Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarı Arasındaki İlişki

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 7, 2291 - 2303, 29.10.2016

Mehmet Durmaz , Tahire Hüseyinli , Caner Güçlü

https://doi.org/10.15869/itobiad.260266

Cited By: 13

Öz

Önemi herkesçe
bilinen ama çoğu kimse tarafından etkili ve verimli bir şekilde kullanılamayan
zaman yönetimi, bireyin eğitim hayatında ve sonrası iş hayatında düzenli ve
kapsamlı bir hayat sürmesini sağlar. Öğrencilerin eğitim başarısını etkileyen birçok
faktör vardır. Bu faktörlerin başında zamanı etkili yönetebilme becerisi
gelmektedir. Zamanın sınırlı, buna karşılık arzu ve isteklerin sınırsız olduğu
günümüzde zamanı etkili yönetebilme becerisi; günümüz insanının sosyal yaşam
düzenini etkileyen en önemli olgudur. Eğitim hayatında öğrencilerin
alışkanlıklarını, sorumluluklarını ve günlük zorunlu veya gönüllü ihtiyaçlarını
belirlemede etkili bir faktör olan zaman yönetimi kültürü, belirleyici
etkenlerden biridir. Zaman yönetimi; ihtiyaçları belirlemek ve belirlenen bu
ihtiyaçları karşılamak için gerekli hedefleri yaratmaktır. Belirlenen hedefleri
ortaya koymak için planlama, uygulama ve kontrol süreçlerinin
gerçekleştirilmesi öğrencilerin başarısını olumlu yönde etkileyecektir.

Anahtar Kelimeler

Zaman Yönetimi, Akademik Başarı, Turizm Eğitimi, Sosyal Medya, Nicel

The Relation Between Time Management And Academic Success

Öz

The time management whose importance is known by
everyone but can’t be used effectively and efficiently by most of the people,
provides individuals to continue a regular and comprehensive life in their
training life and after training life. There are many factors that affect students’
achievement. The ability of managing time effectively is one of the most
important factor. Nowadays, when the time is limited on the contrary, wishes
and desires are unlimited, the ability of managing time effectively is the most
important fact that affect the today’s human social life. Time management
culture, which is an effective factor in determining students’ habits,
responsibilities and their daily necessary and voluntary needs in education
life, is one of the determining factors. Time management is to identify the
needs and create the necessary targets to meet these identified needs. To
expose the identified targets, the fulfillment of planning, application and
control processes affects students’ achievement in a positive way.

Anahtar Kelimeler

Time Management, Academic Succeses, Tourism Education, Social Media, Quantitative

Kaynakça

• Akgemci, T., Çelik, A., Aydoğan, E., & Akatay, A. (2003). Zaman Yönetimi ve Yönetsel Zamanda Etkinlik,Gazi Kitabevi, Ankara.
• Alay, S. (2000). Relationship Between Time Management and Academic Achivement of Selected University Students. Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi,ODTÜ, Ankara.
• Alay, S.,& Koçak, S. (2002). Zaman Yönetimi Anketi: Geçerlik ve Güvenirlik,Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9-13.
• Balci, O. (1997, December). VerificationValidationAndAccreditation Of SimulationModels. In Proceedings of the 29th conference on Wintersimulation(pp. 135-141). IEEE ComputerSociety.
• Başaran, İ. E. (1991). Örgütsel Davranış, Gül Yayınevi, Ankara.
• Britton, B., & Tesser, A. (1991). Effects of time management practices on college grades. Journal of Educational Psychology, 83(3), 405-410.
• Burkert, T.,Leupold, J., &Passig, G. (2004). A PhotorealisticPredictiveDisplay. Presence, 13(1), 22-43.
• Efil, İ. (1999). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Alfa Basım Yayın Dağıtım, İstanbul.
• Erdem, R., & Kaya, S. (1998). Zaman Yönetimi. Çağdaş Yerel YönetimlerDergisi, 7(2), 99-120.
• Erdem, R.,Pirinçci, E., & Dikmetaş, E. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Davranışları ve Bu Davranışların Akademik Başarı İle İlişkisi, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (7),167-177.
• Haynes, M. E. (1999). Kişisel Zaman Yönetimi. Alfa Yayınları, İstanbul.
• Hendry, C. (2004). Making Most of Time. Nurse Rearcher, 12(2).
• İşcan, S. (2008). Pamukkale Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi SBE, Denizli.
• Karakoç, N. (1990). İşletmelerde Etkenliği Belirleyen Bir Kaynak:Yönetsel Zaman. Verimlilik Dergisi(2).
• Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Teknikleri.Sanem Matbaacılık,4, Ankara.
• Kibar, B., Fidan, Y., & Yıldıran, C. (2015). Öğrencilerin Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarıları Arasındaki İlişki:Karabük Üniversitesi. Busıness&Management Studıes: An InternatıonalJournal, 2(2).
• Koch, R. (1998). The 80/20 Principle: The Secret Of Achieving More With Less. New York: Bantam Doubleday Dell Publishing Group.
• Mace, J. G.,&Tira, D. E. (1999). Time Management Behaviors As PotentialExplanatoryFactors İn DentalAcademicAchievement. Journal of DentalEducation, 63(10), 738-744.
• Smith, H. W. (2002). Hayatı ve Zamanı Yönetmenin 10 Doğal Yasası, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• Tengilimoğlu, D., Atilla, E., & Bektaş, M. (2008). İşletme Yönetimi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Trueman, M., & Hartley, J. (1996). A Comparison between the Time-Management Skills And Academic Performance of Mature and Traditional-Entry University Students. Higher Education, 32(2), 199-215.
• Watt, D. J.,Kayis, B., &Willey, K. (2010). TheRelativeİmportanceof Tender Evaluation andContractorSelectionCriteria. International Journalof Project Management, 28(1), 51-60.