Yâkub peygamberin diğer adı ya da
lakabı olan İsrâil, Tevrat’ta ve Kur’an’da Yâkub soyunu (Bene Yisrael / Benî
İsrâîl) ifade edecek şekilde kullanılmaktadır. Arapça Benî İsrâîl
(İsrâiloğulları), Hz. Muhammed döneminde iyi bilinen bir adlandırma olmakla birlikte,
Kur’an öncesi dönemde Kuzey Arabistan’da İsrâîl kelimesine rastlanmadığı,
sadece Güney Arabistan’daki kitâbelerde geçtiği tespit edilmiştir.1 Bu
adlandırmanın İslâm öncesi hiçbir otantik şiirde yer almadığına işaret eden
Goitein’a göre bu durum, Hz. Muhammed’in, önceki monoteist dinlere yönelik aslî
bilgiye sahip olduğunu göstermektedir.2 Bu aslî bilgi, Hz. Muhammed’i “ümmî
elçi” (en-nebî elümmî) 3 şeklinde vasıflandıran Kur’an’a göre vahiy kaynaklı
olmaktadır.
Konular | Dilbilim, Din Araştırmaları |
---|---|
Bölüm | Araştırma Notları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |