Mollâ Câmî’nin Şevâhidü’n-nübüvve li-takviyeti ehli’l-fütüvve adlı Farsça eserini
Türkçeye tercüme eden mütercimlerden biri de XVI. yüzyıl şairlerinden
Senâyî’dir. Şairin, Divân’ı ve Ravzatü’l-ebrâr adlı manzum bir eseri
daha bulunduğu tezkireler tarafından kaydedilmişse de henüz bu eserlere
ulaşılamamıştır. Mevcut bilgilere göre Senâyî’nin günümüze ulaşabilmiş tek
eseri olan söz konusu tercümede Hz. Muhammed’in mucizeleri, ehl-i beytin ve
sahabelerin menkıbeleri anlatılmış; bu eser Kânûnî Sultan Süleymân’a sunulmak
için kaleme alınmıştır. Senâyî’nin bu eseri daha ziyade mensur bir metin
olmakla beraber içerisinde Arapça ve Farsça manzumeler de ihtiva eder. Bu
tercüme içerisinde mütercimin telif ettiği bazı manzum kısımlar da yer
almaktadır. Bu çalışmada, söz konusu kısımlardan biri olan “kerem” redifli
manzume incelenmiş, bilhassa Necâtî Bey ve Hayâlî Bey’in aynı redifli şiirleri
ile olan ortaklıkları başta olmak üzere manzumenin diğer “kerem” redifli
kasideler içindeki yeri üzerine düşünülmüştür. Tespit edilmiş olan “kerem”
redifli kasideler af dileği ya da ihsan beklentisi gibi maksatlarla yazılmış ve
bir devlet büyüğüne sunulmuştur. Senâyî’nin tevhîd türünde yazılmış olan bu
manzumesi özellikle yazılış amacı bakımından diğer örneklerden ayrılmaktadır
One of the interpreters, who translated
the Persian poem of Mulla Jami named “Şevâhidü’n-nübüvve
li-takviyeti ehli’l-fütüvve”, is the 16th century poet Sanai. Even
though it was stated by the collection of biographies that the poet has
Collected Poems and another poetry book named ‘Ravzatü’l-ebrâr’, this book
has not been found yet. According to the available information, miracles of
Prophet Mohammed and tales of ahlul bayt and the companions of Prophet Mohammed
are narrated in the said translation, which is the only book of Sanai that has
reached the present day; and this book was written for being presented to
Suleiman the Magnificent. Despite the
fact that this book of Sanai is more of a prosaic text, it also includes some
Arabic and Persian poems. There are some poetic parts in this translation that
was compiled by the interpreter. The poem with “kerem” redif, which is one of
those poetic parts, is examined in this study, and the place of the poem within
the other odes with “kerem” redif was considered, most particularly its common
points with the poems of Necâtî
Bey and Hayâlî Bey containing same redifs. The identified odes with “kerem”
redif were written with the purposes of appealing for mercy or the expectance
of gift, and they were presented to a statesman. Having been written in tevhîd
type, this poem is differentiated from other samples in terms of its writing
purpose.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 2 |