Öz
This study
consists of a critical edition and introduction to an Arabic epistle entitled al-Wārid al-shārid al-ṭārid shubhat al-mārid, written by a leading figure of the Kubrawiyya order in Mongol-governed Iran, ‘Alā’ al-Dawla al-Simnānī (d. 736/1336). Born in the village Bayābānak
of the town Sūfīābād, in Simnān
of modern Iran, his birth name was Aḥmad b. Muḥammad b. Aḥmad and he became known as ‘Alā’ al-Dawla
al-Simnānī. His father and maternal and paternal uncles served prominent posts in
the Ilkhanate court and he also served under the ruler of the Ilkhanate, Arghun
Khan, when he was only about fifteen years old. He served within the court for
approximately ten years and then, after some spiritual experiences, he left his
lofty life and felt inclined toward sufism. First, he studied independently the
works of the great masters of sufism and was then initiated by a Kubrawī shaykh in Baghdad, Nūr al-Dīn ‘Abd al-Raḥmān Isfarāyīnī (d. 717/1317), from whom he would
take ijāza (permission) for spiritual guidance.
Simnānī
contributed widely to sūfī literature with his written works, which numbered
around ninety, and also with his spiritual lineage (silsila) through
which the mainstream Kubrawiyya order traces back to today. He offered
important insights, especially into phenomena such as latā’if (spiritiual
organs of the soul), rijāl al-ghayb (men of the unseen) and narrations
of spiritual experiences, influencing
eminent figures after him such as Muḥammad Pārsā (d. 822/1420) and Imām Rabbānī (d. 1034/1624). He was also known for his
critique of Ibn al-‘Arabī, which constituted the first critique of Ibn
al-‘Arabī’s doctrine of waḥdat al-wujūd in the history of sufism. One of his
salient characteristics was his meticulousness regarding following the sunnah
of the Prophet Muhammad. Another noteworthy quality of his was his aversion to takfīr
(declaring someone unbeliever) and his efforts to help resolve conflict among
different firqas (factions). Among Simnānī's greatest contribution to sūfī thought was his interpretation of the Qur’ān according to seven laṭā’if, which included identifying each laṭā’if and matching it to a prophet. The ultimate
influence of his view of being was upon Imām Rabbānī, who developed the idea of waḥdat al-shuhūd against waḥdat al-wujūd. In his Maktūbāt (The Letters), Rabbānī says that his thought on
existence is the same as Simnānī’s and quotes from Simnānī his
crucial sentence: “There is a
realm (‘ālam) of Malik al-Wadūd (Zāt) above the realm of beings”.
Simnānī
authored approximately ninety books in both Arabic and Persian. He wrote all of
his books after his initiation into Isfarāyīnī.
His first work, Sirr-i Samā, was written in 687 AH. The work that we are
concerned with in this critical edition was written in 699 AH when Simnānī was
around forty years old. There are five manuscripts of this work that we could
locate, all of which were found in libraries in Istanbul. None of the copies
are in the author’s handwriting, nor were they written during, or around, his
lifetime. There is not any indication that the manuscripts were heard directly
from the shaykh or edited (muqābala) and
there is not an istinsākh (handwritten copy) lineage that traces them to
the author. During this critical edition, manuscripts found in Hüdai Efendi
(Hacı Selim Ağa Library), Pertev Paşa (Süleymaniye Library), Hekimoğlu
(Süleymaniye Library) and Topkapı Palace Library collections are compared.
Another copy, found after the completion of the critical edition in Aga Efendi
Tanacan collection (Süleymaniye Library), is left out of the study since there
is not any distinctive quality to it compared to the first four manuscripts.
In the
critical edition, according to the ISAM critical edition guidelines, we
implemented “elective
method.” Accordingly, each of the manuscripts are considered as though they
were the principal copy; if there happens to be any differences among them, the
one that is thought to be most accurate is selected and the others are
indicated in footnotes. Therefore, it is not preferred to choose a principal
manuscript. The text is not interrupted or edited significantly during the critical
edition except for some necessary corrections; some titles are included in
brackets for ease of reading.
