In primitive societies, individual and mass migration took place to settle in more productive and/or safer areas. In the modern world, migration occurs for similar reasons, such as obtaining a higher level of welfare, accessing educational and employment opportunities, and fleeing the dangers of war. The Todaro Paradox is an economic theory proposing that migration from rural to urban areas in developing countries can destroy the positive effect of increased urban employment opportunities. Based on the Todaro Paradox, this study sought to measure the effect of increased employment opportunities in cities and migration from rural to urban on urban unemployment in Turkey in the 1988-2019 time period. The findings obtained using ARDL bound testing reveal a statistically significant relationship between the relevant variables. Suggesting that migration from rural to urban areas in Turkey suppresses growth in employment opportunities and increases unemployment. As long as elevated expected income is not supported through rural development policies, internal migration will continue. Rising unemployment among urban populations will result in significant economic and sociological challenges.
Internal Migration Unemployment Todaro Paradox ARDL Bound Test.
İlkel toplumlarda bireysel ve kitlesel göçler mevcut alandan daha verimli ya da daha güvenli alanlara yerleşmek için gerçekleştirilmiştir. Modern dünyada ise özünde benzer sebepler olmakla beraber, yüksek refah seviyesine ulaşma, eğitim fırsatları ve istihdam olanaklarına erişme, savaş gibi sebeplerden ötürü göçler meydana gelmektedir. Gelişmekte olan ülkelerde kırdan kente yapılan göçlerin, kentlerdeki istihdam olanaklarındaki artışın sağladığı pozitif etkiyi yok edebileceği Todaro Paradoksu olarak iktisat teorisinde yer almaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de 1988-2019 yılları arasında kentteki istihdam olanaklarının artışı ile kırdan kente yapılan göçlerin, kent işsizliğine etkisinin Todaro Paradoksu çerçevesinde ölçülmesi amaçlanmıştır. ARDL sınır testi sonucunda elde edilen bulgulara göre, Türkiye’de 1988-2019 yıllarında ilgili değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Bir diğer deyişle, Türkiye’de kırdan kente yapılan göçler, kentteki istihdam imkanlarındaki artışı baskılamakta ve kentlerde işsizliği arttırmaktadır. Kırsal kalkınma politikaları ile beklenen gelirdeki artış desteklenmediği sürece, iç göçler üzerinde beklenen gelirin etkisi devam edecektir. Kent nüfusu içinde artan işsizlik ise giderek daha önemli iktisadi ve sosyolojik sorunlara neden olacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 71 Sayı: 2 |