Yazı Çemberi Tekniğinin Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Düşünme Becerilerine Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 10, 35 - 48, 31.10.2018

Sevda Koç Akran , Sevim Aşiroğlu

https://doi.org/10.29129/inujgse.439757

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu
araştırmanın temel amacı, yazı çemberi tekniğinin öğretmen adaylarının yaratıcı
düşünme becerilerine etkisini belirlemektir.

 

Yöntem: Araştırmanın
çalışma grubunu, Siirt Üniversitesi, Eğitim fakültesi Sosyal Bilimler ve Türkçe
Eğitiminin Türkçe Öğretmenliği bölümünün 2.sınıfında öğrenim gören 42 deney
grubu, 40 kontrol grubundan toplam 82 öğretmen adayı oluşturmaktadır.
Araştırmada veri toplama aracı olarak Akay’ın (2006) “yaratıcı düşünme ölçeği”
ve araştırmacılar tarafından geliştirilen “yarı yapılandırılmış görüşme formu”
kullanılmıştır. Karma yöntemin kullanıldığı araştırmanın nicel verileri
“yaratıcı düşünme ölçeğinden” nitel veriler ise yarı yapılandırılmış görüşme
formu ve öğrenci günlüklerinden elde edilmiştir. Araştırmada ayrıca doküman
incelemesi yoluyla veriler toplanmıştır. Verilerin analizinde,  öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeylerini
belirlemek için frekans (f) ve yüzde (%) hesaplamaları; yaratıcılık puanlarının
normal dağılım göstermemesi sonucu Mann Whitney-U testi; yazı çemberinin
öğrenme-öğretme sürecine katkısına yönelik betimsel analiz ve yazı çemberinin
etkililiğine yönelikte betimsel ve içerik analiz yöntemi kullanılmıştır.

 

Bulgular: Araştırma
bulgularına göre, yazı çemberi tekniği ile yapılan etkinlikler deney grubu
öğrencilerinin yaratıcı beceri düzeylerine önemli katkılar sağladığı, onlarda
üst düzey beceriler geliştirdiği söylenebilir. Kontrol grubu öğrencilerinin ise
yaratıcı düşünme becerilerinin orta düzeyde olduğu şeklinde yorumlanabilir.

 

Sonuçlar ve Öneriler: Araştırma
sonucunda öğrencilerde daha çok eleştirel, yaratıcı düşünme becerisi gelişmiş,
karalama aşamasında bir takım problemlerle karşılaşmışlar ve bu problemleri
farklı yöntem –teknikler kullanarak çözmeye çalışmışlardır. Elde edilen
sonuçlar doğrultusunda öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yazma, Yazı Çemberi, Yaratıcılık, Yaratıcı Düşünme Becerisi

The Effect of Writing Circle Technique on Prospective Teachers’ Creative Thinking Skills

Öz

Purpose: The purpose of this research is
to specify the effect of writing circle technique on prospective teachers’
creative thinking skills.

 

Design & Methodology: In total, there are
82 students in this group, 42 students in experimental group and 40 students in
control group. In the research, “creative thinking scale” of Akay (2006) and
“semi-structured interview form” improved by researchers have been used as data
collection tools. Quantitative data of this mixed-method research are obtained
from “creative thinking scale” and qualitative data are from semi-structured
interview form and students diaries. In addition, some data are collected by
document review method. In the process of data analysis, the following methods
have been used; frequency (f) and percentage (%) calculation to determine the
prospective teachers’ creativity levels; Mann-Whitney U Test as the creativity
scores do not range in a normal way; descriptive analysis regarding the
contribution of writing circle to teaching-learning process; and descriptive
and content analysis method for the effectiveness of the writing circle.

 

Findings: According to the findings of the
research, it can be said that the activities carried out with the writing
circle technique provided important contributions to the creative skill levels
of the experimental group and they developed high level skills. Control group
students’ creative thinking skills are at an intermediate level can be
interpreted.

 

Implications & Suggestions: At the end of the
research, students have improved further their critical and creative thinking
skills; they were confronted with some problems and tried to overcome them by
applying different methods and techniques. Certain suggestions are offered in
accordance with the obtained data.

Anahtar Kelimeler

Writing, Writing Circle, Creativity, Crative Thinking Skills

Kaynakça

• Acat, M. B. & Ay, Y. (2014). An Investigation the Effect of Quantum Learning Approach on Primary School 7th Grade Students’ Science Achievement, Retention and Attitude. The International Journal of Research in Teacher Education, 5(2), 11 – 23.
• Akay, H. (2006). Problem kurma yaklaşımı ile yapılan matematik öğretiminin öğrencilerin akademik başarısı, problem çözme becerisi ve yaratıcılığı üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ay, Y.(2010). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen ve teknoloji eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, derse yönelik tutum ve kendi kendine öğrenme becerileri üzerine etkisi (Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Ayvaz, Z. (2007). Eğitimde yeni yönelimler. Ö. Demirel (Ed.), Kuantum öğrenme içinde. Ankara: Pegem A.
• Ayvaz Tuncel, Z. (2011). Kuantum öğrenme modeli. Ö. Demirel (Ed.). Eğitimde yeni yönelimler içinde. Ankara: Pegem Akademi.
• Benn, W. (2003). Evaluation study of quantum learning's impact on achievement in multiple settings (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). California University Department of Education, California.
• Colburn, A. (2000). An inquiry primer. Science Scope, 23(6), 42-44.
• Creswell, J. W. (2008). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. Boston: Pearson.
• Demir (2006). Kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Demirel, Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A.
• Demirci, C. (2007) Fen bilgisi öğretiminde yaratıcılığın erişi ve tutuma etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 65-75.
• DePorter, B. & Hernacki M, (1992). Quantum learning: Unleasing the genius in you. New York: Dell Publishing.
• Gürbüztürk, O. & Koç, S. (5-8 Ekim 2011). İlköğretim öğretmenlerinin kuantum öğrenme modelini kullanma becerilerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresinde sözlü sunum olarak sunulmuştur. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Johnson, B. & Christensen, L. (2004). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches. Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
• Kadayıfçı, H. (2008). Yaratıcı düşünmeye dayalı öğretim modelinin öğrencilerin maddelerin ayrılması ile ilgili kavramları anlamalarına ve bilimsel yaratıcılıklarına etkisi (Yayımlamamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kanpolat, Y. & Erözel, A. (2011). Dünden bugüne sorgulamaya dayalı eğitim. TÜBA Günce, 42, 25-28.
• Kristiani, S. & Saragih, A. (2012). The effect of quantum learning on the students’ achievement ın writing argumentation. GENRE Journal of Applied Linguistics of FBS Unimed, 1 (1), 1 – 10.
• Kusno, M. & Purwanto, J. (2011). Effectiveness of quantum learning for teaching linear program at the Muhammadiyah Senior High School of Purwokerto in Central Java, Indonesia. EDUCARE: International Journal for Educational Studies, 4(1), 83 – 92.
• LeTellier, P. J. & DePorter, B. (2002). Quantum learning for teacher. Oceanside, California: Learning Forum.
• Lim, B. R. (2001). Guidelines for designing inquiry-based learning on the web: Online Professional development of educators (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Department of Instructional Systems Technology Indiana University Bloomington, Indiana.
• Manlove, S., Lazonder, A. W. & De Jong, T. (2006). Regulative support for collaborative scientific inquiry learning. Journal of Computer Assisted Learning. 22, 87-98.
• Myer, K. (2005). Quantum learning impact in three third grade classes at Buena Vista Enhanced Option School, Nashville. www.quantumlearning.com/pdf/statistics_from_bveos_nashville_teachers. pdf adresinden erişilmiştir.
• Nourie, S. S. (1998). Results of implementing quantum learning in the Thornton Township High School District (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Saint Xavier University, Chicago.
• Nunan, D. (2003). Practical English language teaching. USA: McGraw-Hill.
• Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
• Vella, J. (2002). Quantum learning: Teaching as dialogue. New Directions for Adult and Continuing Education. 93, 73-84. doi:010.1002/ace.51.
• Wilson, J. & Jan, L. W. (1993). Thinking for themselves: Developing strategies for reflective learning. Australia: Eleanor Curtain.
• Whetton,D.A., Cameron , K. S. (2002). Answer to Exercises Taken From Developing Management Skills (3rd Ed). Kellog School of Management at Northwestern University. http://www.kellogg.northwestern.edu/faculty/uzzi/ftp/answers.html#page176 adresinden erişilmiştir.