Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysis of Computer and Instructional Technologies Students’ Academic Success in Internet-Based Programming Course in terms of their Learning Styles

Yıl 2017, , 349 - 362, 31.12.2017
https://doi.org/10.17679/inuefd.339121

Öz

In this study,
relationship between grades that students of Department of Computer and
Instruction Technology get from the internet-based programming language course
and their learning styles and according to their learning style, scores that
these students get from assessment exams types (classical and practical exams)
was investigated. Study was carried out on students that taken the
internet-based programming language course in 2012-2013 and 2013-2014. Kolb
Learning Inventory (Version 3.0) as data collection tool was used. Techniques
of frequency, percentage and ANOVA were used for data analysis. According to
research results,
learning styles of students were found as converging (% 41,7),
assimilating (% 35), diverging (%13,3), accommodating (%10).
The
results indicated that there was no significant correlation between learning
styles of students and their
midterm, final, and end-semester points. Learning
styles of students were found as
converging,
assimilating, diverging, and accommodating
from more to less for midterm exam and
as accommodating, converging, assimilating, and diverging for final exam,
respectively.
 

Kaynakça

  • Arabacıoğlu, T., Bülbül, H. İ. ve Filiz, A. (2007). Bilgisayar programlama öğretiminde yeni bir yaklaşım. Akademik Bilişim 2007, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi.
  • Aşkar, P. ve Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri. Eğitim ve Bilim, 87 (17): 37–47
  • Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri eğitimi Öğrencilerinin Öğrenme Biçemleri ve Öğrenme Tercihleri. Eurasian Journal of Educational Research, 30, 1-16
  • Boulay, B. (1989). Some difficulties of learning to program. Hillsdate, NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Can, Ş. (2011). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stilleri ile Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 41, 70-82.
  • Campell, V. ve Johnstone, M. (2010). The sgnificance of learning Style With Respect to Achievement in Firsrt Year Programing Students. 21stAustralian Software Engineering Conference.
  • Dorça, F. A., Lima, L. V., Fernandes ve M. A., Lopes, C. R., (2013). Comparing strategies for modeling students learning styles through reinforcement learning in adaptive and intelligent educational systems: An experimental analysis. Expert Systems with Applications, 40 (6), Issue 6, 2092–2101
  • Dunn, R. ve Dunn, K. (1993). Teaching Secondary Students Through Their Individual Learning Styles Practical Approaches For Grades 7-12. Ailyn and Bacon, USA.
  • Ekici, G. (2003). Öğrenme türleri öğrenme stilleri, (Editör: A. Ataman). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Gündüz Eğitim Yayınları. ss. 247‐265
  • Ersoy, H., Madran, R. O. ve Gülbahar, Y. (2011). Programlama dilleri öğretimine bir model önerisi: Robot programlama. Akademik Bilişim 2011, İnönü Üniversitesi.
  • Felder, R., M. (1996) Matters of style. ASEE Prism, 6(4), 18-23
  • Gencel, İ., E. (2006). Öğrenme Stilleri, Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitim, Tutum ve Sosyal Bilgiler Program Hedeflerine Erişi Düzeyi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gencel, İ., E. (2007). Kolb’un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Öğrenme Stilleri Envanteri III’ü Türkçeye Uyarlama Çalışması. D.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9 (2), 120-140.
  • Gencel, İ., E. (2008). Sosyal Bilgiler Dersinde Kolb’un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitimin Tutum, Akademik Başarı ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. İlköğretim Online 7(2), 401-420.
  • Guild,, P., B. ve Garber, S. (1991). Matcing to different drummers. Assn for Supervision & Curriculum, 83-111
  • Hwang, G., Sung, H., Hung, C., Huang, I., ve Tsai, C. (2012). Development of a personalized educational computer game based on students’ learning styles. Educational Technology Research and Development, 60(4), 623-638. doi:10.1007/s11423-012-9241-x
  • Jiau, H. C., Chen, J. C. ve Ssu, K.-F. (2009). Enhancing self-motivation in learning programming using game-based simulation and metrics. IEEE Transactions on Education, 52(4), 555-562.
