Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Analysis on Jesus Christ’s Death and Ascension in the Context of Religious Canonical Texts

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 198 - 215, 28.12.2019

Öz

Jesus Christ is the leading figure whose birth, death, and also advent
were discussed most throughout the history of thought. No other person’s birth
was discussed as much as his, and this is the case for his death as well. When
different beliefs of mahdi or messiah in various cultures
examined, he comes the first who was most thought that return to the earth
again. All the Christians and vast majority Muslims accept Jesus as the one who
will descend to the earth again.



Since this study aims to elaborate on the
ascension and the declension of the Jesus Christ we will deal with the
arguments about his birth. As for his ascension, all the Christians accept that
he was ascended to the thrones after his death, according to existing verses of
the Bible. There is not any Muslim who do not accept this ascension, which is
revealed by Qur’an, as well. However, Muslims are divided into two regarding
the issue that whether he was ascended after the death or he was ascended as he
was alive. Both camps have certain proofs from the Qur’an and the prophetic
traditions (sunnah), and they also have some rational arguments. In this
study, all of these arguments will be addressed and analyzed under separate
sub-sections and a conclusion will be attempted to arrive at.

Kaynakça

  • Âlûsî, Ş. (1415). Rûhu’l-meânî fî tefsîri’l-kur’âni’l-azîm. Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut.Ateş, S. (1989). Yüce Kur’an’ın çağdaş tefsiri. Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul.Bağdâdî, E. (1420). eş-şerîa. Dâru’l-Vatan, Riyad.Bayraklı, B. (2003). Yeni bir anlayışın ışığında Kur’an tefsiri. Bayraklı Yayınları, İstanbul.Beğavî, M. (1420). Meâlimu’t-tenzîl fî tefsîri’l-Kur’ân. Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut. Beyhakî, A. (2003). Şuabu’l-İmân. Mektebetu’r-Ruşd, Riyad.Bezzâr, E. (1417). Kitâbu’l-fevâid. Dâru İbni’l-Cevzî, Riyad.Çelebi, İ. (2002). İslam’da inanç esasları. Çamlıca Yayınları, İstanbul.Ebu Hanîfe, N. (1419). el-fıkhu’l-ekber. Mektebetu’l-Furkân, Birleşik Arap Emirlikleri.Eş’ârî, E. (1397). el-İbâne an usuli’d-diyâne. Dâru’l-Ensâr, Kahire.Ezdî, M. (1403). el-câmi. el-Meclisu’l-İlmî, Pakistan.Ezherî, A. (1407). el-ayn ve’l-eser fî akâidi ehli’l-eser. Dâru’l-Me’mûn li’t-Turâs, Şam.Herrâs, M. (1993). Faslu’l-makâl fî nuzûli İsâ ve katlihi’d-Deccâl. Mektebetu’s-Sünne, Kahire.Humeydî, E. (1996). Müsned. Dâru’s-Sekâ, Dımeşk.İbn Ebî Hâtim, A. (1419). Tefsîru’l-kur’âni’l-azîm. Mektebetu Nezzâr Mustafa el-Bâz, Suudi Arabistan. İbn Hazm, A. (trs). el-ihkâm fî usûli’l-ahkâm. Dâru’l-Âfâki’l-Cedîde, Beyrut.İbn Kesîr, E. (1431). İhtisâru ulûmi’l-hadîs. Dâru’l-Meymân li’n-Neşri ve’t-Tevzî, Riyad.