Çocuk Cinsel İstismarının Gizlenmesi ve Cinsel Damgalama İlişkisi

Yıl 2022, , 59 - 78, 30.04.2022

Ersan Ersoy , Ahmet Çetintaş , Yeliz Aksüt

https://doi.org/10.17679/inuefd.1056415

Cited By: 1

Öz

Çocuk cinsel istismarı hem bireysel hem de toplumsal sağlık açısından önemli sonuçları olan fakat açığa çıkarılmak istenmeyen ve genellikle bastırılan bir konudur. Adli makamlara bildirilen vakalar, buzdağının sadece görünen kısmıdır. Bu çalışmanın amacı, çocuk cinsel istismarının gizli kalmasında önemli bir rolü bulunan “mağduru damgalama”nın etkisini analiz etmektir. Çocuk cinsel istismarının toplumsal risk faktörlerini bulabilmek ve cinsel damgalamanın mağdur üzerindeki etkisini tespit edebilmek amacıyla, adli kurumlar tarafından 2015- 2019 yılları arasında Malatya ilindeki Çocuk İzlem Merkezi’ne yönlendirilen cinsel istismara uğramış çocukların adlî vaka dosyaları araştırılmıştır. Bu yıllar arasında kayıtlı bulunan cinsel istismar mağduru 678 çocuğa ait dosyaların tamamı, içerik analizi tekniği ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda, mağdur çocukların cinsel damgalanma ile karşı karşıya bulunmasının, cinsel istismar vakalarının gizli kalmasına neden olduğu görülmüştür. Damgalamayla birlikte mağdur çocukların cinsel istismar olaylarını gizlemelerinde, lekelenme ve utanç duygusu, toplumsal cinsiyet değerlerinin dışında kalma korkusu, sosyal çevre ve ataerkil aile baskısı, tehdit edilme, ensest ilişkiler, mağdurun ve ailesinin itibarının zedelenme endişeleri gibi faktörlerin önemli rol oynadığı tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Cinsel İstismar, Çocuk Cinsel İstismarı, Damgalama, Cinsel Damgalanma

Relationship Between Concealment of Child Sexual Abuse And Sexual Stigma

Öz

Child sexual abuse is an issue that has significant consequences for both individual and social health but it is not wanted to be revealed and is often repressed. The cases reported to the judicial authorities are just the tip of the iceberg. This study aims to analyze the effect of “stigmatizing the victim”, which has an important role in keeping child sexual abuse concealed. To find the social risk factors of child sexual abuse and to determine the effect of sexual stigma on the victim, the forensic case files of children who were subject to sexual abuse and referred to the Child Monitoring Center in Malatya between 2015 and 2019, were investigated. All of the files of 678 children who were victims of sexual abuse registered between these years were analyzed with a content analysis technique. As a result of the research, it was observed that the confrontation of the victim children with sexual stigma caused the sexual abuse cases to remain concealed. Along with stigmatization, factors such as dishonor and shame, fear of staying out of gender values, pressure from social environment and patriarchal family, being threatened, incest relationships, worrying about the reputation of the victim and her/his family are effective in concealing sexual abuse.

Anahtar Kelimeler

Child, Child Sexual Abuse, Sexual Stigma, Stigmatization.