The epistle
that we made its critical edition consists of four independent chapters and
each addresses more than one subject. In the first chapter there is criticism
directed towards philosophers, specifically Ibn Sīnā (Avicenna). In the
meantime, incapability of the intellect (‘aql) in comprehension of the matters which can be
known by experience and inspiration (ilhām) is mentioned. Here the quotations from great sūfī masters who have
seen the Prophet Muhammad in their vākı‘as (dreamlike spiritual
experiences) expresses their belief that Ibn Sīnā went astray. The main theme
of the second chapter is the spirit (rūḥ) and the relationship between spirit and body.
The author comments on different opinions on this issue and tries to reconcile
them. Death and the doomsday (qiyāma) are other topics of this chapter.
In the chapter that
follows, the author states a laṭīfa which he calls al-laṭīfa al-anā’iyya, and reveals some manifestations (tajallī)
that the servant of God attains. In the longest chapter of the epistle, the
fourth and final chapter, Simnānī
covers significant details about his life. Meanwhile, he explains how he found
the salvaged faction (al-firqa al-nājiya) by referencing the distinct theological factions of his era, and
reflects upon his commitment to “ahl al-sunna” explicitly. The importance of masters, the classes (ṭabaqa) among sūfīs and treatments for bad character
are other subjects of this chapter.
Anahtar Kelimeler
‘Alā’ al-Dawla al-Simnānī Ibn Sīnā (Avicenna) spirit (rūḥ) doomsday (qiyāma) al-laṭīfa al-anā’iyya heart al-firqa al-nājiya master
Kaynakça
- Algar, Hamid, “Necmeddîn-i Kübrâ”, DİA, 2006, XXXII, 498-506.
- Bashir, Shahzad, Between Mysticism and Messianism: The Life and Thought of Muhammad Nurbaks (doktora tezi), Yale University, 1997.
- Bashir, Shahzad, Messianic Hopes and Mystical Visions: The Nūrbakhshīya between Medieval and Modern Islam, South Carolina: University of South Carolina Press, 2003.
- Bedahşî, Nûreddîn Ca‘fer, Hulâsatü’l-menâkıb: Der Menâkıb-ı Mîr Seyyîd Alî Hemedânî, nşr. Eşref Zafer, İslâmâbâd: Merkez-i Tahkīkāt-ı Fârsî-i Îrân ve Pâkistân, 1374/1995.
- Beyânî, Şîrîn, Dîn ü Devlet der Îrân Ahd-i Moğol, I-II, Tahran: Merkez-i Neşr-i Dânişgâhî, 1370.
- Câmî, Abdurrahman, Nefehâtü'l-üns, nşr. Mahmûd Âbidî), Tahran: İntişârât-ı Sühan, 1386hş.
- Cedîdî, Muhammed Rızâ, Berresî-yi Ahvâl ve Âsâr-ı Arabiyy-i Şeyh Alâüddevle Simnânî, Simnân: İntişârât-ı Hable Rûd, 1389.
- Corbin, Henry, The Man of Light in Iranian Sufism, trc. Nancy Pearson, New York: Omega Publication, 1994.
- Elias, Jamal J., The Throne Carrier of God: The Life and Thought of ‘Alā’ ad-Dawla as-Simnānī, Albany: State University of New York Press, 1995.
- Gökbulut, Süleyman, Necmeddîn-i Kübrâ: Hayatı-Eserleri-Görüşleri, İstanbul: İnsan Yayınları, 2010.
- Gull, Surayia, “Development of Kubraviya Sufi Order in Kashmir with Special Reference to Mir Saiyid Ali Hamadani” (doktora tezi), Jamia Millia Islamia, 1999.
- Gürsoy, Cevat Rüştü, “Abadan”, DİA, 1988, I, 6.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Humhâne-i Vahdet, Tahran: İntişârât-ı Kâveyân, 1362hş.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Târîh-i İrfân ve Ârifân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1372.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Vezîrân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1374.