  • Jonassen, D. H. ve B. L. Grabowski. (1993). Handbook Of Individual Differences, Learning And Instruction, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Karademir, E. ve Tezel, Ö. (2011). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stillerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Eğitim Fakültesi Dergisi. 28 129-145.
  • Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayıncılık, Ankara
  • Kolb, D. A. (1984). Experiental Learning: Experience as the Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, Inc.
  • Kolb, D. A. (1999). Learning-style Inventory (version 3). Boston, MA: Hay ve McBer Training Resources Group.
  • Kolb, D. A. (2000). Facilitator’s guide to learning. Hay Resources Direct.
  • Kolb, A. Y, ve Kolb, D. A. (2005). Learning styles and learning spaces: Enhancing experiential learning in higher education. Academy of Management Learning and Education, 4, 193–212
  • Mazman, S. G. (2013). Programlama Performansını Etkileyen Faktörlerin Bilişsel Tabanlı Bireysel Farklılıklar Temelinde Modellenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Numanoğlu, G. ve Şen, B. (2007). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 8(2), 129-148
  • Riding, R. ve Rayner, S. (1998). Cognitive Style and Learning Strategies: Understanding style differences in learning and behaviour. London: David Fulton Publisher.
  • Robins, A., Rountree, J. ve Rountree, N. (2003). Learning and teaching programming: A review and discussion. Computer Science Education, 13(2), 137–172.
  • Seyal, A. H., Mey, Y. S., Matusin, M. H., Siau, N. H., ve Rahman, A. A. (2015). Understanding Students Learning Style and Their Performance in Computer Programming Course: Evidence from Bruneian Technical Institution of Higher Learning. International Journal of Computer Theory and Engineering, 7(3), 241.
  • Somyürek, S. (2009). Uyarlanabilir Öğrenme Ortamları: Eğitsel Hiper Ortam Tasarımında Yeni Bir Paradigma. Internatıonal Journal Of Informatıcs Technologıes, 2(1).
  • Thomas, L., Ratcliffe, M., Woodbury, J., ve Jarman, E. (2002). Learning styles and performance in the introductory programming sequence. ACM SIGCSE Bulletin (Vol. 34, No. 1, pp. 33-37
  • Tortorella, R. A. W. ve Graf, S. (2015). Considering learning styles and context-awareness for mobile adaptive learning. Education and Information Technologies, 1-19. Doi: 10.1007/s10639-015-9445-x
  • Whitcomb, R. M. (1999). The relationship between student cognitive developmentand learning style preference, Unpublished doctoral thesis The Universityof Maine.
  • Yang, T., Hwang, G., ve Yang., S. J., (2013). Development of an Adaptive Learning System with Multiple Perspectives based on Students' Learning Styles and Cognitive Styles. Journal of Educational Technology & Society, 16 (4), 185-200.
  • Yılmaz, F. (2013). Meslek Yüksek Okulu Öğrencilerinin Programlama Başarısını Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yoon, S. H. (2000). Using learning style and goal accomplishment style to predict academic achievement in middle school geography students in Korea, Unpublished doctoral thesis, University of Pittsburg.

Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi

Yıl 2017, , 349 - 362, 31.12.2017
https://doi.org/10.17679/inuefd.339121

Öz

Bu çalışmada
Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin İnternet
Tabanlı programlama dersinden aldıkları notlar ile öğrenme stilleri arasındaki
ilişki ve öğrenme stillerine göre değerlendirme sınavlarının türünden
(uygulamalı - klasik) aldıkları puanlar incelenmiştir. Araştırma 2012-2013 ve
2013-2014 yılında İnternet tabanlı programlama dersini almış 60 öğrenci
üzerinde yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Kolb Öğrenme Stilleri
Envanteri (Versiyon 3.0) kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde ve
tek yönlü varyans analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre
en öğrencilerin sahip oldukları öğrenme stilleri çoktan aza doğru sırasıyla
ayrıştıran (% 41,7), özümseyen (% 35), değiştiren (%13,3), yerleştiren (%10)
şeklinde bulunmuştur. Öğrencilerin sahip oldukları öğrenme stillerine göre
vize, final ve ortalama not puanları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Vize
sınavında öğrencilerin öğrenme stillerine göre not ortalamaları çoktan aza
doğru sırasıyla ayrıştıran, özümseyen, yerleştiren, değiştiren şeklinde iken
final sınavında yerleştiren, ayrıştıran, özümseyen ve değiştiren şeklinde
olmuştur.

