Öz
Seçici dağıtım sistemi, bir üreticinin, ürününün yetkili satıcılara satışını kısıtlayan ve de onaylanmış satıcıların yetkilendirilmemiş satıcılara satış yapmasını önleyen dağıtım yöntemi olarak tanımlanabilir. Seçici dağıtım sistemleri, Avrupa Komisyonu’nun Dikey Anlaşmalar Grup Muafiyeti Tüzüğü ve Dikey Kısıtlamalar Kılavuzu çerçevesinde Avrupa Birliği rekabet hukuku bakımından düzenlenmiştir. Avrupa Birliği’ndeki teşebbüsler tarafından seçici dağıtım sisteminin uygulandığı birçok durumda çevrimiçi platformlar yoluyla satışlar hakkındaki yasaklar uygulamaya konmuş ve bu kısıtlamaların hukuka uygun olup olmadığını genellikle ulusal rekabet kurumları ve ulusal mahkemeler göz önüne almak zorunda kalmıştır. Örneğin, Pierre Fabre Dermo-Cosmétique ile ilgili olarak Paris Temyiz Mahkemesi tarafından yapılan talep sonucunda verilen 13 Ekim 2011 tarihli ön kararda, Pierre Fabre’ın seçici dağıtım sistemi, ürünlerin sadece eczaneler gibi yetkili dağıtıcılar vasıtasıyla satılmasına izin verdiği, yani çevrimiçi satış olasılığını ortadan kaldırdığı için, rekabeti kısıtlayıcı amacın var olduğuna hükmedilmiştir. Zira söz konusu dağıtım sistemi, fiili olarak interneti bir pazarlama yöntemi olarak yasaklamıştır. Avrupa Birliği Adalet Divanı’nın seçici dağıtım sistemlerindeki internet satış yasakları hakkında verdiği son karar ise Coty Prestige Germany kararıdır. Buna göre, lüks mallara ilişkin bir seçici dağıtım sistemi bağlamında, üçüncü taraf platformlar yoluyla satış yapmaya ilişkin yetkili dağıtıcılar için öngörülen bir yasak, Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşma m. 101/1 anlamında bir rekabeti kısıtlama anlamına gelmek zorunda değildir. Zira yetkili dağıtıcının kendi internet sitesi yoluyla satış faaliyetine izin verilmektedir.