Kaynakça

• Ahrens, C. E. (2006). Being silenced: The impact of negative social reactions on the disclosure of rape. American Journal of Community Psychology, 38, 263–274.
• Aktepe, E. (2009). Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1 (2), 95-119.
• Aktepe, E., Işık A., Kocaman O. & Eroğlu FO. (2013). Demographic and clinical characteristics of children and adolescents examined in a university hospital who are victims of sexual abuse. New Symposium Journal, 51(2), 115-120.
• Alpaslan, A. H. (2014). Çocukluk döneminde cinsel istismar. Kocatepe Tıp Dergisi,15(2),194-201.
• Andrews G., Corry, J., Slade, Tim., Issakidis, C., & Swanston, H., (2004). Child sexual abuse. (M. Ezzati, A. D. Lopez Edt.). İn: Comparative quantification of health risks global and regional burden of disease attributable to selected major risk factors, Anthony Rodgers and Christopher J.L. Murray, World Health Organization, pp. 1851-1940
• Arata, C. M., & Burkhart, B. R. (1998). Coping appraisals and adjustment to nonstranger sexual assault. Violence Against Women, 4(2), 224–239.
• Bağ, Ö. & Alşen, S. (2016). Çocuğun cinsel istismarının değerlendirilmesinde yeni model: Çocuk İzlem Merkezleri, İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi, 6(1):9-14
• Becker, H. S. (2015). Hariciler (Outsiders), Bir sapkınlık sosyolojisi çalışması. (Ş. Geniş-L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
• Bolen R.M.& Gergely K.B. (2014). Child sexual abuse. J.R. Conte (Edt.), İn: Child Abuse and Neglect Worldwide (pp. 59-94), California: Praeger.
• Bos, A. E. R., Pryor, J. B., Reeder, G. D., & Stutterheim, S. E. (2013). Stigma: Advances in theory and research. Basic and Applied Social Psychology, 35, 1–9.
• Browne, A., & Finkelhor, D. (1986). Impact of child sexual abuse: A review of the research. Psychological Bulletin, 99(1), 66–77.
• Budhwani, H. & Hearld, K. R. (2017). Muslim Women’s Experiences with Stigma, Abuse, and Depression: Results of a Sample study conducted in the united states. Journal of Women’s Health, 26(5), 1-7.
• Burgess, A. W., & Holmstrom, L. L. (1979). Adaptive strategies and recovery from rape. American Journal of Psychiatry, 136, 1278–1282.
• Ceylan, A., Tuncer, O., Melek, M., Akgün, C., Gülmehmet, F., & Erden, Ö. (2009). Van bölgesindeki çocuklarda cinsel istismar. Van Tıp Dergisi, 16(4),131-134.
• Coffey, P., Leitenberg, H., Henning, K., Turner, T., & Bennett, R. (1996). Mediators of the long-term impact of child sexual abuse: perceived stigma, betrayal, powerlessness, and self-blame. Child Abuse and Neglect, 20, 447–455.
• Corrigan, P. (2004). How stigma interferes with mental health?. Journal of American Psychologist, 59, 614-625.
• Corrigan, P. W. (2000). Mental health stigma as social attribution: Implications for research methods and attitude change. Clinical Psychology: Science and Practice, 7(1), 48–67.
• Corrigan, P. W., & Matthews, A. K. (2003). Stigma and disclosure: Implications for coming out of the closet. Journal of Mental Health, 12, 235–248.
• Crocker, J., & Major, B. (1989). Social stigma and self-esteem: The self-protective properties of stigma. Psychological Review, 96(4), 608–630.
• Çavlin, A., Kardam, F., & Efendioğlu, H. (2018). Ailenin karanlık yüzü ensest. A. Çavlin, F. Kardam, & H. Efendioğlu içinde, Ailenin Karanlık Yüzü Ensest (s. 11-44). İstanbul: Metis Yayınları.
• Easton, S. D., Saltzman, L. Y., & Willis, D. G. (2014). “Would you tell under circumstances like that?”: Barriers to disclosure of child sexual abuse for men. Psychology of Men & Masculinity, 15(4), 460–469.
• Erdoğan A., Tufan E., Karaman M.G. ve ark., (2011). Türkiye’nin dört farklı bölgesinde çocuk ve ergenlere cinsel tacizde bulunan kişilerin karakteristik özellikleri. Anadolu Psikiyatr Dergisi, 12, 55-61.
• Ersoy, E. (2009). Cinsiyet kültürü içerisinde kadın ve erkek kimliği (Malatya Örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 209–230.
• Finkelhor, D. (1986). A sourcebook on child sexual abuse. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
• Finkelhor, D. (1999). Child: Sexual abuse: Challenges facing child protection and mental health, professionals. In: Ullmann E, Hilweg W (eds). Childhood and Trauma: Separation, Abuse, War, UK: Ashgate Publishing.
• Finkelhor, D. (1994). Current Information on the scope and nature of child sexual abuse. The Future of Children, 4(2), 31-53.
• Finkelhor, D., & Browne, A. (1985). The traumatic impact of child sexual abuse: A conceptualization. American Journal of Orthopsychiatry, 55(4), 530–541.