İbn Kesîr, E. (1420). Tefsîru’l-kur’âni’l-azîm. Dârun Tayyibetun li’n-Neşri ve’t-Tevzî, Mısır.İbn Sa’d, M. (1414). et-tabakâtu’l-kübrâ. Mektebetu’s-Sadîk, Taif.İlhan, A. (1993). Mehdilik. Beyan Yayınları, İstanbul. Kâdî Abdulcebbâr, A. (trs). Tespîtu delâili’n-nübüvve. Dâru’l-Mustafa, Kahire.Kevârî, K. (2008). Tefsîru ğaribi’l-kur’ân. Kahire.Kevserî, M. (1400). Nazratun âbira. Mektebetu’l-Kudsî, Derb Saâdet.Kurtubî, M. (1384). el-câmiu’l-beyân li-ahkâmi’l-kur’ân. Dâru’l-Kutubi’l-Mısriyye, Kahire.Mehmet, V. (1979). Hulâsatu’l-beyân fî tefsîri’l-kur’ân. Evkâf-ı İslamiyye Matbaası, İstanbul. Merâğî, A. (1365). Tefsîru’l-merâğî. Matbaatu Mustafa el-Bâbî, Mısır.Mevdûdî, E. (1996). Tefhîmu’l-kur’ân. İnsan Yayınları, İstanbul.Munzir, M. (1423). Kitâbu tefsîri’l-kur’ân. Dâru’l-Meâsir, Medine. Necdî, F. (1416). Tefvîku’r-rahmân fî durûsi’l-kur’ân. Dâru’l-Âsıme, Riyad. Râzî, M. (1420). Mefâtihu’l-gayb. Dâru İhyâi’t-Turâsi’lArabî, Beyrut.Reşid Rıza. (1990). Tefsîru’l-kur’âni’l-hakîm. el-Hey’etu’l-Mısriyyetu’l-Âmme, Mısır. Sa’lebî, A. (1422). el-keşf ve’l-beyân an tefsîri’l-kur’ân. Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut.Sifil, E. (2018). Nüzûl-i İsâ bir itirazın tahlili. Rıhle Kitap, İstanbul.Suyûtî, C. (trs). ed-durru’l-mensûr. Dâru’l-Fikr, Beyrut. Şeltût, M. (1987). el-fetâvâ. Dâru’ş-Şurûk, Beyrut.Taberî, M. (1420). Câmiu’l-beyân fî te’vîli’l-kur’ân. Muessesetu’r-Risâle, Beyrut.Tayâlisî, S. (1419). Müsned. Dâru Hicr, Mısır.Tuveycerî, H. (1403). el-ihticâcu bi’l-eser alâ men enkere’l-mehdiyye’l-muntazar. er-Riyâsetu’l-Amme li-İdâreti’l-Buhûsi’l-İlmiyye, Riyad.Ünal, M. (2000). Tefsir kaynaklarına göre Hz. İsa’nın ölümü, ref’i ve nüzulü meselesi. İslâmiyât, 3 (4), 133-146.Ünal, Z. (2011). Hz. İsa’nın dönüşü meselesi. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara.Ünsal, H. (2011). Tefsirde heterodoksi kadıyânilik ve Kur’ân. Ankara Okulu Yayınları, Ankara.Vâhidî, A. (1415). el-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-azîz. Dâru’l-Kalem, Beyrut. Zâhirî, E. (1990). İlmu’l-kelâm alâ mezhebi ehli’s-sünneti ve’l-cemâa. Dâru’l-Ciyl li’t-Tibâati ve’n-Neşr, Beyrut.Zemahşerî, M. (1407). el-keşşâf an hakâiki ğavâmidi’t-tenzîl. Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, Beyrut.Zuhaylî, V. (1418). et-tefsîru’l-munîr. Dâru’l-Fikri’l-Muâsır, Şam.

Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 198 - 215, 28.12.2019

Öz

Hz. İsa hem doğumu, hem vefatı ve hem
de tekrar geri geleceğine dair görüşler noktasında insanlık düşünce tarihini en
çok meşgul eden isimlerin başında gelir. Tarihte hiçbir beşerin doğumu onunki
kadar tartışılmadığı gibi ölümü de tartışılmamıştır. Yine çeşitli kültürlerde
var olan mehdi ve mesih inançları incelendiğinde, yeniden dünyaya döneceğine
inanılan ismin Hz. İsa olduğunu düşünen insanların sayısı diğer bütün isimlerin
fevkine çıkmaktadır. Zira Hıristiyanların tamamı ve Müslümanların kahir
ekseriyeti yeryüzüne tekrar nüzul edecek kişinin Hz. İsa olduğunu kabul eder.