Kaynakça

  • Arabacıoğlu, T., Bülbül, H. İ. ve Filiz, A. (2007). Bilgisayar programlama öğretiminde yeni bir yaklaşım. Akademik Bilişim 2007, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi.
  • Aşkar, P. ve Akkoyunlu, B. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri. Eğitim ve Bilim, 87 (17): 37–47
  • Ateş, A. ve Altun, E. (2008). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri eğitimi Öğrencilerinin Öğrenme Biçemleri ve Öğrenme Tercihleri. Eurasian Journal of Educational Research, 30, 1-16
  • Boulay, B. (1989). Some difficulties of learning to program. Hillsdate, NJ: Lawrence Erlbaum.
  • Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Can, Ş. (2011). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stilleri ile Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 41, 70-82.
  • Campell, V. ve Johnstone, M. (2010). The sgnificance of learning Style With Respect to Achievement in Firsrt Year Programing Students. 21stAustralian Software Engineering Conference.
  • Dorça, F. A., Lima, L. V., Fernandes ve M. A., Lopes, C. R., (2013). Comparing strategies for modeling students learning styles through reinforcement learning in adaptive and intelligent educational systems: An experimental analysis. Expert Systems with Applications, 40 (6), Issue 6, 2092–2101
  • Dunn, R. ve Dunn, K. (1993). Teaching Secondary Students Through Their Individual Learning Styles Practical Approaches For Grades 7-12. Ailyn and Bacon, USA.
  • Ekici, G. (2003). Öğrenme türleri öğrenme stilleri, (Editör: A. Ataman). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Gündüz Eğitim Yayınları. ss. 247‐265
  • Ersoy, H., Madran, R. O. ve Gülbahar, Y. (2011). Programlama dilleri öğretimine bir model önerisi: Robot programlama. Akademik Bilişim 2011, İnönü Üniversitesi.
  • Felder, R., M. (1996) Matters of style. ASEE Prism, 6(4), 18-23
  • Gencel, İ., E. (2006). Öğrenme Stilleri, Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitim, Tutum ve Sosyal Bilgiler Program Hedeflerine Erişi Düzeyi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gencel, İ., E. (2007). Kolb’un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Öğrenme Stilleri Envanteri III’ü Türkçeye Uyarlama Çalışması. D.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9 (2), 120-140.
  • Gencel, İ., E. (2008). Sosyal Bilgiler Dersinde Kolb’un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitimin Tutum, Akademik Başarı ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. İlköğretim Online 7(2), 401-420.
  • Guild,, P., B. ve Garber, S. (1991). Matcing to different drummers. Assn for Supervision & Curriculum, 83-111
  • Hwang, G., Sung, H., Hung, C., Huang, I., ve Tsai, C. (2012). Development of a personalized educational computer game based on students’ learning styles. Educational Technology Research and Development, 60(4), 623-638. doi:10.1007/s11423-012-9241-x
  • Jiau, H. C., Chen, J. C. ve Ssu, K.-F. (2009). Enhancing self-motivation in learning programming using game-based simulation and metrics. IEEE Transactions on Education, 52(4), 555-562.
  • Jonassen, D. H. ve B. L. Grabowski. (1993). Handbook Of Individual Differences, Learning And Instruction, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Karademir, E. ve Tezel, Ö. (2011). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stillerinin Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Eğitim Fakültesi Dergisi. 28 129-145.
  • Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayıncılık, Ankara
  • Kolb, D. A. (1984). Experiental Learning: Experience as the Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, Inc.
  • Kolb, D. A. (1999). Learning-style Inventory (version 3). Boston, MA: Hay ve McBer Training Resources Group.
  • Kolb, D. A. (2000). Facilitator’s guide to learning. Hay Resources Direct.
  • Kolb, A. Y, ve Kolb, D. A. (2005). Learning styles and learning spaces: Enhancing experiential learning in higher education. Academy of Management Learning and Education, 4, 193–212
  • Mazman, S. G. (2013). Programlama Performansını Etkileyen Faktörlerin Bilişsel Tabanlı Bireysel Farklılıklar Temelinde Modellenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Numanoğlu, G. ve Şen, B. (2007). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 8(2), 129-148
  • Riding, R. ve Rayner, S. (1998). Cognitive Style and Learning Strategies: Understanding style differences in learning and behaviour. London: David Fulton Publisher.
  • Robins, A., Rountree, J. ve Rountree, N. (2003). Learning and teaching programming: A review and discussion. Computer Science Education, 13(2), 137–172.
  • Seyal, A. H., Mey, Y. S., Matusin, M. H., Siau, N. H., ve Rahman, A. A. (2015). Understanding Students Learning Style and Their Performance in Computer Programming Course: Evidence from Bruneian Technical Institution of Higher Learning. International Journal of Computer Theory and Engineering, 7(3), 241.
  • Somyürek, S. (2009). Uyarlanabilir Öğrenme Ortamları: Eğitsel Hiper Ortam Tasarımında Yeni Bir Paradigma. Internatıonal Journal Of Informatıcs Technologıes, 2(1).
  • Thomas, L., Ratcliffe, M., Woodbury, J., ve Jarman, E. (2002). Learning styles and performance in the introductory programming sequence. ACM SIGCSE Bulletin (Vol. 34, No. 1, pp. 33-37
  • Tortorella, R. A. W. ve Graf, S. (2015). Considering learning styles and context-awareness for mobile adaptive learning. Education and Information Technologies, 1-19. Doi: 10.1007/s10639-015-9445-x
  • Whitcomb, R. M. (1999). The relationship between student cognitive developmentand learning style preference, Unpublished doctoral thesis The Universityof Maine.
  • Yang, T., Hwang, G., ve Yang., S. J., (2013). Development of an Adaptive Learning System with Multiple Perspectives based on Students' Learning Styles and Cognitive Styles. Journal of Educational Technology & Society, 16 (4), 185-200.
  • Yılmaz, F. (2013). Meslek Yüksek Okulu Öğrencilerinin Programlama Başarısını Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yoon, S. H. (2000). Using learning style and goal accomplishment style to predict academic achievement in middle school geography students in Korea, Unpublished doctoral thesis, University of Pittsburg.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Devkan Kaleci