- Hândmîr, Düstûrü'l-vüzerâ’, nşr. Saîd-i Nefîsî, Tahran: İntişârât-ı İkbâl, t.y.
- İsferâyînî, [Nûreddin] Abdurrahman - Alâüddevle-i Simnânî, Mürşîd ve Mürîd: Mükâtebât-ı Abdurrahmân İsferâyînî bâ Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Hermann Landolt, Tahran: Gencîne-i Nüviştehâyi Îrân, 1351/1972.
- Kâhya, Esin, “Teşrîh”, DİA, 2011, XL, 573-75.
- Kaya, Mahmut, “Tabîiyyât”, DİA, 2010, XXXIX, 330-31.
- Keyânî, Muhsin, Târîh-i Hânkāh der Îrân, Tahran: Kitâbhâne-i Tahûrî, 1990.
- Khan, Shahid Mohammed, Mystical Dimensions of Mīr Sayyid ‘Alī Hamadānī: Emissary for the Kubrawīyyah Order, Conduit for the School of Ibn ‘Arabī (yüksek lisans tezi), The George Washington University, 2010.
- Martini, Giovanni Maria, ‘Alā’ al-Dawla al-Simnāni between Spiritual Authority and Political Power, Leiden/Boston: Brill, 2018.
- Orhan, Kübra Zümrüt, Alâüddevle Simnânî ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), Marmara Üniversitesi, 2016.
- Öngören, Reşat, “Mecdüddîn el-Bağdâdî”, DİA, 2003, XXVIII, 230-31.
- Öngören, Reşat, “Safiyyüddîn-i Erdebîlî”, DİA, 2008, XXXV, 476-78.
- Rizvi, Sayyid Athar Abbas, “Sufism in the Indian Subcontinent”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Rüşdî, Râşid, “Matematik”, DİA, 2003, XXVIII, 129-37.
- Sadr, Seyyid Muzaffer, Şerh-i Ahvâl ü Efkâr ü Âsâr-ı Şeyh Alâüddevle-i Simnânî, Tahran: Çâp-ı Dâniş, t.y.
- Simnânî, Alâüddevle, Beyânü’l-ihsân li-ehli’l-irfân, Musannefât-ı Fârsî-i Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: Şirket-i İntişârât-ı İlmî ve Ferhengî, 1369hş., s. 181-249.
- Simnânî, Alâüddevle, Fethu’l-mübîn li-ehli’l-yakīn, Musannefât-ı Fârsî, s. 251-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Furhatü’l-âmilîn, Musannefât-ı Fârsî, s. 153-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Selvetü’l-âşıkīn ve sektetü’l-müştâkīn, Musannefât-ı Fârsî.
- Simnânî, Alâüddevle, Sırrü’s- semâ‘, Musannefât-ı Fârsî, s. 1-6.
- Simnânî, Alâüddevle, el-Urve li-ehli'l-halve ve'l-celve, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Mevlâ, 1983.
- Simnânî, Alâüddevle, Zeynü’l-mu‘tekad li-zeyni’l-mu‘tekıd, Nûruosmaniye Kütüphanesi, nr. 5007, vr. 34b-85a.
- Sîstânî, Emîr İkbâl, Çihil Meclis yâ Risâle-i İkbâliye, haz. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Edîb, 1366.
- Şâhinoğlu, Nazif, ‘Alā al-Davla al-Simnānī Hayatı, Eserleri, Kelâm Telakkîsi, Tasavvuftaki Yeri ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fars Filolojisi Bölümü, 1966. Şahinoğlu, M. Nazif, “Alâüddevle-i Simnânî”, DİA, 1989, II, 345-47.
- Şirvânî, Mirza Zeynelâbidîn, Riyâzü’s-siyâha, nşr. Asgar Hâmid Rabbânî, Tahran: İntişârât-ı Sa‘dî, 1341hş.
