TÜRKİYE’DE ENTEGRASYON TARTIŞMALARI: AKTÖRLER VE ROLLERİ

Yıl 2022, Cilt: 21 Sayı: Özel Sayı - Türkiye’nin Göç Siyaseti Özel Sayısı, 335 - 359, 11.11.2022

Ayhan Kaya

https://doi.org/10.46928/iticusbe.1194893

Cited By: 2

Öz

Bu makale, Türkiye’de göçmenlerin uyumu alanında Osmanlı’dan günümüze ortaya çıkan farklı uyum modelleri hakkında ikincil kaynaklara ve yazarın kendi alan çalışmalarından elde ettiği bulgularaa referansla değerlendirmeler yapmaktır. Etno-kültürel ve dinsel farklılıkların siyasal yönetişimi konusunda Osmanlı’dan gelen çokkültürcü gelenek ile cumhuriyet dönemiyle birlikte ortaya çıkan cumhuriyetçi modelin Türkiye’de son yıllarda iç içe geçtiği görülmektedir. Geçtiğimiz on yılı aşkın sürede yaşanan kitlesel Suriyeli göçü ile birlikte ortaya çıkan entegrasyon tartışmalarını teorik, tarihsel, hukuksal ve kurumsal yanlarıyla tartışmak ve entegrasyon süreçlerinde rol oynayan aktörlerin rollerini ele almak bu makalenin asıl amacıdır. Çalışmada entegrasyon ve uyum kavramları eş anlamlı olarak kullanılacaktır.
Amaç: Kitlesel Suriyeli göçü ile birlikte ortaya çıkan entegrasyon tartışmalarını teorik, tarihsel, hukuksal ve kurumsal yanlarıyla tartışmak ve entegrasyon süreçlerinde rol oynayan aktörlerin rollerini ele almak bu makalenin birinci amacıdır.
Yöntem: İkincil kaynaklardan ve yazarın kendi alan araştırmalarının bulgularından faydalanarak daha çok betimsel bir çalışma yapmak.
Bulgular: Günümüzde cumhuriyetçi ve çokkültürcü modelin göçmenlerin entegrasyonu süreçlerinde iç içe geçmiş bir şekilde kullanılıyor olduğunu göstermek; ve 2015 ve 2020 yılları arasında Türkiye’nin geçici koruma altındaki Suriyelilerin eğitim ve sağlık hizmetlerine erişim ve yurttaşlık gibi alanlardaki uyum prosedürlerine büyük bir ilerleme kaydettiği saptamasını yapmak.
Özgünlük: Göçmenlerin uyumu konusunda uluslararası literatürden de faydalanarak Türkiye’nin tarihsel olarak hangi uyum modellerine daha yakın olduğu konusunda bilimsel bir değerlendirme yapmak.

Anahtar Kelimeler

uyum, çokkültürcülük, cumhuriyetçi, ayrımcılık, farklılıklar, toplumsal katılım

Destekleyen Kurum

Avrupa Birliği Komisyonu

Proje Numarası

870831

Teşekkür

Bu çalışmada sunulan görüşler ve kullanılan veriler büyük ölçüde yazarın dahil olduğu MATILDE kısaltmasıyla bilinen ve Ufuk 2020 araştırma projesi çerçevesinde elde edilmiştir (Sözleşme No. 870831). Ayşem Biriz Karaçay’a makale yazım sürecindeki katkıları için teşekkür ederim.

DEBATES ON INTEGRATION IN TURKEY: MAJOR ACTORS AND THEIR ROLES

Öz

This article analyses different integration models that have emerged from the Ottoman period to the present in the field of immigrant integration in Turkey To do so, the author benefits from the secondary sources as well as from his own field studies. The main premise of the article is that the debates on migrant integration in Turkey benefit from both multiculturalist and republican models of integration. Based on the theoretical, historical, legal and institutional aspects of migrant integration in Turkey as well as the role of the actors in this process, the main purpose of this article is to discuss the integration debates that have emerged with the mass migration of Syrians over the past ten years. with. In the study, the concepts of integration and harmony (uyum) will be used synonymously.
Purpose: The primary purpose of this article is to discuss the integration debates that emerged with the mass migration of Syrians to Turkey and the role of various actors in the integration processes.
Methodology: Doing a more descriptive study by making use of secondary sources and the findings of the author's own field studies.
Findings: To demonstrate that today the republican and multicultural models are used intertwined in the integration processes of immigrants; and to determine that between 2015 and 2020, Turkey made great progress in compliance procedures for Syrians under temporary protection in areas such as access to education and health services and citizenship.
Originality: To make a scientific analysis of the integration models Turkey has historically been closer to, by making use of the international literature on the integration of immigrants.

