The Effect of Discovery Learning Method on Routine and Non-Routine Problem-Solving Scores Compared to Direct Instruction

Yıl 2019, , 83 - 100, 30.04.2019

Zeynel Kablan , Selda Özdişçi Ahmet Özdemir Şeyda Özarmut Mehmet Erçoban Bahar Daymaz Merve Aydın

https://doi.org/10.17679/inuefd.360943

Cited By: 2

Öz

This
study compares discovery learning and direct instruction in terms of routine
and non-routine problem-solving level. Discovery learning was defined in the
study as a method of comprehending a rule rather than memorizing it. This
study was designed as pretest-posttest comparison group study and a
quasi-experimental study. The participants consisted of 51 eighth-grade
students selected using the convenience sampling technique. The routine and
non-routine problems were implemented in each group for 8 lesson hours. A
different teaching method was performed in the experimental group; however,
the content and the problems used in the lessons were similar. The results
indicated a significant difference between the two teaching perspectives in
terms of non-routine problems. However, no significant difference was found
between the two teaching perspectives in terms of routine problems.  

Anahtar Kelimeler

Problem solving, routine problems, non-routine problems, discovery learning, direct instruction, mathematics teaching

Buluş Yoluyla Öğrenme Yönteminin Düz Anlatım Yöntemine Kıyasla Rutin Olan ve Olmayan Problem Çözmeye Etkisi

Öz

Bu araştırmada matematik derslerinde
kullanılan düz anlatım ile buluş yoluyla öğrenme yöntemleri, rutin olan ve
olmayan problem çözme puanları açısından karşılaştırılmıştır. Araştırmada
buluş yoluyla öğrenme yönteminin sınıfta kural ezberletmek yerine, kuralın
anlamının kavratıldığı bir yöntem olarak nitelendirilmiştir. Yarı deneysel
yöntemin kullanıldığı bu araştırma, öntest-sontest karşılaştırma gruplu deney
deseni ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu elverişli örnekleme yöntemine
göre belirlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları kontrol grubu 23, deney grubu
28 olmak üzere toplam 51 sekizinci sınıf öğrencisinden oluşmaktadır.
Araştırmanın deneysel işlemleri sekiz ders saati sürmüş, deney gruplarına farklı öğretim yöntemleri uygulanmış, ancak
grupların ders içeriği ve öğretim sürecinde kullanılan problemler açısından
benzer olması sağlanmıştır. Araştırma sonucunda
iki yöntem arasında rutin problemler açısından anlamlı bir fark yok iken,
rutin olmayan problem çözme puanları açısından buluş yoluyla öğrenme yöntemi
lehine anlamlı bir fark olduğu sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Problem çözme, rutin olmayan problemler, buluş yoluya öğretim, düz anlatım, matematik öğretimi