- Şüşterî, Mecâlisü’l-mü’minîn, I-II, Tahran: Kitâbfürûş-i İslâmiyye, 1365hş.
- Uludağ, Süleyman, “Harakānî”, DİA, 1997, XVI, 93-94.
- Uysal, Muhittin, Tasavvuf Kültüründe Hadis, İstanbul: Ensar Yayınları, 2012.
- W.M. Thackston, ‘Alā’uddawla Simnānī: Opera Minora = Küçük Eserleri, ed. W.M. Thackston, Cambridge: Harvard University, 1988, s. 83-109.
- Waley, “Najm al-Dīn Kubrā and the Central Asian School of Sufism (Kubrawiyyah)”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Yazıcı, Tahsin, “Hemedânî, Emîr-i Kebîr”, DİA, 1998, XVII, 186.
- Yıldırım, Ahmet, Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları, Ankara: TDV Yayınları, 2009.
Öz
Bu çalışma,
Kübreviyye tarikatı şeyhlerinden Alâüddevle-i Simnânî’nin (ö. 736/1336),
muhtelif konuları ele aldığı el-Vâridü’ş-şâridü’t-târid şübhete’l-mârid adlı
Arapça risâlesinin tahkik ve incelemesinden meydana gelmektedir. On beş
yaşlarında iken İlhanlı Hükümdarı Argun Han’ın hizmetine girerek yaklaşık on
sene kadar onun yakınında bulunan müellif, daha sonra yaşadığı birtakım mânevî
haller neticesinde içinde bulunduğu hayatı terkederek tasavvufa yönelmiştir.
Bir müddet tasavvuf büyüklerinin eserlerini okuyarak kendi kendine riyâzetle
meşgul olduktan sonra Kübrevî şeyhi Nûreddin Abdurrahman el-İsferâyînî’ye (ö. 717/1317)
intisap ederek ondan irşat icâzeti alan Simnânî, bu eserini kırk yaşındayken
kaleme almıştır. Eserde birbirinden bağımsız dört fasıl bulunmakta ve her
fasılda birden fazla konu ele alınmaktadır. Ruh, ruh beden ilişkisi, kıyamet,
latîfe-i enâiyye, kalbin önemi, mürşidin önemi, fırka-yi nâciyenin hangisi
olduğu eserde yer alan konulardan bazılarıdır. Eserde müellifin hayatına dair
başka eserlerinde bulunmayan ayrıntıların olması, Simnânî’nin İbn Sînâ (ö.
428/1037) özelinde filozoflara bakışını ortaya koyması, müellifin döneminde
mevcut olan itikadî fırkaları ihtiva etmesi ve tasavvufun çeşitli alanlarına
dair görüşlerini içermesi eseri önemli kılan hususlardandır.
Anahtar Kelimeler
Alâüddevle-i Simnânî İbn Sînâ ruh kıyamet latîfe-i enâiyye kalp fırka-i nâciye mürşid
Kaynakça
- Algar, Hamid, “Necmeddîn-i Kübrâ”, DİA, 2006, XXXII, 498-506.
- Bashir, Shahzad, Between Mysticism and Messianism: The Life and Thought of Muhammad Nurbaks (doktora tezi), Yale University, 1997.
- Bashir, Shahzad, Messianic Hopes and Mystical Visions: The Nūrbakhshīya between Medieval and Modern Islam, South Carolina: University of South Carolina Press, 2003.
- Bedahşî, Nûreddîn Ca‘fer, Hulâsatü’l-menâkıb: Der Menâkıb-ı Mîr Seyyîd Alî Hemedânî, nşr. Eşref Zafer, İslâmâbâd: Merkez-i Tahkīkāt-ı Fârsî-i Îrân ve Pâkistân, 1374/1995.
- Beyânî, Şîrîn, Dîn ü Devlet der Îrân Ahd-i Moğol, I-II, Tahran: Merkez-i Neşr-i Dânişgâhî, 1370.