Bizim bu çalışmada incelemek
istediğimiz konu Hz. İsa’nın ölümü, göğe kaldırılması ve tekrar nüzulü
olduğundan doğumuna yönelik tartışmalara girmeyeceğiz. Göğe kaldırılmasına
gelince, tüm Hıristiyanlar konuya dair İncil ayetlerine binaen Hz. İsa’nın
öldürüldükten sonra göğe kaldırıldığını kabul eder. Kur’an tarafından haber
verilen göğe kaldırılma meselesine itiraz eden Müslüman yoktur. Ancak
Müslümanlar, “Hz. İsa öldürülerek mi göğe kaldırılmıştır yoksa canlı olarak
mı?” noktasında, onun öldüğünü kabul edenler ve bunu reddedenler olmak üzere
ikiye ayrılmıştır. İki görüşte olanların da Kur’an ve sünnetten bir takım delil
ve dayanakları olduğu gibi aklî delilleri de vardır. Bu çalışmada tüm bu
deliller kendi başlıkları altında ele alınıp incelenecek, sonuca gidilmeye
çalışılacaktır.

Kaynakça

  • Âlûsî, Ş. (1415). Rûhu’l-meânî fî tefsîri’l-kur’âni’l-azîm. Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut.Ateş, S. (1989). Yüce Kur’an’ın çağdaş tefsiri. Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul.Bağdâdî, E. (1420). eş-şerîa. Dâru’l-Vatan, Riyad.Bayraklı, B. (2003). Yeni bir anlayışın ışığında Kur’an tefsiri. Bayraklı Yayınları, İstanbul.Beğavî, M. (1420). Meâlimu’t-tenzîl fî tefsîri’l-Kur’ân. Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut. Beyhakî, A. (2003). Şuabu’l-İmân. Mektebetu’r-Ruşd, Riyad.Bezzâr, E. (1417). Kitâbu’l-fevâid. Dâru İbni’l-Cevzî, Riyad.Çelebi, İ. (2002). İslam’da inanç esasları. Çamlıca Yayınları, İstanbul.Ebu Hanîfe, N. (1419). el-fıkhu’l-ekber. Mektebetu’l-Furkân, Birleşik Arap Emirlikleri.Eş’ârî, E. (1397). el-İbâne an usuli’d-diyâne. Dâru’l-Ensâr, Kahire.Ezdî, M. (1403). el-câmi. el-Meclisu’l-İlmî, Pakistan.Ezherî, A. (1407). el-ayn ve’l-eser fî akâidi ehli’l-eser. Dâru’l-Me’mûn li’t-Turâs, Şam.Herrâs, M. (1993). Faslu’l-makâl fî nuzûli İsâ ve katlihi’d-Deccâl. Mektebetu’s-Sünne, Kahire.Humeydî, E. (1996). Müsned. Dâru’s-Sekâ, Dımeşk.İbn Ebî Hâtim, A. (1419). Tefsîru’l-kur’âni’l-azîm. Mektebetu Nezzâr Mustafa el-Bâz, Suudi Arabistan. İbn Hazm, A. (trs). el-ihkâm fî usûli’l-ahkâm. Dâru’l-Âfâki’l-Cedîde, Beyrut.İbn Kesîr, E. (1431). İhtisâru ulûmi’l-hadîs. Dâru’l-Meymân li’n-Neşri ve’t-Tevzî, Riyad.İbn Kesîr, E. (1420). Tefsîru’l-kur’âni’l-azîm. Dârun Tayyibetun li’n-Neşri ve’t-Tevzî, Mısır.İbn Sa’d, M. (1414). et-tabakâtu’l-kübrâ. Mektebetu’s-Sadîk, Taif.İlhan, A. (1993). Mehdilik. Beyan Yayınları, İstanbul. Kâdî Abdulcebbâr, A. (trs). Tespîtu delâili’n-nübüvve. Dâru’l-Mustafa, Kahire.Kevârî, K. (2008). Tefsîru ğaribi’l-kur’ân. Kahire.Kevserî, M. (1400). Nazratun âbira. Mektebetu’l-Kudsî, Derb Saâdet.Kurtubî, M. (1384). el-câmiu’l-beyân li-ahkâmi’l-kur’ân. Dâru’l-Kutubi’l-Mısriyye, Kahire.Mehmet, V. (1979). Hulâsatu’l-beyân fî tefsîri’l-kur’ân. Evkâf-ı İslamiyye Matbaası, İstanbul. Merâğî, A. (1365). Tefsîru’l-merâğî. Matbaatu Mustafa el-Bâbî, Mısır.Mevdûdî, E. (1996). Tefhîmu’l-kur’ân. İnsan Yayınları, İstanbul.Munzir, M. (1423). Kitâbu tefsîri’l-kur’ân. Dâru’l-Meâsir, Medine. Necdî, F. (1416). Tefvîku’r-rahmân fî durûsi’l-kur’ân. Dâru’l-Âsıme, Riyad. Râzî, M. (1420). Mefâtihu’l-gayb. Dâru İhyâi’t-Turâsi’lArabî, Beyrut.Reşid Rıza. (1990). Tefsîru’l-kur’âni’l-hakîm. el-Hey’etu’l-Mısriyyetu’l-Âmme, Mısır. Sa’lebî, A. (1422). el-keşf ve’l-beyân an tefsîri’l-kur’ân. Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut.Sifil, E. (2018). Nüzûl-i İsâ bir itirazın tahlili. Rıhle Kitap, İstanbul.Suyûtî, C. (trs). ed-durru’l-mensûr. Dâru’l-Fikr, Beyrut. Şeltût, M. (1987). el-fetâvâ. Dâru’ş-Şurûk, Beyrut.Taberî, M. (1420). Câmiu’l-beyân fî te’vîli’l-kur’ân. Muessesetu’r-Risâle, Beyrut.Tayâlisî, S. (1419). Müsned. Dâru Hicr, Mısır.Tuveycerî, H. (1403). el-ihticâcu bi’l-eser alâ men enkere’l-mehdiyye’l-muntazar. er-Riyâsetu’l-Amme li-İdâreti’l-Buhûsi’l-İlmiyye, Riyad.Ünal, M. (2000). Tefsir kaynaklarına göre Hz. İsa’nın ölümü, ref’i ve nüzulü meselesi. İslâmiyât, 3 (4), 133-146.Ünal, Z. (2011). Hz. İsa’nın dönüşü meselesi. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara.Ünsal, H. (2011). Tefsirde heterodoksi kadıyânilik ve Kur’ân. Ankara Okulu Yayınları, Ankara.Vâhidî, A. (1415). el-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-azîz. Dâru’l-Kalem, Beyrut. Zâhirî, E. (1990). İlmu’l-kelâm alâ mezhebi ehli’s-sünneti ve’l-cemâa. Dâru’l-Ciyl li’t-Tibâati ve’n-Neşr, Beyrut.Zemahşerî, M. (1407). el-keşşâf an hakâiki ğavâmidi’t-tenzîl. Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, Beyrut.Zuhaylî, V. (1418). et-tefsîru’l-munîr. Dâru’l-Fikri’l-Muâsır, Şam.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Kılıçarslan 0000-0001-6935-1878

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 25 Temmuz 2019
Kabul Tarihi 5 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kılıçarslan, M. (2019). Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 5(2), 198-215.
AMA Kılıçarslan M. Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki. USBED. Aralık 2019;5(2):198-215.
Chicago Kılıçarslan, Mehmet. “Hz. İsa’nın Ölümü Ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki”. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi 5, sy. 2 (Aralık 2019): 198-215.
EndNote Kılıçarslan M (01 Aralık 2019) Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi 5 2 198–215.
IEEE M. Kılıçarslan, “Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki”, USBED, c. 5, sy. 2, ss. 198–215, 2019.
ISNAD Kılıçarslan, Mehmet. “Hz. İsa’nın Ölümü Ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki”. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi 5/2 (Aralık 2019), 198-215.
JAMA Kılıçarslan M. Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki. USBED. 2019;5:198–215.
MLA Kılıçarslan, Mehmet. “Hz. İsa’nın Ölümü Ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki”. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, c. 5, sy. 2, 2019, ss. 198-15.
Vancouver Kılıçarslan M. Hz. İsa’nın Ölümü ve Ref’inin Naslar Bağlamında Tetkiki. USBED. 2019;5(2):198-215.

21910All papers published in the journal are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International

SOBIAD ETKİ DEĞERİ .458