The Impacts of Plan Amendments in Spatial Areas on Real Estate Production / Supply Trends

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 543 - 567, 29.09.2019

Uğur Yavuz Begüm Sertyeşilışık

https://doi.org/10.14782/ipsus.623466

Cited By: 2

Öz

There is an interaction among housing trends, spatial planning and plan amendments. This study examines plan amendments, factors forcing plans to change, impacts of amendments on the real estate production trends and interferences of administrations on the spatial area by planning. With this aim, following the literature review, Kâğıthane district has been investigated as a case study. Within the scope of the case study, planning history, plan amendments and real estate production trends as well as current built environment have been analysed. The study revealed that plan amendments can stimulate each other and have impacts on the real estate production trends. This study identifies the impacts of plan amendments on the holism of plans and real estate production trends.

Anahtar Kelimeler

Plan amendment, Spatial area, Interaction, Trends

Mekânsal Alanlarda Plan Değişikliklerinin Gayrimenkul Üretim/ Arz Eğilimlerine Etkileri

Öz

Gayrimenkul üretim eğilimleri ile mekânsal planlama ve plan değişiklikleri arasında bir etkileşim olduğu görülmektedir. Bu çalışma ile plan değişiklikleri ve bu değişiklikleri ortaya çıkaran etkenler, değişikliklerin gayrimenkul üretim/arz eğilimlerine etkisi ve idarelerin planlama yoluyla gerçekleştirdikleri mekânsal müdahaleler ve sonuçları araştırılmıştır. Bu çalışma kapsamında, ilgili literatür incelenmiş, örnek olay incelemesi ile Kağıthane ilçesinde planlama geçmişi, plan değişiklikleri ve gayrimenkul üretim/arz eğilimleri ele alınmıştır. Araştırma sonucunda plan değişikliklerinin konularına göre birbirini tetikleyebildiği ve gayrimenkul üretim/arz eğilimlerine etkisi olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma; mekânsal alanlarda gerçekleştirilen plan değişikliklerinin planların bütüncül yapısına ve gayrimenkul üretimi/arzı eğilimlerine etkisini belirlemektedir