- Câmî, Abdurrahman, Nefehâtü'l-üns, nşr. Mahmûd Âbidî), Tahran: İntişârât-ı Sühan, 1386hş.
- Cedîdî, Muhammed Rızâ, Berresî-yi Ahvâl ve Âsâr-ı Arabiyy-i Şeyh Alâüddevle Simnânî, Simnân: İntişârât-ı Hable Rûd, 1389.
- Corbin, Henry, The Man of Light in Iranian Sufism, trc. Nancy Pearson, New York: Omega Publication, 1994.
- Elias, Jamal J., The Throne Carrier of God: The Life and Thought of ‘Alā’ ad-Dawla as-Simnānī, Albany: State University of New York Press, 1995.
- Gökbulut, Süleyman, Necmeddîn-i Kübrâ: Hayatı-Eserleri-Görüşleri, İstanbul: İnsan Yayınları, 2010.
- Gull, Surayia, “Development of Kubraviya Sufi Order in Kashmir with Special Reference to Mir Saiyid Ali Hamadani” (doktora tezi), Jamia Millia Islamia, 1999.
- Gürsoy, Cevat Rüştü, “Abadan”, DİA, 1988, I, 6.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Humhâne-i Vahdet, Tahran: İntişârât-ı Kâveyân, 1362hş.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Târîh-i İrfân ve Ârifân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1372.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Vezîrân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1374.
- Hândmîr, Düstûrü'l-vüzerâ’, nşr. Saîd-i Nefîsî, Tahran: İntişârât-ı İkbâl, t.y.
- İsferâyînî, [Nûreddin] Abdurrahman - Alâüddevle-i Simnânî, Mürşîd ve Mürîd: Mükâtebât-ı Abdurrahmân İsferâyînî bâ Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Hermann Landolt, Tahran: Gencîne-i Nüviştehâyi Îrân, 1351/1972.
- Kâhya, Esin, “Teşrîh”, DİA, 2011, XL, 573-75.
- Kaya, Mahmut, “Tabîiyyât”, DİA, 2010, XXXIX, 330-31.
- Keyânî, Muhsin, Târîh-i Hânkāh der Îrân, Tahran: Kitâbhâne-i Tahûrî, 1990.
- Khan, Shahid Mohammed, Mystical Dimensions of Mīr Sayyid ‘Alī Hamadānī: Emissary for the Kubrawīyyah Order, Conduit for the School of Ibn ‘Arabī (yüksek lisans tezi), The George Washington University, 2010.
- Martini, Giovanni Maria, ‘Alā’ al-Dawla al-Simnāni between Spiritual Authority and Political Power, Leiden/Boston: Brill, 2018.
- Orhan, Kübra Zümrüt, Alâüddevle Simnânî ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), Marmara Üniversitesi, 2016.
- Öngören, Reşat, “Mecdüddîn el-Bağdâdî”, DİA, 2003, XXVIII, 230-31.
- Öngören, Reşat, “Safiyyüddîn-i Erdebîlî”, DİA, 2008, XXXV, 476-78.
- Rizvi, Sayyid Athar Abbas, “Sufism in the Indian Subcontinent”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Rüşdî, Râşid, “Matematik”, DİA, 2003, XXVIII, 129-37.
- Sadr, Seyyid Muzaffer, Şerh-i Ahvâl ü Efkâr ü Âsâr-ı Şeyh Alâüddevle-i Simnânî, Tahran: Çâp-ı Dâniş, t.y.
- Simnânî, Alâüddevle, Beyânü’l-ihsân li-ehli’l-irfân, Musannefât-ı Fârsî-i Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: Şirket-i İntişârât-ı İlmî ve Ferhengî, 1369hş., s. 181-249.
- Simnânî, Alâüddevle, Fethu’l-mübîn li-ehli’l-yakīn, Musannefât-ı Fârsî, s. 251-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Furhatü’l-âmilîn, Musannefât-ı Fârsî, s. 153-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Selvetü’l-âşıkīn ve sektetü’l-müştâkīn, Musannefât-ı Fârsî.