Anahtar Kelimeler

integration, multiculturalism, republicanism, differentialism, diversity, social participation

Proje Numarası

870831

Kaynakça

• Aslantürk, O. ve Tunç, Y.E. (2018). Türkiye’de yabancıların çalışma izinleri: Suriyeliler örneği. Ombudsman Akademik, 5(9), 141-180.
• Barber, B. R. (2013). If mayors ruled the world: Dysfunctional nations, rising cities. New Haven: Yale University Press.
• Barkey, K. (2008). Empire of Difference: The Ottomans in Comparative Perspective. Cambridge: Cambridge University Press.
• Bauböck, R. ve Joppke, C. (der.) (2010). How liberal are the citizenship tests? EUI Working Paper. RSCAS 41.www.eui.eu/RSCAS/Publications/ (Erişim tarihi: 5 Eylül 2022).
• Bendel, P., Schammann H., Heimann C., and Sturner, J. (2019). A Local Turn for European Refugee Politics Recommendations for Strengthening Municipalities and Local Communities in refugee and asylum policy of the EU (March), Heinrich Böll Foundation.
• Biner, Z. Ö. (2010). From transit country to host country: A study of transformation of asylum legislation and practices in a border satellite city: Van, MiReKoc Research Conference: Dissemination of the Findings from 2009. İstanbul: Koç Üniversitesi.
• Caponio, T. ve Borkert, M. (2010). The local dimension of migration policymaking. Amsterdam: Amsterdam University Press.
• Caponio, T., Scholten, P. ve Zapata-Barrero, R. (der.) (2019). The Routledge Handbook of the Governance of Migration and Diversity in Cities. Abington: Routledge.
• Crul, M. (2016). Super-diversity vs. assimilation: How complex diversity in majority–minority cities challenges the assumptions of assimilation. Journal of Ethnic and Migration Studies 42, 54–68.
• Çelik, V. ve Pekküçükesen, Ş. (2018). Türkiye’de sivil toplum kuruluşlarının göç konusundaki çalışmaları üzerine bir değerlendirme, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 53(3), 1273-1283.
• Doğanay, Ü. ve Keneş, H. Ç. (2016). Yazılı basında Suriyeli ‘mülteciler’: Ayrımcı söylemlerin rasyonel ve duygusal gerekçelerinin inşası, Mülkiye Dergisi, 40(1), 143-184.
• Erdoğan, M. ve Kaya, A. (der.) (2015). 14. yüzyıldan günümüze Türkiye’ye göçler. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ertem, G. ve Tülek, N. (2014). Göç ve sağlıkta teknik destek- göç yönetiminde ulusal halk sağlığı standartlarının geliştirilmesi projesi, IOM- Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. Ankara.
• EU, European Union (2016). Technical Assistance for a comprehensive needs assessment of short and medium to long term actions as basis for an enhanced EU support to Turkey on the refugee crisis, Needs Assessment Report. Service Contract 2015/366838.
• Göksun, Y. (2016). Akademi ve düşünce kuruluşları bağlamında Türkiye’de bilgi üretimi ve mülteciler, Marmara İletişim Dergisi, 25, 99-116.
• Hall, Stuart, (der.) (1997). Representation: Cultural representations and signifying practices. Londra: The Open University Press.
• İçduygu, A. ve Korfalı, D. K. (2014). Türkiye’de göçmenlerin yurttaş olma eğilimleri: deneyimler ve eğilimler. İçinde Ayhan Kaya, (der.), Farklılıkların Birlikteliği: Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları, (s. 95-120), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Karadağ Çaman, Ö. ve Özvarış, Ş. B. (2010). Uluslararası göç ve kadın sağlığı, Sağlık ve Toplum, 20(4), 3-13.
• Kaya, A. (2000). Berlin’deki küçük İstanbul. İstanbul: Büke Yayınları.
• Kaya, A. (2012). Backlash of multicultualism and republicanism in Europe, Philosophy and Social Criticism Journal, 38, 399-411.
• Kaya, A. (2012). Islam, migration and ıntegration. Londra: Palgrave.
• Kaya, A. (2013). Europeanization and Tolerance in Turkey: The Myth of Toleration. London: Palgrave.
