An analysis on computer games addiction of secondary school students and their loneliness conditions

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 4, 7 - 17, 19.09.2015

Mustafa Öncel , Ahmet Tekin

Öz

Today, computer games are
played widely by individuals of almost all ages for purposes such as
entertainment, learning and for at least to some extent unwinding from the
exhaustion that house and work life causes. Games to improve both physical
skills of children and their mental activities have been designed especially
recently. These games are developed by business organizations for profit, but
they can also be developed by the Ministry of National Education to enhance
school success of students. Students, who spend so much time on computer games
at home, school or places like internet cafes; encounter psychological problems
such as physical and behavioral disorders, social phobia and school phobia due
to uncontrolled and uninspected computer games playing process. These
psychological problems cause loneliness in children by detracting them from
social and learning environments. Secondary school students’ game addictions
and their effect on loneliness was examined. The study group of the study
consisted of grade five, six, seven and eight students studying in a secondary
school in the central district of Bingöl. The study was conducted with the
screening method, one of the quantitative research methods. The first data
collection instrument was the scale developed by Horzum, Ayas and Çakır Balta
(2008) to determine game addictions of students, and whose reliability and
validity analyses were completed. The other data collection instrument was
developed by Rusell, Pepelau and Cutrona (1980) and translated into Turkish by
Demir (1989) to determine the loneliness
levels of students. In addition; gender, a questionnaire consisting of
demographical information such as grade, mothers’
educational status, fathers’ educational status, grade point average, income
level of the family was used in the study. Descriptive analyses on frequency,
percentage and average, and relational analyses such as t-test and ANOVA were
carried and the items of the scale were interpreted. According to the study
results, there are no significant differences between gender and game
addiction, students with low game addiction levels have low loneliness levels,
but there are significant relationships between daily duration spent on playing
games, grade levels, place where the game is played and addiction levels.

 

Anahtar Kelimeler

computer games addiction, addiction, game, loneliness

Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığı ve yalnızlık durumlarının incelenmesi

Öz

Bilgisayar
oyunları hemen her yaştaki bireylerce eğlenmek, öğrenmek, ev ve iş hayatının
verdiği yorgunluğu kısmen de olsa giderebilmek gibi çeşitli amaçlarla günümüzde
yaygın bir şekilde oynanmaktadır. Özellikle son yıllarda çocukların gerek
fiziksel becerilerinin gerekse zihinsel aktivitelerinin gelişimleri için birçok
oyun tasarlanmıştır. Bu oyunlar çeşitli ticari kuruluşlar tarafından kar amaçlı
oluşturulduğu gibi, MEB tarafından da okullarda öğrencilerin ders içi
başarılarını geliştirmek amacıyla da oluşturulmaktadır. Evde, okulda, internet
evi gibi yerlerde bilgisayar oyunları ile çokça vakit geçiren öğrenciler;
kontrolsüz, denetimsiz bir bilgisayar oyunu oynama süreci sonunda çeşitli
fiziksel ve davranış bozuklukları, sosyal fobi, okul fobisi gibi çeşitli
psikolojik sorunlara maruz kalmaktadırlar. Yaşanan bu psikolojik sorunlar
çocukları yalnızlığa iterek sosyal çevreden, sosyal öğrenme ortamlarından uzaklaştırabilmektedir.
Bu çalışmada ortaokul öğrencilerinin oyun bağımlılıkları ve yalnızlığa etkisi
araştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Bingöl il merkezinde bulunan bir
ortaokulun beşinci, altıncı, yedinci ve sekizinci sınıfında eğitim gören öğrenciler
oluşturmaktadır. Çalışma nicel araştırma yöntemlerinden tarama yöntemi
kullanılarak yürütülmüştür. Veri toplama araçlarından ilki, öğrencilerin oyun
bağımlılıklarının belirlenmesi için Horzum, Ayas ve Çakır Balta (2008)
tarafından geliştirilen, geçerlik güvenirlik analizi yapılmış ölçektir. Diğer
veri toplama aracı olan ve öğrencilerin yalnızlık düzeylerinin belirlenmesi
amacıyla hazırlanan yalnızlık ölçeği ise Rusell, Pepelau ve Cutrona (1980)
tarafından hazırlanmış ve Demir (1989) tarafından Türkçe’ ye çevrilmiş olan
ölçektir. Bunlara ek olarak; cinsiyet, sınıf, annenin eğitim durumu, babanın
eğitim durumu,  not ortalaması, aile
gelir durumu gibi öğrencilerin demografik bilgilerinin yer aldığı anket
kullanılmıştır. Frekans, yüzde, ortalama gibi betimsel analizler ve t-testi,
anova gibi bazı ilişkisel analizler yapılarak uygulanan ölçekteki maddeler
yorumlanmıştır. Araştırma sonunda cinsiyet ile oyun bağımlılığı arasında
anlamlı bir fark bulunmadığı, oyun bağımlılık düzeyi yüksek olan çocuklarda
yalnızlık duygusunun daha düşük olduğu, sınıf düzeyleri ile oyun bağımlılık
düzeyleri arasında anlamlı farklar olduğu bulunmuştur

Anahtar Kelimeler

bilgisayar oyun bağımlılığı, bağımlılık, oyun