- Simnânî, Alâüddevle, Sırrü’s- semâ‘, Musannefât-ı Fârsî, s. 1-6.
- Simnânî, Alâüddevle, el-Urve li-ehli'l-halve ve'l-celve, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Mevlâ, 1983.
- Simnânî, Alâüddevle, Zeynü’l-mu‘tekad li-zeyni’l-mu‘tekıd, Nûruosmaniye Kütüphanesi, nr. 5007, vr. 34b-85a.
- Sîstânî, Emîr İkbâl, Çihil Meclis yâ Risâle-i İkbâliye, haz. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Edîb, 1366.
- Şâhinoğlu, Nazif, ‘Alā al-Davla al-Simnānī Hayatı, Eserleri, Kelâm Telakkîsi, Tasavvuftaki Yeri ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fars Filolojisi Bölümü, 1966. Şahinoğlu, M. Nazif, “Alâüddevle-i Simnânî”, DİA, 1989, II, 345-47.
- Şirvânî, Mirza Zeynelâbidîn, Riyâzü’s-siyâha, nşr. Asgar Hâmid Rabbânî, Tahran: İntişârât-ı Sa‘dî, 1341hş.
- Şüşterî, Mecâlisü’l-mü’minîn, I-II, Tahran: Kitâbfürûş-i İslâmiyye, 1365hş.
- Uludağ, Süleyman, “Harakānî”, DİA, 1997, XVI, 93-94.
- Uysal, Muhittin, Tasavvuf Kültüründe Hadis, İstanbul: Ensar Yayınları, 2012.
- W.M. Thackston, ‘Alā’uddawla Simnānī: Opera Minora = Küçük Eserleri, ed. W.M. Thackston, Cambridge: Harvard University, 1988, s. 83-109.
- Waley, “Najm al-Dīn Kubrā and the Central Asian School of Sufism (Kubrawiyyah)”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Yazıcı, Tahsin, “Hemedânî, Emîr-i Kebîr”, DİA, 1998, XVII, 186.
- Yıldırım, Ahmet, Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları, Ankara: TDV Yayınları, 2009.
Öz
يشمل
هذا البحث تحقيقَ ودراسة رسالةٍ باللغة العربية تتضمن على أبحاث مختلفة بعنوان الوارد
الشارد الطارد شبهة المارد لعلاء الدولة السمنانيّ (ت. 736هـ/1336م)، أحدِ
مشايخ الطريقة الكُبْرَوِية. دخل المصنف وهو في سن الخامسة عشرة في خدمة الحاكم
الإلهاني أَرْجُون خان، ولازمه مدة عشر سنوات تقريبا، إلا أنه ترك ما كان عليه
وتوجّه إلى التصوف نتيجةً لبعض الأحوال المعنوية. اشتغل وحده بالرياضة النفسية
لمدة معينة من خلال قراءته لكتب كبار المتصوفة، ثم انتسب إلى نور الدين عبد الرحمن
الإسفراييني (ت. 717هـ/1317م) شيخِ الكبروية، ونال منه إجازة الإرشاد. ألف
السمناني كتابه هذا وهو في الأربعين من عمره. يتضمن الكتاب أربعة فصول مستقلة عن
بعضها، تحتوي على عدة أبحاث. وهذه بعض الأبحاث الموجودة في الكتاب: الروح، علاقة
الروح بالبدن، القيامة، اللطيفة الأنائية، أهمية القلب، أهمية المرشد، تحديد
الفرقة الناجية. من الخصائص التي تزيد من أهمية الكتاب ما يلي: احتواء الكتاب على
تفاصيل حول حياة المصنف ليست موجود في كتبه الأخرى، وعرضُه لرأي السمناني في
الفلاسفة من خلال نظرته إلى ابن سينا (ت. 428هـ/1037م) خاصة، واشتمالُه على الفرق
الاعتقادية الموجودة في زمن المصنف، وتضمنُه لآراء المصنف في مختلف الأبحاث الصوفية.
Kaynakça
- Algar, Hamid, “Necmeddîn-i Kübrâ”, DİA, 2006, XXXII, 498-506.
- Bashir, Shahzad, Between Mysticism and Messianism: The Life and Thought of Muhammad Nurbaks (doktora tezi), Yale University, 1997.
- Bashir, Shahzad, Messianic Hopes and Mystical Visions: The Nūrbakhshīya between Medieval and Modern Islam, South Carolina: University of South Carolina Press, 2003.
- Bedahşî, Nûreddîn Ca‘fer, Hulâsatü’l-menâkıb: Der Menâkıb-ı Mîr Seyyîd Alî Hemedânî, nşr. Eşref Zafer, İslâmâbâd: Merkez-i Tahkīkāt-ı Fârsî-i Îrân ve Pâkistân, 1374/1995.
- Beyânî, Şîrîn, Dîn ü Devlet der Îrân Ahd-i Moğol, I-II, Tahran: Merkez-i Neşr-i Dânişgâhî, 1370.
- Câmî, Abdurrahman, Nefehâtü'l-üns, nşr. Mahmûd Âbidî), Tahran: İntişârât-ı Sühan, 1386hş.
- Cedîdî, Muhammed Rızâ, Berresî-yi Ahvâl ve Âsâr-ı Arabiyy-i Şeyh Alâüddevle Simnânî, Simnân: İntişârât-ı Hable Rûd, 1389.
- Corbin, Henry, The Man of Light in Iranian Sufism, trc. Nancy Pearson, New York: Omega Publication, 1994.
- Elias, Jamal J., The Throne Carrier of God: The Life and Thought of ‘Alā’ ad-Dawla as-Simnānī, Albany: State University of New York Press, 1995.
- Gökbulut, Süleyman, Necmeddîn-i Kübrâ: Hayatı-Eserleri-Görüşleri, İstanbul: İnsan Yayınları, 2010.
- Gull, Surayia, “Development of Kubraviya Sufi Order in Kashmir with Special Reference to Mir Saiyid Ali Hamadani” (doktora tezi), Jamia Millia Islamia, 1999.
- Gürsoy, Cevat Rüştü, “Abadan”, DİA, 1988, I, 6.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Humhâne-i Vahdet, Tahran: İntişârât-ı Kâveyân, 1362hş.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Târîh-i İrfân ve Ârifân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1372.
- Hakīkat, Abdürrefî‘, Vezîrân-ı Îrânî, Tahran: İntişârât-ı Kûmeş, 1374.
- Hândmîr, Düstûrü'l-vüzerâ’, nşr. Saîd-i Nefîsî, Tahran: İntişârât-ı İkbâl, t.y.
- İsferâyînî, [Nûreddin] Abdurrahman - Alâüddevle-i Simnânî, Mürşîd ve Mürîd: Mükâtebât-ı Abdurrahmân İsferâyînî bâ Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Hermann Landolt, Tahran: Gencîne-i Nüviştehâyi Îrân, 1351/1972.
- Kâhya, Esin, “Teşrîh”, DİA, 2011, XL, 573-75.
- Kaya, Mahmut, “Tabîiyyât”, DİA, 2010, XXXIX, 330-31.
- Keyânî, Muhsin, Târîh-i Hânkāh der Îrân, Tahran: Kitâbhâne-i Tahûrî, 1990.
- Khan, Shahid Mohammed, Mystical Dimensions of Mīr Sayyid ‘Alī Hamadānī: Emissary for the Kubrawīyyah Order, Conduit for the School of Ibn ‘Arabī (yüksek lisans tezi), The George Washington University, 2010.
- Martini, Giovanni Maria, ‘Alā’ al-Dawla al-Simnāni between Spiritual Authority and Political Power, Leiden/Boston: Brill, 2018.