• Kaya, A. and Kentel, F. (2005). Euro-Türkler: Türkiye ile AB arasında köprü mü, engel mi? İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Kaya, A. and Kentel, F. (2008). Belçika Türkleri. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Keyman, F. and İçduygu, A. (der.) (2005). Citizenship in a Global World: European Questions and Turkish Experiences. London and New York: Routledge.
• Keyder, Ç. (1997). The Ottoman Empire, in M. von Hagen and K. Barkey (eds.), After Empire, Boulder: Westview Press.
• Macreath, H. ve Sağnıç, S. G. (2017). Türkiye’de sivil toplum ve Suriyeli mülteciler. İstanbul: Helsinki Yurttaşlık Derneği.
• Mardin, Ş. (1981). Religion and secularism in Turkey, in Ali Kazancıgil and Ergun Özbudun (eds), Atatürk: Founder of a Modern State, London: C. Hurst & Company: 191–220.
• Mardin, Ş. (1997). The Ottoman Empire, in M. von Hagen and K. Barkey (eds.), After Empire, Boulder: Westview Press.
• Meer, N. ve Modood, T. (2009). Refutations of racism in the ‘Muslim question. Patterns of Prejudice, 43(3-4), 335-354.
• Özerim, M.G., and Tolay, J. (2021). Discussing the Populist Features of Anti-refugee Discourses on Social Media: An Anti-Syrian Hashtag in Turkish Twitter, Journal of Refugee Studies, Volume 34, Issue 1 (March): s. 204–218, https://doi.org/10.1093/jrs/feaa022
• Radtke, F. O. (1994). The formation of ethnic minorities and the transformation of social into ethnic conflicts in a so-called multi-cultural society: The case of Germany. İçinde John Rex and B. Drury (der.), Ethnic Mobilisation in a Multi-Cultural Europe. (s. 55-76) Hampshire: Avebury.
• Rosaldo, R. (1989). Culture and truth: The remaking of social analysis. Londra: Routledge.
• Russon, J. (1995). Heidegger, Hegel, and ethnicity: The ritual basis of self-identity, The Southern Journal of Philosophy XXXIII, 524.
• Sassen, S. (1990). The Global City. Princeton: Princeton University Press.
• Schinkel, W. (2017). Imagined societies: A critique of immigrant integration in Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
• Schinkel, W. (2018). Against ‘immigrant integration’: for an end to neo-colonial knowledge production, Comparative Migration Studies, 6(31), 1-17
• Schnapper, D. (1998). La relation à l’autre. Au cœur de la pensée sociologique. Paris: Gallimard.
• Schnapper, D. (2004). La république face aux communautarismes, Études, février.
• Scholten, P. ve Penninx, R. (2016). The multilevel governance of migration and ıntegration. İçinde Garcés-Mascareñas ve R. Penninx (der.). Integration processes and policies in Europe: Contexts, levels and actors. (s.91-108), Cham: Springer.
• Sunata, U. ve Yıldız, E. (2018). Representation of Syrian refugees in the Turkish media, Journal of Applied Journalism & Media Studies 7(1), 129-151.
• Tunaya, T. Z. (1960). Türkiye’nin Siyasi Hayatında Batılılasma Hareketleri. Istanbul: Yedigün Matbaası.
• Ülker, E. (2007). Assimilation of the Muslim communities in the first decade of the Turkish Republic (1923-1934), European Journal of Turkish Studies, Articles, URL: http://www.ejts.org/document822.html
• Wood, P. (der.) (2010). Intercultural Cities: Towards a model for intercultural integration: Insights from the intercultural cities programme, Joint action of the Council of Europe and the European Commission. Brüksel: Council of Europe.
• Yıldız, A. (2001). Ne mutlu Türküm diyebilene: Türk ulusal kimliğinin etmo-seküler sınırları (1919-1938), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Zapata-Barrero R., Caponio, T., and Scholten, P. (2017). Theorizing the ‘local turn’ in a multi-level governance framework of analysis: A case study in immigrant policies, International Review of Administrative Studies, 1-6, 241-246.
• Zürcher, E. Z. (2003). Turkey: A Modern History. London: I. B. Tauris.