Uğur Özhan

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017

Kaynak Göster

APA Kaleci, D., & Özhan, U. (2017). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 349-362. https://doi.org/10.17679/inuefd.339121
AMA Kaleci D, Özhan U. Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. INUEFD. Aralık 2017;18(3):349-362. doi:10.17679/inuefd.339121
Chicago Kaleci, Devkan, ve Uğur Özhan. “Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, sy. 3 (Aralık 2017): 349-62. https://doi.org/10.17679/inuefd.339121.
EndNote Kaleci D, Özhan U (01 Aralık 2017) Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18 3 349–362.
IEEE D. Kaleci ve U. Özhan, “Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi”, INUEFD, c. 18, sy. 3, ss. 349–362, 2017, doi: 10.17679/inuefd.339121.
ISNAD Kaleci, Devkan - Özhan, Uğur. “Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18/3 (Aralık 2017), 349-362. https://doi.org/10.17679/inuefd.339121.
JAMA Kaleci D, Özhan U. Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. INUEFD. 2017;18:349–362.
MLA Kaleci, Devkan ve Uğur Özhan. “Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 18, sy. 3, 2017, ss. 349-62, doi:10.17679/inuefd.339121.
Vancouver Kaleci D, Özhan U. Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğrencilerinin İnternet Tabanlı Programlama Dersindeki Akademik Başarılarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. INUEFD. 2017;18(3):349-62.

2002 INUEFD  Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.