Anahtar Kelimeler

Plan değişikliği, Mekânsal alan, Etkileşim, Eğitim

Kaynakça

• Abbott, C. (2006), ‘‘Urban History for Planners’’, Urban Studies and Planning Faculty Publications and Presentations. 58. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt İstatistikleri, Türkiye İstatistik Kurumu, (https://biruni.tuik.gov.tr/ medas/?kn=95&locale=tr), (30.04.2019). Arslan, H. (2014). ‘‘Türkiye’nin Kentleşme Sürecinde Konut Politikalarının Evrimi’’, Akademik Bakış Dergisi, 40. Aslan, Ş., Şen, B., Kurtuluş, H. (2014). Sözlü Tarih Görüşmeleriyle Kağıthane, haz. Hüseyin Irmak, Kağıthane Belediyesi Kültür Yayınları, İstanbul. Avcı, S. (2014). ‘‘Mekânsal Planlama, Mekâna Müdahale ve Sonuçları Açısından 2B Alanları: Beykoz İlçesi Örneği’’, İstanbul Ormanlarının Sorunları ve Çözüm Önerileri, Türkiye Ormancılar Derneği, 313- 340. Balamir, A. (2003). “Mimarlık ve Kimlik Temrinleri – I: Türkiye’de Modern Yapı Kültürünün Bir Profili”, Mimarlık Dergisi, TMMOB Mimarlar Odası, Ankara, 313: 24-29. Balcı, Y. (1988). ‘‘Türkiye’de Konut Sorunu’’, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 46(0). Bramley, G. ve Leishman, C. (2005). ‘‘Planning and Housing Supply in Two-speed Britain: Modelling Local Market Outcomes’’, Urban Studies 42(12): 2233-2234. Bölen, F. (2004). ‘‘Housing policy and housing systems in Turkey’’, ITU A|Z, 1: 15-22. Cullingworth, B., Nadin, V. (2006). Town and Country Planning in the UK, Routledge, London. Çolak, N.İ. ve Öngören, G. (2014). İmar Planları, İmar Uygulamaları ve İptal Davaları, Öngören Hukuk Yayınları, İstanbul. DiPasquale, D. ve Wheaton, W.C. (1994). ‘‘Housing Market Dynamics And the future of Housing Prices’’, Journal of Urban Economics, 35(1): 1-27. Duyguluer, F. (1982). ‘‘İmar Planlarında Değişiklik Yapılmasıyla İlgili Talepler’’, Türkiye 1. Şehircilik kongresi, II. Kitap, Ankara, 47-61. Ersoy, M. (2000). ‘‘İmar Planlarının Kademelenmesi ve Farklı Ölçeklerdeki Planlar Arasındaki İlişki’’, Mekan Planlama ve Yargı Denetimi, Derleyenler Ersoy, M., Keskinok, Ç., Yargı Yayınevi, Ankara. Ersoy, M. (2007). Kentsel Planlama Kuramları, İmge Kitabevi, Ankara Ersoy, M. (2015). İmar mevzuatımızda Planlama Kademeleri ve Üst Ölçek Planlama Sorunu, ODTÜ ŞBP, 215-231. Garcês, P.M.M.L., Pires C.P. (2011). ‘‘New housing supply: what do we know and how can we learn more?’’, CEFAGE-UE Working Paper, 18: 2-13 Gonçalves, J., Ferreira, J.A. (2015). ‘‘The Planning of Strategy: A Contribution to The İmprovement of Spatial Planning’’, Land Use Policy, 45: 86–94. Keleş, R. (1989). ‘‘Konut Politikalarımız’’, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 44(1): 63-98. Kısa Dönemli İş İstatistikleri İnşaat Göstergeleri, Türkiye İstatistik Kurumu, (https://biruni.tuik.gov.tr/ yapiizin/Rapor), (27.02.2017) ve (29.03.2019). Kurtuluş H. (2009). “İstanbul’da Yapsatçılığın Yeniden Doğuşu ve Kentin Merkezinde Mekanda Çözülen Sınıfsal Homojenlik”, TMMOB Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi, Konut Sempozyumu. Mayer, C.J. ve Somerville T. (2000). ‘‘Residential Construction: Using The Urban Growth Model to Estimate Housing Supply’’, Journal of Urban Economics, 48: 85-109. Mekansal Planlar Yapım Yönetmeliği, Resmi Gazete, Tarih:14/06/2014 Sayı:29030 Ong, S.E., Sing T.F. ve Choo L. (2004). ‘‘Strategic Considerations in Land Use Planning: The Case of White Sites in Singapore’’, Journal of Property Research, 21(3): 235-253. Özakbaş, D. (2015). ‘‘1950 Yılı Sonrası İstanbul’da Konut Alanlarının Oluşumu Ve Sorunları’’, Tarih Okulu Dergisi (TOD), 22: 416-433 Plan Yapımına Ait Esaslara Dair Yönetmelik, Resmi Gazete, Tarih:02/11/1985 Sayı:18916 Poterba, J.M., (1984). ‘‘Tax Subsidies to Owner Occupied Housing: An Asset Market Approach’’, Quarterly Journal of Economics, 99(4):729-752. Purkis, S. (2016). ‘‘İstanbul’da İnşaat Odaklı Birikimin Durdurulamayan Yükselişi: Konut Fazlasına Karşın Artan Konut Açığı’’, Mülkiye Dergisi, 40(4): 91-112. Sesli, F.A. ve Karadavut, E. (2009). ‘‘İmar Planı Değişikliklerinin Plan Bütünlüğüne Etkilerinin İncelenmesi’’, TMMOB Coğrafi Bilgi Sistemleri Kongresi. Suher, H. (1985). ‘‘Plan, Planlama-Düzenleme Kavramları, Planlamanın Fonksiyonları, Planlamanın Meşguliyet Alanı’’, Şehircilik, İTÜ ŞBP İstanbul.. Şengül, H.T. (2009). Kentsel Çelişki ve Siyaset Kapitalist Kentleşme Süreçlerinin Eleştirisi, İmge Kitabevi, Ankara. Tanrıvermiş, H., Akipek Öcal, Ş., Demir, E. (2016). Gayrimenkul Mevzuatı’’, Lisanslama Sınavları Çalışma Kitapları, Sermaye Piyasası Lisanslama Sicil ve Eğitim Kuruluşu, Ankara. Tekeli İ. (2013). İstanbul›un Planlamasının ve Gelişmesinin Öyküsü, İlhan Tekeli Toplu Eserler-25, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul. Topel, R. ve Rosen, S. (1988). ‘‘Housing investment in the United States’’, Journal of Political Economy, 96(4): 718-740. Türel, A., Koç, H. (2015). ‘‘Housing production under less-regulated market conditions in Turkey’’, Journal of Housing and the Built Environment, 30(1): 53-68. Yaylı, H., Avan, S. (2017). ‘‘Türkiye’de Konut Politikalarının Konut Kooperatifçiliği Üzerine Etkileri Ve Konut Kooperatiflerinin Konut Üretimindeki Rolü Üzerine Bir İnceleme’’, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52 (Özel Sayı): 358-385. Yavuz, U. (2017). ‘‘İmar Planı Değişikliklerinin Yapılaşma Eğilimlerine Etkisi Üzerine Bir İnceleme: Kâğıthane Örneği’’, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Yılmaz Bakır N., Doğan U., Koçak Güngör M., Bostancı B. (2018). ‘‘Planned development versus unplanned change: The effects on urban planning in Turkey’’, Land Use Policy, 77: 310-321. 3194 Sayılı İmar Kanunu, Resmi Gazete, Tarih:09/05/1985 Sayı:18749 5302 sayılı İl Özel İdaresi kanunu, Resmi Gazete, Tarih:4/3/2005 Sayı:25745 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname, Resmi Gazete, Tarih:10/07/2011 Sayı:27990