Kaynakça

• Altun, M. ve Arslan, Ç. (2006). İlköğretim öğrencilerinin problem çözme stratejilerini öğrenmeleri üzerine bir çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1-21.
• Altun, M., Memnun, D. S., vd. (2007). Primary school teacher trainees’ skills and opinions on solving non-routine mathematical problems. Elementary Education Online, 6(1), 127-143.
• Artut, P. D. ve Tarım, K. (2006). İlköğretim öğrencilerinin rutin olmayan sözel problemleri çözme düzeylerinin çözüm stratejilerinin ve hata türlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 39-50.
• Artut, P. D. ve Tarım, K. (2009). Öğretmen adaylarının rutin olmayan sözel problemleri çözme süreçlerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 53-70.
• Aşılıoğlu, B. (2010). Başlıca öğrenme ve öğretim ilkeleri. Arslan, Mehmet (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri, (3. Baskı) içinde (ss. 27-45). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Azak, S. (2015). Ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin problem çözmede kullandıkları stratejilerin ve üstbilişsel davranışlarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tabzon.
• Baştürk, S. (2005). Üniversite matematik bölümü öğrencilerinin Türkiye’deki matematik eğitimi hakkındaki çağrışımları: Lise, dershane ve üniversite boyutunda. 1. Fen ve Matematik Öğretmenleri Sempozyumu. İstek Vakfı Okulları, 05 Mart 2005, İstanbul.
• Baştürk, S. & Doğan, S. (2011). Özel dershane matematik öğretmenlerinin özel dershaneleri değerlendirmeleri. International Journal of Education Research, 2(3), 68-86.
• Baykul, Y. (2002). Matematik Öğretimi 6-8. Sınıflar İçin. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Bruner, J. S. (1961). The act of discovery. Harvard Educational Review, 31 (1), 21–32.
• Chacko, I. (2004). Solution of real-world and standard problems by primary and secondary school students: A Zimbabwean example. African Journal of Research in Mathematics, Science and Technology Education, 8(2), 91-103.
• Demirkan, Ö. & Saraçoğlu, G. (2016). Anadolu lisesi öğretmenlerinin derslerde kullandıkları öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 2(1), 1-11.
• Dündar, S. (2015). Öğretmen adaylarının seriler konusuyla ilgili alıştırmaları ve rutin olmayan problemleri çözme becerilerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(3), 1293-1310.
• Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2009). The Nature Of Qualitative Research. How To Design And Evaluate Research İn Education. (7.Edition). Boston: McGraw-Hill. Jonassen, D. H. (2000). Toward a design theory of problem solving. Educational Technology Research and Development, 48(4), 63-85.
• Gök, T. ve Sılay, İ. (2009). Problem çözme stratejilerinin öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 58-76.
• Lee, C. Y., Chen, M. J. vd. (2014). Effects of the multiple solutions and question prompts on generalization and justification for non-routine mathematical problem solving in a computer game context. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 10(2), 89-99.
• Martin, M. O., Mullis, vd. (2008). TIMSS 2007 International science report. Chestnut Hill, MA: TIMSS & PIRLS International Study Center, Boston College. Moore, K.D. (2009). Effective Instructional Strategies: From Theory To Practice. Thousand Oaks, California: Sage Publications. National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and Standards for School Mathematics. Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics
• Önen, F., Saka, M., Erdem, A., Uzal, G. & Gürdal, A. (2008). Hizmet içi eğitime katılan fen bilgisi öğretmenlerinin öğretim tekniklerine ilişkin bilgilerindeki değişimin tespiti: Tekirdağ örneği. KEFAD, 9(1), 45-57.
• Özden, M. (2007). Kimya Öğretmenlerinin Kimya Öğretiminde Karşılaştıkları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 40-53.
• Öztürk, Ç. (2004). Ortaöğretim coğrafya öğretmenlerinin öğretim yöntem ve teknikleri kullanabilme yeterlilikleri. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 75-83.
• Karaca, E. T. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin rutin olmayan açık uçlu problem çözümlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Karamustafaoğlu, S., & Kandaz, U. (2006). Okul öncesi eğitimde fen etkinliklerinde kullanılan öğretim yöntemleri ve karşılaşılan güçlükler, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 65-81.
• Karakoca, A. (2011). Altıncı sınıf öğrencilerinin problem çözmede matematiksel düşünmeyi kullanma durumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Kemertaş, İ. (2003). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. İstanbul: Birsen Yayınevi. Köroğlu, H. ve Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zekâ teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 25-41.
• Kurbal, M. S. (2015). An investigation of sixth grade students’problem solving strategies and underlying reasoning in the context of a course on general puzzles and games (Unpuplished Doctoral Dissertation). Middle East Technical University, Ankara.
• MEB, (2005). İlköğretim Okulu Matematik Dersi 1-5. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB (2009). İlköğretim Matematik Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
• Nancarrow (2004). Exploration of metacognition and non-routine problem based mathematics instruction on undergraduate student problem solving success. (Unpuplished Doctoral Dissertation). The Florida State University: Florida.
• Morgil, İ., Yılmaz, A., Seçken, N. & Erökten, S. (2000). Üniversiteye giriş sınavında özel dershaneler ve özdebir tarafından uygulanan öss deneme sınavlarınn öğrenci başarısına katkısının ölçülmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(19). 96–103.
• Olkun, S., Şahin, Ö. vd. (2010). Modelleme yoluyla problem çözme ve genelleme: İlköğretim öğrencileriyle bir çalışma. Eğitim ve Bilim, 34(151), 65-73.
• Polya, G. (1990). Mathematics and Plausible Reasoning: Induction and Analogy in Mathematics. New Jersey: Princeton University Press.
• Seçken, N., & Kunduz, N. (2013). 9. Sınıf kimya dersi öğretim programlarının değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 344-358.
• Soylu, Y. ve Soylu, C. (2006). Matematik derslerinde başariya giden yolda problem çözmenin rolü. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 97-111.
• Schunk, D. H. (2008). Learning Theories: An Educational Perspective (Fourth Editon). New Jersey:Merrill/Prentice Hall
• Şeremet, M., & Okan, Y. (2010). Yükseköğretim coğrafya eğitiminde kullanılan öğretim yöntemleri ve materyallerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 675-702.
• Taşpınar, Z. (2011). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Stratejilerinin Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yazgan, Y. ve Bintaş, J. (2005). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin problem çözme stratejilerini kullanabilme düzeyleri: Bir öğretim deneyi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 210-218.
• Yeşilyurt, S. (2008). Üniversiteye giriş sınavına hazırlanan öğrencilerin dershaneleri tercih etme sebepleri ve dershanelerdeki biyoloji öğretiminin durumu üzerine bir çalışma. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 5(2), 95-109.
• Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmenlerin öğretim yöntemlerini kullanma amaçları ve karşılaştıkları sorunlar. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 163-188.
• Yıldırım, Z., & Demir, K. (2003). Burdur il merkezindeki ilköğretim okullarında görev yapan fen bilgisi öğretmenlerinin alanları ve yeterliliklerine ilişkin görüşleri ile fen bilgisi eğitimi öğrencilerinin bu öğretmenler ile ilgili gözlemleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 134-145.
• Verschaffel, L. ve De Corte, E. (1997). Teaching realistic mathematical modeling in the elementary school: A teaching experiment with fifth graders. Journal for Research in mathematics education, 28, 577-601.
• Yenilmez, K. (2010). İlköğretim öğrencilerinin problem türleini belirleme düzeyleri. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 124-137. Yenilmez, K. ve Yaşa, E. (2007). Creative problem solving skills of the primary school students. Education Sciences, 2(4), 272-287.