- Orhan, Kübra Zümrüt, Alâüddevle Simnânî ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), Marmara Üniversitesi, 2016.
- Öngören, Reşat, “Mecdüddîn el-Bağdâdî”, DİA, 2003, XXVIII, 230-31.
- Öngören, Reşat, “Safiyyüddîn-i Erdebîlî”, DİA, 2008, XXXV, 476-78.
- Rizvi, Sayyid Athar Abbas, “Sufism in the Indian Subcontinent”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Rüşdî, Râşid, “Matematik”, DİA, 2003, XXVIII, 129-37.
- Sadr, Seyyid Muzaffer, Şerh-i Ahvâl ü Efkâr ü Âsâr-ı Şeyh Alâüddevle-i Simnânî, Tahran: Çâp-ı Dâniş, t.y.
- Simnânî, Alâüddevle, Beyânü’l-ihsân li-ehli’l-irfân, Musannefât-ı Fârsî-i Alâüddevle-i Simnânî, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: Şirket-i İntişârât-ı İlmî ve Ferhengî, 1369hş., s. 181-249.
- Simnânî, Alâüddevle, Fethu’l-mübîn li-ehli’l-yakīn, Musannefât-ı Fârsî, s. 251-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Furhatü’l-âmilîn, Musannefât-ı Fârsî, s. 153-75.
- Simnânî, Alâüddevle, Selvetü’l-âşıkīn ve sektetü’l-müştâkīn, Musannefât-ı Fârsî.
- Simnânî, Alâüddevle, Sırrü’s- semâ‘, Musannefât-ı Fârsî, s. 1-6.
- Simnânî, Alâüddevle, el-Urve li-ehli'l-halve ve'l-celve, nşr. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Mevlâ, 1983.
- Simnânî, Alâüddevle, Zeynü’l-mu‘tekad li-zeyni’l-mu‘tekıd, Nûruosmaniye Kütüphanesi, nr. 5007, vr. 34b-85a.
- Sîstânî, Emîr İkbâl, Çihil Meclis yâ Risâle-i İkbâliye, haz. Necîb Mâyil-i Herevî, Tahran: İntişârât-ı Edîb, 1366.
- Şâhinoğlu, Nazif, ‘Alā al-Davla al-Simnānī Hayatı, Eserleri, Kelâm Telakkîsi, Tasavvuftaki Yeri ve Tasavvufî Görüşleri (doktora tezi), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fars Filolojisi Bölümü, 1966. Şahinoğlu, M. Nazif, “Alâüddevle-i Simnânî”, DİA, 1989, II, 345-47.
- Şirvânî, Mirza Zeynelâbidîn, Riyâzü’s-siyâha, nşr. Asgar Hâmid Rabbânî, Tahran: İntişârât-ı Sa‘dî, 1341hş.
- Şüşterî, Mecâlisü’l-mü’minîn, I-II, Tahran: Kitâbfürûş-i İslâmiyye, 1365hş.
- Uludağ, Süleyman, “Harakānî”, DİA, 1997, XVI, 93-94.
- Uysal, Muhittin, Tasavvuf Kültüründe Hadis, İstanbul: Ensar Yayınları, 2012.
- W.M. Thackston, ‘Alā’uddawla Simnānī: Opera Minora = Küçük Eserleri, ed. W.M. Thackston, Cambridge: Harvard University, 1988, s. 83-109.
- Waley, “Najm al-Dīn Kubrā and the Central Asian School of Sufism (Kubrawiyyah)”, Islamic Spirituality: Manifestations, ed. Seyyid Hüseyin Nasr, New York: SCM Press, 1991.
- Yazıcı, Tahsin, “Hemedânî, Emîr-i Kebîr”, DİA, 1998, XVII, 186.
- Yıldırım, Ahmet, Tasavvufun Temel Öğretilerinin Hadislerdeki Dayanakları, Ankara: TDV Yayınları, 2009.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Arapça |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |