Self-Efficacy as an Outcome of Perceived Social Support

Yıl 2019, , 919 - 932, 31.12.2019

Selçuk Demir

https://doi.org/10.17679/inuefd.553518

Cited By: 3

Öz

This study has been carried out to determine the
relationship between perceived social support and its sub-dimensions and
teacher self-efficacy. In this research correlational model has been used. The
sampling of this research has been conducted on 308 teachers that have been
working at the public schools in Hatay province in the 2018-2019 academic
year. The research data has been gathered from the teachers by employing
“Teacher Information Form”, “Multi-dimensional Scale of Perceived Social
Support” to measure perceived social support and “Teacher Self-Efficacy Scale”
to measure teachers’ self-efficacy perceptions. In data analysis, statistical
techniques that are descriptive analysises, correlation and   structural equation modeling have been
utilized. In reference to the results of structural equation modeling
perceived social support positively affects self-efficacy perception. Besides
family, special person and friend sub-dimensions of multi-dimensional
perceived social support positively affect self-efficacy. The array of
relative importance regarding to the impact of sub-dimensions of social
support on self-efficacy that are friend, family and special person. It was
revealed that teachers’ perceptions relating to social support influence their
self-efficacy beliefs. It is recommended that teachers’ families, friends and
administrators should be informed on social support to raise teachers’
self-efficacy.

Anahtar Kelimeler

Perceived social support, self-efficacy, teacher

Algılanan Sosyal Desteğin Bir Çıktısı Olarak Öz Yeterlik

Öz

Bu
çalışma; algılanan sosyal destek ve alt boyutlarının, öğretmen öz yeterliği
ile ilişkisini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada korelasyonel
model kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Hatay ilinde bulunan devlet
okullarında 2018–2019 eğitim-öğretim yılında görev yapmakta olan 308 öğretmen
oluşturmaktadır. Araştırmada “Kişisel Bilgi Formu”, algılanan sosyal desteği
ölçmek için “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” ve öğretmenlerin öz
yeterlik algılarını ölçmek için “Öğretmen Öz Yeterlik Ölçeği” kullanılmıştır.
Verilerin analizinde betimleyici analizler, korelasyon ve yapısal eşitlik
modellemesi istatistiksel tekniklerinden yararlanılmıştır. Yapısal eşitlik
modellemesi sonuçlarına göre; algılanan sosyal destek, öz yeterlik algısını pozitif
olarak etkilemektedir. Bunun yanı sıra çok boyutlu algılanan sosyal desteğin
aile, özel bir insan ve arkadaş alt boyutları, öz yeterliği pozitif olarak
etkilemektedir. Sosyal desteğin alt boyutlarının, öz yeterlik üzerindeki
etkisine ilişkin göreli önem sırası; arkadaş, aile ve özel bir insan şeklinde
bulunmuştur. Öğretmenlerin sosyal destek algılarının, öz yeterlik inançlarını
etkilediği belirlenmiştir. Öğretmenlerin öz yeterliklerini arttırmak için
ailelerinin, arkadaşlarının ve yöneticilerinin sosyal destek konusunda
bilgilendirilmeleri önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal destek, öz yeterlik, öğretmen

Kaynakça

• Bandura, A. (1982). Sel-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company. Bandura, A. ve Locke, E.A. (2003). Negative self-efficacy and goal effects revisited. Journal of Applied Psychology, 88(1), 87-99.
• Bayram, N. (2013). Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. V. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA.
• Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS. New York: Routledge.
• Eker, D. ve Arkar, H. (1995). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), 45-55.
• Eker, D., Arkar, H. ve Yaldız, H. (2001). Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin gözden geçirilmiş formunun faktör yapısı, geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 12(1), 17-25.
• Gist, M.E. ve Mitchell, T.R. (1992). Self-efficacy: A theoretical analysis of its determinants and malleability. Academy of Management Review, 17(2), 183-211.
• Hefferon, K. ve Boniwell, I. (2011). Positive Psychology: Theory, Research and Applications. New York: Mc Graw-Hill Open International Publishing Ltd.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
• Korte, D.S. ve Simonsen, J.C. (2018). Influence of social support on teacher self-efficacy in novice agricultural education teachers. Journal of Agricultural Education, 59(3), 100-123 https://doi.org/10.5032/jae.2018.03100
• Locke, E.A., Frederick, E., Lee, C. ve Bobko, P. (1984). Effect of self-efficacy, goals, and task strategies on task performance. Journal of Applied Psychology, 69(2), 241-251.
• Lunenburg, F.C. ve Ornstein, A.C. (2012). Educational administration: Concepts and practices. Belmont, C.A.: Wadsworth Cengage Learning Publishing.Meydan, C.H. ve Şeşen, H. (2015). Yapısal eşitlik modellemesi, Amos uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Major, V.S., Klein, K.J. ve Ehrhart, M.G. (2002). Work time, work interference with family and psychological distress. Journal of Applied Psychology, 87(3), 427-436.DOI: 10.1037//0021-9010.87.3.427
• Minghui, L., Lei, H., Xiaomeng, C. ve Potmesilc, M. (2018). Teacher efficacy, work engagement, and social support among Chinese special education school teachers. Frontiers in Psychology, 9:648, 1-8. doi: 10.3389/fpsyg.2018.00648
• Öcal, K. ve Şenel, E. (2016). Duygusal zekanın sosyal destek algısı üzerindeki etkisi: Öz yeterlik inancının aracı rolü. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 17(36), 138-154.
• Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2010). Örgütsel davranış. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Robbins, S.P. ve Judge, T.A. (2012). Örgütsel davranış. (İ. ERDEM, çev. ed.). İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık. (Orijinal çalışma basım tarihi 2011)
• Schmitz, G.S. ve Schwarzer, R. (2000). Selbstwirksamkeitserwartung von Lehrern: Langsschnitt befunde mit einem neuen Instrument. Zeitschrift für Pädagogische Psychologie, 14 (1), 12-25.
• Şenturan, Ş. (2014). Örnek olaylarla örgütsel davranış. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A. ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68, 202-248.
• Yardımcı, F. ve Başbakkal, Z. (2009). İlköğretim öğrencilerinde algılanan sosyal destek ile öz-yeterlik ilişkisinin incelenmesi. Türkiye Klinikleri J Pediatr, 18(3),157-166.
• Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004). Yabancı dilde hazırlanan bir öğretmen öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 260-267.
• Zimet G.D., Dahlem N.W., Zimet S.G. ve Farley, G.K. (1988). The multidimensional scale of perceived social support. Journal of Personal Assessment, 52, 30-41.