Öz
For all we know, because Mawdudi is an important Quranic commentator, although some studies were made about him, his approaches to the tafsir problems haven't been studied. For this reason, this research has examined his findings about accepted mutashâbih verses and these are being evaluated in this research from time to time. According to Mawdudi, the allegorical verses have described unseen world with sample situations that the people know. The real nature of the issues that are described in these verses is unknown; however, when these verses are understood with very simple meaning, it evokes to people a few facts. Therefore, these statements should be understood as a metaphor; however, to deviate from the truth, mutashâbih verses must be evaluated in the light of muhkam verses. Mawdudi have not entered into discussions with the effects of the sects in describing the mutashabih verses and has discussed in the context of the historical and textual. Many verses adopted Mutashabih by some for his have not been addressed in this category.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adams, Charles J. “Ebu’l-A’lâ Mevdûdî’nin Tefhîmü’l-Kurân’ı”, çeviren: Ömer Başkan, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi _ [www.dinbilimleri.com], 2007, cilt: VII, sayı: 4, s. 463
- Ahmad, A. “Mevdûdî”. DİA. XXIX:432-43
- Begavî, (1997). Meâlimü’t-Tenzîl (thk. Komisyon). Riyad: Dâru Tayyibe
- Cerrahoğlu, İ. (1993). Tefsir Usulü. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları.
- Cilacı, O. (1998). “Mevdûdî” Kur’ân’a Göre Dört Terim İçinde. İstanbul: Beyan Yayınları.
- Esed, M. (1989). Kur’ân Mesajı-Meal Tefsir (çev. Ahmet Ertürk-Cahit Kotay). İstanbul: İşaret Yayınları.
- Hançerlioğlu, O. (1997). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi
- İbn Atiyye, E. M. (1422). el-Muharrerü’l-Vecîz. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye
- Kattân, M. (1993). Mebâhis fî Ulûmi’l-Kur’ân. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
- Koç, M. A. (2005). Tefsirde Bir Kaynak İncelemesi. Ankara: Kitabiyat Yayınları.
- Koç, T. (1995). Din Dili. Kayseri: Rey Yayıncılık
- Mert, M. (2008). Kelam Tarihinin Problemleri. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Mukâtil b. Süleyman (2003). Tefsîru Mukâtil b. Süleyman (thk. Ahmed Ferîd) Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye
- Öztürk, M. (2011). Kur'an, Tefsir ve Usul Üzerine Problemler, Tespitler, Teklifler. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Pak, Z. (2005) Allah-İnsan İletişimi Ankara: Kitabiyat Yayınları.
- Süyûtî, C. (1974) . el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân (thk. Muhammed Ebu’l-Fadl İbrâhim). Neşr. el-Hey’etü’l-Âmmetü’l-Mısriyye
- Şatıbî, (1993). el-Muvâfakat (terc. Mehmet Erdoğan). İstanbul: İz Yayıncılık
- Şimşek, M.S. (2012). Hayat Kaynağı Kur’an Tefsiri. İstanbul: Beyan Yayınları.
- Vahidî, (1414). el-Vecîz (thk. Safvan Adnân Dâvudî). Beyrut: Dâru’l-Kalem.
- -
- Yavuz, Ö. F. (2006). Kur’ân’da Sembolik Dil. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Yavuz, Y. Ş. “Müteşâbih”. DİA. XXXII. ss. 204-207.
- Zemahşerî, (1407). el-Keşşâf an Hakâikı Ğavâmidı’t-Tenzîl. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabiyyi
Öz
Mevdûdî, önemli bir müfessir olduğu için -bildiğimiz kadarı ile- hakkında bazı araştırmalar yapılmış olmasına rağmen tefsir problemlerine dair yaklaşımları incelenmemiştir. Bu sebeple bu araştırma müteşâbih kabul edilen ayetlerle ilgili Mevdûdî’nin tespitlerini ele almakta ve bunlar zaman zaman bu araştırmada değerlendirilmektedir. Mevdûdî’ye göre müteşâbih ayetler gayb âlemine yönelik hususları insanların bildikleri örnek durumlarla anlatan ayetlerdir. Bu ayetlerde anlatılan hususların gerçek mahiyeti bilinemez, bununla birlikte bu ayetler çok basit anlamı ile anlaşıldığında insanlara bazı gerçekleri çağrıştırmaktadır. Bu sebeple bu ifadeler mecaz olarak anlaşılmalıdır; fakat haktan sapmamak için muhkem ayetlerin ışığında değerlendirilmelidir. Mevdûdî, müteşâbih ayetleri açıklarken mezheplerin etkisiyle tartışmalara girmemiş ve konuyu Kur’ân’ın tarihi ve metinsel bağlamında ele almıştır. Bazılarınca müteşâbih kabul edilen birçok ayet de onun için bu kategoride ele alınmamıştır
Kaynakça
- Adams, Charles J. “Ebu’l-A’lâ Mevdûdî’nin Tefhîmü’l-Kurân’ı”, çeviren: Ömer Başkan, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi _ [www.dinbilimleri.com], 2007, cilt: VII, sayı: 4, s. 463
- Ahmad, A. “Mevdûdî”. DİA. XXIX:432-43
- Begavî, (1997). Meâlimü’t-Tenzîl (thk. Komisyon). Riyad: Dâru Tayyibe
- Cerrahoğlu, İ. (1993). Tefsir Usulü. Ankara: Diyanet Vakfı Yayınları.
- Cilacı, O. (1998). “Mevdûdî” Kur’ân’a Göre Dört Terim İçinde. İstanbul: Beyan Yayınları.
- Esed, M. (1989). Kur’ân Mesajı-Meal Tefsir (çev. Ahmet Ertürk-Cahit Kotay). İstanbul: İşaret Yayınları.
- Hançerlioğlu, O. (1997). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi
- İbn Atiyye, E. M. (1422). el-Muharrerü’l-Vecîz. Beyrut: Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye
- Kattân, M. (1993). Mebâhis fî Ulûmi’l-Kur’ân. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle.
- Koç, M. A. (2005). Tefsirde Bir Kaynak İncelemesi. Ankara: Kitabiyat Yayınları.
- Koç, T. (1995). Din Dili. Kayseri: Rey Yayıncılık
- Mert, M. (2008). Kelam Tarihinin Problemleri. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Mukâtil b. Süleyman (2003). Tefsîru Mukâtil b. Süleyman (thk. Ahmed Ferîd) Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye
- Öztürk, M. (2011). Kur'an, Tefsir ve Usul Üzerine Problemler, Tespitler, Teklifler. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Pak, Z. (2005) Allah-İnsan İletişimi Ankara: Kitabiyat Yayınları.
- Süyûtî, C. (1974) . el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân (thk. Muhammed Ebu’l-Fadl İbrâhim). Neşr. el-Hey’etü’l-Âmmetü’l-Mısriyye
- Şatıbî, (1993). el-Muvâfakat (terc. Mehmet Erdoğan). İstanbul: İz Yayıncılık
- Şimşek, M.S. (2012). Hayat Kaynağı Kur’an Tefsiri. İstanbul: Beyan Yayınları.
- Vahidî, (1414). el-Vecîz (thk. Safvan Adnân Dâvudî). Beyrut: Dâru’l-Kalem.
- -
- Yavuz, Ö. F. (2006). Kur’ân’da Sembolik Dil. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Yavuz, Y. Ş. “Müteşâbih”. DİA. XXXII. ss. 204-207.
- Zemahşerî, (1407). el-Keşşâf an Hakâikı Ğavâmidı’t-Tenzîl. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabiyyi
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Mart 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt 2 (Özel Sayı 1) |