• Fisher, B. S., Cullen, F. T., & Turner, M. G. (2000). The sexual victimization of college women (NCJ Publication No. 182369). Washington, DC: U.S. Department of Justice.
• Gibson, L. E., & Leitenberg, H. (2001). The impact of child sexual abuse and stigma on methods of coping with sexual assault among undergraduate women. Child Abuse & Neglect, 25(10), 1343–1361.
• Goffman, E. (2014). Damga: Örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar. (Ş. Geniş, L. Ünsaldı, ve S. Ağırnaslı, Çev.) Ankara: Heretik Yayınları.
• Gold, E. R. (1986). Long-term effects of sexual victimization in childhood: An attributional approach. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 54(4), 471–475.
• Gorey, K. M., & Leslie, D. R. (1997). The prevalence of child sexual abuse: Integrative review adjustment for potential response and measurement biases. Child Abuse & Neglect, 21(4), 391–398.
• Gökçe S., Ayaz, A., Yusufoğlu, C., & Arman, A.R., (2015). Cinsel istismara uğrayan çocuk ve ergenlerde klinik özellikler ve intihar girişimi ile ilişkili risk etmenleri. Marmara Medical Journal, 26 (1), 11-16.
• Green, A. H. (1993). Child sexual abuse: Immediate and long-term effects and ıntervention. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 32(5), 890–902.
• Gürsoy, O., & Gizir, C. A. (2018). Üniversite öğrencilerinin psikolojik yardım almaya yönelik tutumları: Sosyal damgalanma, kendini damgalama, öznel sıkıntıları açma, benlik saygısı ve cinsiyetin rolü. Türk Psikolojik ve Rehberlik Dergisi, 8(49), 137-155.
• Herek, G. M. (2007). Confronting sexual stigma and prejudice: Theory and practice, Journal of Social Issues, 63(4), 905—925.
• Hlavka, H. R. (2016). Speaking of stigma and the silence of shame. Men and Masculinities, 20(4), 482–505.
• Kennedy, A, C., & Prock, K. A. (2016). ‘‘I still feel like ı am not normal’’: A review of the role of stigma and stigmatization among female survivors of child sexual abuse, sexual assault, and ıntimate partner violence. Trauma, Vıolence, & Abuse, 10, 1-16.
• Keser, İ. (2016). Çocuk Cinsel İstismarı. Adana: Karahan Yayınları.
• Koçak, U., & Alpaslan, A. H. (2015). Cinsel istismara uğrayan çocuk ve ergenlerin sosyodemografik özellikleri ve ruhsal değerlendirmesi, Adli Tıp Bülteni, 20(1): 27-33.
• Korkmaz A., & Kocadaş B. (2006). Toplumsal sapma, İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yayınları.
• Koss, M. P. (1985). The hidden rape victim: Personality, attitudinal, and situational characteristics. Psychology of Women Quarterly, 9, 193–212.
• Kucuk, S. (2016). Analyses of child sex abuse cases in Turkey: A provincial case. Journal of Child Sexual Abuse, 25(3), 262–275.
• Lemert, E. M., (1951), Social pathology; A systematic approach to the theory of sociopathic behavior, New York: McGraw Hill.
• Link, B. G., & Phelan, J. C. (2001). Conceptualizing stigma. Annual Review of Sociology, 27, 363–385. 370,
• Mak, W. W. S., Poon, C. Y. M., Pun, L. Y. K., & Cheung, S. F. (2007). Meta-analysis of stigma and mental health. Social Science & Medicine, 65(2), 245–261.
• Miller, A.K., Canales E. J., Amacker, A. M., Backstrom, T. L., & Gidycz, C. A. (2011). Stigma-Threat Motivated Nondisclosure of Sexual Assault and Sexual Revictimization: A Prospective Analysis. Psychology of Women Quarterly 35(1) 119-128
• Pescosolido B. A. & Martin, J. K. (2015). The stigma complex. Annual Review of Sociology, 41(22),1–30.
• Seale, C. (2014). Normal/Patolojik. J. Chris, & İ. Çapçıoğlu (Dü.) içinde, Temel Sosyolojik Dikotomiler (F. Kenevir, Çev.,) s. 141-159). Ankara: Atıf Yayınları.
• Summit, R. C. (1983). The child sexual abuse accomodation syndrome. Child Abuse & Neglect, 7(2), 177–193.
• Taner, Y., & Gökler, B. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali: psikiyatrik yönleri. Acta Medica, 35(2), 82-86.
• Topçu, S. (1997). Çocuk ve Gençlerin Cinsel İstismarı. Ankara: Doruk Yayınları.
• Türkmen, S. N., Sevinç, İ., Kırlı, Ö., Erkul, I., & Kandemir, T. (2017). Cinsel istismara uğrayan kız çocuklarının profilleri. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi, 7(3):197-202
• Vogel, D. L., Wade, N. G., & Ascheman, P. L. (2009). Measuring perceptions of stigmatization by others for seeking psychological help: Reliability and validity of a new stigma scale with college students. Journal of Counseling Psychology, 56(2), pp.301-308.
• Yazar, M. E., & Boz B. (2019). 2010-2016 Yılları arasında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne başvuran cinsel istismar ve cinsel saldırı olgularının değerlendirilmesi, Adli Tıp Bülteni, 24(1), 43-50.