Öz
Abbâsîler, Mâverâünnehir’den Endülüs’e, Kafkasya’dan Yemen’e kadar
Emevîler’den tevarüs ettikleri bölgeleri hâkimiyetleri altında bulundurmuşlardır.
Ancak zamanla merkezî hilafetin bünyesinde yaşanan iktidar mücadeleleri ve büyük
bir coğrafyaya yayılan devleti tek merkezden idare etmenin getirdiği zorluklar
II. (VIII.) asrın ortalarından itibaren farklı bölgelerde bağımsız veya yarı
bağımsız hanedanların ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Özellikle IV. (X.)
asırdan itibaren yoğun bir şekilde ortaya çıkan ve bir kısmı devletin
yıkılışına kadar varlığını devam ettiren bu hanedanlar, siyasî ve idarî açıdan
kurdukları düzenlerini devam ettirmişler ve zaman zaman Abbâsîler’e karşı bir
tavır içerisinde olmaktan da geri durmamışlardır. Bu noktada söz konusu
hanedanların siyasî ve idarî faaliyetleriyle başta Abbâsî halifeliği olmak
üzere diğer hanedanlarla kurdukları ilişkiler Abbâsî tarihini merkeze alan
tarih kaynaklarında nispeten daha az yer almıştır. Dolayısıyla Abbâsîler’in
hâkim olduğu merkezî Irak toprakları dışındaki bölgelerle ilgili araştırma
yapmak isteyenlerin bu hanedanların tarihinden bahseden kaynaklara başvurmaları
gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- el-Fârikī İbnü’l-Ezrak, Târîhu Meyyâfârikīn, nşr. Kerîm Fârûk el-Hûlî-Yusuf Baluken, İstanbul: Nûbihar Yayınları, 2014.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Kitâbiyât |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Temmuz 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |