ITALY’S ELECTION SYSTEM REFORMS IN THE CONTEXT OF SEEKING GOVERNANCE STABILITY

Yıl 2018, , 607 - 630, 29.12.2018

Cengiz Arıkan , Onur Altunsu

https://doi.org/10.21492/inuhfd.480560

Öz

Election
is an indispensable element of modern-day representative democracies.
Representatives who take desicions on behalf the people, are determined by
election. The process of determining representatives and the power structure in
the country differs according to the preferred electoral system. Therefore, in
addition to other government systems, in parliamentary systems that require to
have a legislative majority in terms of obtaining and using power, electoral
system is considerably significant. Italy, which was recently known for the
instability of the government, went on to a series of electoral laws reform in
order to create strong and stable powers. From the beginning of the reform
process to the present day four amendments have been made with different names.
This amendments are Mattarellum made in 1993, Porcellum made in 2005, Italicum
made in 2014 and Rosatellum made in 2017. The annulment decisions of Italian
Constitutional Court was effective in this process. The Italian legislative
organ had to implement last two election laws (Italicum and Rosatellum) after
the annulment decisions of Constitutional Court. This process, accelerated by
some legal and political factors in the last twenty-five years, has not been
reached the desired result yet. In this study, the ongoing change process in
Italy, has been analyzed in detail.

Anahtar Kelimeler

Election, election systems, Italy election system, seeking stability of Italy, Italy election system reforms.

YÖNETİMDE İSTİKRAR ARAYIŞI EKSENİNDE İTALYA’NIN SEÇİM SİSTEMİ REFORMLARI

Öz

Seçim,
günümüz temsili demokrasilerinin vazgeçilmez unsurudur. Halkın adına karar
alacak temsilciler seçim yoluyla belirlenir. Temsilcileri belirleme süreci ve
ülkedeki iktidar yapısı, tercih edilen seçim sistemine göre farklılaşır. Bu
nedenle, diğer hükümet sistemlerinin yanı sıra, iktidarı elde etme ve kullanma
bakımından yasama çoğunluğuna sahip olmayı gerektiren parlamenter sistemlerde
seçim sistemi çok önemlidir. Son dönemde hükümet istikrarsızlıkları ile anılan
İtalya, güçlü ve istikrarlı iktidarlar yaratmak adına bir dizi seçim kanunu
reformu yoluna gitmiştir. Reform sürecinin başlangıcından günümüze kadar farklı
adlarla anılan dört yasa değişikliği yapılmıştır. Bu değişikler; 1993 yılında
yapılan Mattarellum, 2005 yılında yapılan Porcellum, 2014 yılında yapılan
Italicum ve 2017 yılında yapılan Rosatellum’dur. İtalyan Anayasa Mahkemesinin
verdiği iptal kararları da süreç içerisinde etkili olmuştur. İtalyan yasama
organı, son iki seçim yasasını (Italicum ve Rosatellum)  Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal
kararlarından sonra yürürlüğe koymak zorunda kalmıştır. Son yirmi beş yılda
hukuki ve siyasi etkenler tarafından ivme kazandırılan bu süreçte henüz
istenilen sonuca ulaşılamamıştır. Bu çalışmada İtalya’da devam eden değişim
süreci detaylı olarak analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Seçim, seçim sistemleri, İtalyan seçim sistemi, İtalya’da istikrar arayışları, İtalyan seçim sistemi reformları.

Kaynakça

• ARIKAN Cengiz, “Yönetimde İstikrar İlkesinin Gerçekleşmesine Yönelik Bir Araç Olarak Seçim Barajı Uygulamaları”, Legal Hukuk Dergisi, Cilt 15, Sayı: 180, Yıl 2017.
• ATAR Yavuz, Türk Anayasa Hukuku, Mimoza Yayınları, 8. Baskı, Konya 2013.
• AYDOĞDU Yasin, Seçim Sistemleri ve Türkiye, Adalet Yayınevi, Ankara 2015.
• BALDİNİ Gionfranco, RENWICK Alan, “Italy Toward (Yet Another) Electoral Reform”, Italian Politics, Vol.30, 2014.
• BARAGGIA Antonia, VANONİ Luca Pietro, “The Italian Electoral Law Saga: Judicial Activism or Judicial Subsidiarity?”, Sant'anna Legal Studies, Stals Research Paper, 2/2017.
• BEDOCK Camille, SAUGER Nicolas, “Electoral Systems with a Majority Bonus as Unconventional Bonus”, Representation, Vol:50, No: 1, 2014.
• BIRCH Anthony H., The Concepts and Theories of Modern Democracy, 3rd Edition, Routledge, London, 2007,
• CHIARAMONTE Alessandro, “The Unfinished Story of Electoral Reforms in Italy”, Contemporary Italian Politics, Vol: 7, No:1, 2015.
• CHIARAMONTE Alessandro, D’ALIMONTE Roberto, “The New Italian Electoral System and Its Effects on Strategic Coordination and Disproportionality”, Italian Political Science, Vol:13, Issue:1, May 2018.
• D’ALIMONTE Roberto, “The New Italian Electoral System: Majority-Assuring But Minority-Friendly”, Contemporary Italian Politics, Vol: 7, No: 3.
• Dİ PİETRO Antonio, “İsyan İçin Kıyameti Beklemeyin”, İşletme ve Finans Dergisi, Şubat 1995, Cilt:10, Sayı: 107, s. 8.
• DONOVAN Mark, “The Politics of Electoral Reform in Italy”, International Political Science Review, Vol.16, No.1, 1995.
• ERDOĞAN Mustafa, Anayasal Demokrasi, 13. bs., Siyasal Kitabevi, Ankara, 2017.
• FABBRINI Sergio, “The Transformation of Italian Democracy”, Bulletin of Italian Politics, Vol. 1, No. 1, 2009.
• FUSARO Carlo, “Party System Developments and Electoral Legislation in Italy (1948-2009)”, Bulletin of Italian Politics, Vol. 1, No. 1, 2009.
• GIANNETTI Daniela, GROFMAN Bernard, “Introduction: Long-Run Consequences of Electoral Rules Change: Comparing Italy and Japan”, Ed. Daniela Giannetti, Bernard Grofman, in A Natural Experiment on Electoral Law Reform Evaluating the Long Run Consequences of 1990s Electoral Reform in Italy and Japan, Springer, New York, 2011.
• GÖZLER Kemal, Anayasa Hukukunun Genel Esasları, 8. Baskı, Ekin Yayınları, Bursa 2017.
• GÖZÜBÜYÜK Şeref, Anayasa Hukuku, Turhan Kitabevi, 19. Bası, Ankara 2013.
• KABOĞLU İbrahim, Anayasa Hukuku Dersleri, 11. bs., Legal Yayınları, İstanbul, 2016.
• KARAMUSTAFAOĞLU Tunçer, Seçme Hakkının Demokratik İlkeleri, AÜHF Yayınları, No: 262, Sevinç Matbaası, Ankara 1970.
• KATZ Richard S., “Electoral Reform and The Transformation of Party Politics in Italy”, Party Politics, Vol: 2, No: 1.
• KIŞLALI Ahmet Taner, “Eski Yunan’da Demokrasi ve Demokratik Düşünce”, Amme İdaresi Dergisi, Sayı:17/1, Mart/1984
• LIJPHART Arend, Electoral Systems And Party Systems A Study of Twenty Seven Democracies, 1945-1990, Oxford University Press, New York, 2006.
• LİJPHART Arend, Demokrasi Modelleri, (çev: GÜNEŞ Ayas, Utku Umut Bulsun), İthaki Yayınları, İstanbul, 2014.
• MASSETTI Emanuele, “Electoral Reform in Italy: From PR to Mixed System and (Almost) Back Again”, Representation, Vol: 42, No: 3, 2006.
• NALBANT Atilla, “Tarihsel Bağlamıyla Demokrasi ve Cumhuriyet Kavramları ya da Atina Demokrasisi ile Roma Cumhuriyetinin İdeolojik ve Kurumsal Yapıları”, Argumentum, Yıl: 2, Sayı: 18, Ocak 1992
• NEWELL James L., BULL Martin, “Party Organisations and Alliances in Italy in the 1990s: A Revolution of Sorts”, West European Politics, Vol: 20, No:1, 1997.
• NEWELL James L., The Politics of Italy, Cambridge University Press, New York, 2010.
• ÖZER Atilla, Anayasa Hukuku, 7. bs., Gazi Kitabevi, Ankara, 2016.
• PASQUINO Giafranco, “Tricks and Treats: The 2005 Italian Electoral Law and Its Consequences”, South European Society & Politics, Vol.12, No.1, 2007.
• PASQUINO Gianfranco, “The 2013 Elections and The Italian Political System”, Journal of Modern Italian Studies, Vol.19, No. 4.
• PASQUINO Gianfranco, Marco Valbruzzi, “The Impact of the 2013 General Election on the Italian Political System: The End of Bipolarism?”, Journal of Modern Italian Studies, Vol.20, No.4, 2015.
• REGALIA Marta, “Electoral Reform as an Engine Party System Change in Italy”, South European Society and Politics, Vol:23, No:1, 2018.
• RHODES Martin “Tangentopoli - More Than 20 Years On-“, in The Oxford Handbook of Italian Politics, Edited By: Erik Jones, Gianfranco Pasquino, Oxford University Press, 2015.
• SABUNCU Yavuz, “Seçim Barajları ve Siyasal Sonuçları”, Anayasa Yargısı Dergisi, C. 23, Ankara, Anayasa Mahkemesi Yayınları, 2006.
• SARTORİ Giovanni, Karşılaştırmalı Anayasa Mühendisliği (çev. ÖZBUDUN Ergun), Yetkin Yayınları, Ankara, 1997
• SCHEFOLD Dian, “Constitutional Reform and Constitutional Unity”, Italian Law Journal, Special Issue: The 2016 Italian Constitutional Referendum: Origins, Stakes, Outcome, Ed: Paolo Passaglia, 2017.
• TEZİÇ Erdoğan, Anayasa Hukuku, 20. bs., Beta Yayınları, İstanbul, 2009.
• TUNCER Erol, “Türkiye’de Seçim Uygulamaları/Sorunları Işığında Temsilde Adalet‐Yönetimde İstikrar İlkelerinin İşlevselliği” Anayasa Yargısı Dergisi, C. 23, Ankara, Anayasa Mahkemesi Yayınları, 2006,
• TÜRK Hikmet Sami, “Seçim Sistemleri ve Anayasal Tercihi”, Anayasa Yargısı Dergisi, C. 23, Ankara 2006.
• ZABUNOĞLU Hamdi Gökçe, Türk Anayasal Düzeninde Siyasal Hak ve Özgürlüklerin Kapsamı ve Sınırları, Yetkin Yayınları, Ankara 2013.
• ZARISKI Raphael, “Part Four: Italy”, in Politics in Western Europe, Ed: Mc Donald Hancock v.d., Second Edition, Macmillan Press, London, 1998.