruction. In D. Jonassen (Ed.). Educational communications and technology (p. 170-199). New York: Simon & Schuster Macmillan.
• Ekici G (2013). Gregorc ve Kolb öğrenme stili modellerine göre öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin cinsiyet ve genel akademik başarı açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 38(167), 211-225.
• Erdamar Koç G, Demirel M (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Egitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
• Ergür DO (1998). Hacettepe üniversitesi dört yıllık lisans programlarındaki öğrenci ve öğretim üyelerinin öğrenme stillerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Erkuş A (2009). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Evin Gencel İ (2007). Kolb’un deneyimsel öğrenme kuramına dayalı öğrenme stilleri envanteri-III’ü Türkçe’ye uyarlama çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 120-139.
• Evin Gencel İ (2008). The effect of instruction based on Kolb’s experiential learning theory on attitude, achievement and retention in social studies. Elementary Education Online, 7(2), 401-420.
• Evin Gencel İ (2013). Teachers’ teaching style preferences: A comparison of Turkey and the USA. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 635-648.
• Evin Gencel İ, Köse A (2011). Relationship between the prospective scıence teachers' learning styles, learning and study strategies, and self-efficacy beliefs in science teaching. Journal of Theory and Practice in Education, 7(2), 311-333.
• Fraenkel JR, Wallen NE, Hyun HH (1993). How to design and evaluate research in education (Vol. 7). New York: McGraw-Hill.
• Güven M, Kürüm D (2008). The relationship between teacher candidates’ learning styles and critical thinking dispositions. Elementary Education Online, 7(1), 53-70.
• Hein TL, Budny DD (2000). Styles and types in science and engineering education. In Paper Presented International Conference on Engineering and Computer Education. Sao Paulo, Brazil.
• Jonassen DH (1994). Thinking Technology: Toward a Constructivist Design Model. Educational technology, 34(4), 34-37.
• Jonassen D, Davidson M, Collins M, Campbell J, Haag BB (1995). Constructivism and computer‐mediated communication in distance education. American journal of distance education, 9(2), 7-26.
• Jones DC (2010). Hey coach, one teaching style does not fit all. World Swimming Coaches Association Newsletter, 10(4), 4-6.
• Kaf Hasırcı Ö (2006). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme stilleri: Çukurova Üniversitesi Örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(1), 15-25.
• Katrancı Y, Bozkuş F (2014). Learning styles of prospective mathematics teachers: Kocaeli University Case. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 328-332.
• Kaya A, Bozaslan H, Fırat Durdukoca Ş (2012). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile ders çalışma alışkanlıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(41), 131-146.
• Koç G, Demirel M (2004). Davranışçılıktan yapılandırmacılığa: Eğitimde yeni bir paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174-180.
• Kolb DA (1999). The Kolb learning style inventory, Version 3. Boston, MA: Hay Group, Hay Resources Direct.
• Kurbanoğlu S, Akkoyunlu B (2008). Bilgi yönetimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri. Türk Kütüphaneciliği, 22(3), 296-307.
• Kuzgun Y, Deryakulu D (2006). Bireysel farklılıklar ve eğitime yansımaları. Y. Kuzgun ve D. Deryakulu (Ed.). Eğitimde Bireysel Farklılıklar (s. 7). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Mainemelis C, Boyatzis RE, Kolb DA (2002). Learning styles and adaptive flexibility, testing experiential learning theory. Management Learning, 33(1), 5-33.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2007). Öğrenci merkezli eğitim uygulama modeli. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
• Mutlu M (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğrenme stilleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 1-21.
• Numanoğlu G, Şen B (2007). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 129-148.
• Oral B (2003). An investigation of the learning styles of secondary school students. Educational Administration in Theory and Practice, 35, 418-435.
• Özdemir N, Kesten A (2012). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve bazı demografik değişkenlerle ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 361-377.
• Özen Y (2011). Sosyal bilgiler eğitimi öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi (Erzincan Üniversitesi Örneği). Akademik Bakış Dergisi, 24(2), 1-20.
• Özgür H (2013). BÖTE bölümü öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 103-118.
• Özsoy N, Yağdıran E, Öztürk G (2004). Onuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve geometrik düşünme düzeyleri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16, 50-63.
• Ridin R, Rayner S (1998). Cognitive styles and learning strategies: Understanding style differences in learning and behavior. London: David Fulton Publishers.
• Ristori CA, Eberman LE, Tripp BL, Kaminski TW (2011). Athletic training student learning style. International Journal Of Athletic Therapy & Training, 16(2), 33-37.
• Singer RN (1980). Motor learning and human performance (3rd ed.). New York: Macmillan.
• Tuna S (2008). Resim iş öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme stilleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(25), 252-261.
• Türkmen M (2013). The relationships between gender, physical self-perception, sport experience, motivation orientations and academic success. International Journal of Academic Research Part B; 2013; 5(5), 66-72.
• Yalız D, Erişti B (2009). Anadolu üniversitesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(4), 156-163.
• Yaşar Ş (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(12), 68-75.
• Yazıcılar Ö, Güven B (2009). The effects of learning style activities on academic achievement, attitudes and recall level. Elementary Education Online, 8(1), 9-23.
• Yenice N (2012). A review on learning styles and critically thinking disposition of pre-service science teachers in terms of miscellaneous variables. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, 13(2), 1-31.
• Yılmaz Soylu M, Akkoyunlu B (2009). The effect of learning styles on achievement in different learning environments. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 8(4), 43-50.
• Yurdakul B, Demirel Ö (2011). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin üstbiliş farkındalıklarına katkısı. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 71-85.