Aile Hekimi ve Öğretmenlerin Çocuk İhmal ve İstismarı Konusundaki Görüş ve Tutumları

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 436 - 453, 30.03.2018

Arzu Özyürek , Asya Çetin , Rukiye Yıldırım

Öz

Bu çalışmada, çocukların ihmal ve istismarı olgularıyla
karşılaşma olasılığının daha fazla olduğu düşünülen aile hekimi ve
öğretmenlerin, çocuk ihmal ve istismarına yönelik görüş ve tutumlarının
incelenmesi amaçlanmıştır. Betimsel tarama modelindeki çalışmada, çalışma
grubunu 29 aile hekimi ve 59 öğretmen olmak üzere 88 kişi oluşturmuştur.
Verilerin toplanmasında “Çocuk İhmal ve İstismarına Yönelik
Davranışları İçeren Anket Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde t-Testi,
ANOVA ve Pearson Korelasyondan yararlanılmıştır. Sonuç olarak; aile hekimi ve
öğretmenlerin, çocuk ihmali ve istismarı olgularıyla sık karşılaşmadıkları,
karşılaştıkları durumlarda ne yapacakları konusunda zorlandıkları
belirlenmiştir. Erkeklerin cinsel ve duygusal istismara yönelik
farkındalıklarının kadınlardan daha yüksek olduğu, 46 ve üzeri yaş grubundaki bireylerin cinsel istismara yönelik daha az
hassasiyet gösterdikleri, öğretmenlerin aile hekimlerine oranla
cinsel, duygusal istismar ve ihmale ilişkin olarak daha duyarlı oldukları
belirlenmiştir. Aile hekimleri ve öğretmenlerin,
çocuk ihmal ve istismarı konusundaki farkındalığı arttıkça karşılaştıkları
vakalara daha duyarlı bir tutum sergileme eğiliminde oldukları belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

İhmal, İstismar, Çocuk İhmal ve İstismarı, Sağlık Çalışanları, Öğretmenler

Views and Attitudes of Family Physicians and Teachers on Child Neglect and Abuse

Öz

In this study, it was aimed to
examine the views and attitudes of family physicians and teachers towards child
neglect and abuse since they are considered to be more likely to encounter
issues of child neglect and abuse. In the present study conducted using the
descriptive survey model, the study group 
consisted of 88 individuals including 59 teachers and 29 family physicians.
In the collection of data, "Questionnaire on Behaviours That Bring About
Child Neglect and Abuse" was used. During the process of analysing the
data, t-test, ANOVA and Pearson's correlation were utilised. It is concluded
that family physicians and teachers did not encounter cases of child abuse and
neglect very frequently but in case of such incidents they had difficulty in
coping with them. The findings based on the results of the survey may be stated
as follows: i) the awareness of males about sexual and emotional abuse was
higher than that of females; ii) individuals who are in the age of 46 or older
were less sensitive about sexual abuse; iii) teachers were more sensitive to
sexual and emotional abuse and neglect than family physicians; iv) the
sensitivity of family physicians and teachers to the cases of child neglect and
abuse increases in proportion to their awareness in this regard.

Anahtar Kelimeler

Neglect, Abuse, Child Neglect and Abuse, Health Professionals, Teachers

Kaynakça

• Abrahams, N., Casey, K., & Daro, D. (1992). Teachers' knowledge, attitudes, and beliefs about child abuse and its prevention. Child abuse & neglect, 16(2), 229-238.
• Akbaş, T. (2002). Çocuklara yönelik cinsel tacizler ve koruyucu eğitim. Çukurova Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19 (2),1–8.
• Akgül, E. (2015). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Çalışan Personelin Cinsel İstismar Bildirim Durumları, Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Alvarez, O. V & Kouadio A. L. (2013). Violence against women and children, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 161, 7-11. Bross DC, Ballo N, Korfmacher J (2000). Client evaluation of a consultation team on crimes against children. Child Abuse and Negl, 24: 71-84.
• Dereobalı, N., Çırak Karadağ & Sönmez, S. (2013). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı, İhmali, Şiddet ve Eğitimcilerin Rolü Konusundaki Görüşleri, Ege Eğitim Dergisi. 14 (1), 50-66.
• Dilsiz, H., & Mağden, D. (2015). Öğretmenlerin Çocuk İstismar ve İhmali Konusunda Bilgi ve Risk Tanıma Düzeylerinin Tespit Edilmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1.
• Goldman, J., Salus, M. K., Wolcott, D., & Kennedy, K. Y. (2003). A Coordinated Response to Child Abuse and Neglect: The Foundation for Practice. Child Abuse and Neglect User Manual Series.
• Güler, N., Uzun, S., Boztaş, Z. ve Aydoğan, S. (2002). Anneleri Tarafından Çocuklara Uygulanan Duygusal ve Fiziksel İstismar/İhmal Davranışı ve Bunu Etkileyen Faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 24 (3), 128-134.
• Hartfield, K. (2009). Childhood abuse and trauma assessment. (Retrieved: https://child-abuse.knoji.com/childhood-abuse-and-trauma-assessment/, 30.10.2017).
• https://www.childwelfare.gov. (2013). What is child abuse and neglect? Recognizing the signs and symtomps. Child Welfare Information Gateway. https://www.childwelfare.gov/pubPDFs/whatiscan.pdf. (Retrieved: 30.10.2017).
• https://www.healthychildren.org/English/safety-prevention/at-home/Pages/What-to-Know-about-Child-Abuse.aspx. (2017). What to Know about Child Abuse (Retrieved: 30.10.2017).
• Kabasakal, Z. T. (2005). Aile İçindeki Şiddetin Çocuktaki Uyum Sorunlarıyla Bağlantısı, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 18, 24-26.
• Kara, Ö., Çalışkan, D., Suskan, E. (2014). Ankara İlinde Görev Yapan Çocuk Asistanları, Uzmanları ve Pratisyen Doktorların Çocuk İstismarı ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Türk Pediatri Arşivi, 49: 57-65.
• Kaya, İ. & Çeçen-Eroğul, A. R. (2013). Ergenlerde Çocukluk Dönemi İstismar Yaşantılarının Yordayıcısı Olarak Aile İşlevlerinin Rolü, Eğitim ve Bilim. 38 (168), 386-397.
• Kaymak Özmen, S. (2004). Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 27-39.
• Kellogg ND. (2007). Evaluation of suspected child physical abuse. Pediatrics 119:1232-41.
• Kenny, M. C. (2004). Teachers’ attitudes toward and knowledge of child maltreatment. Child abuse & neglect, 28(12), 1311-1319.
• Kır, M. (2015). Sağlık yöneticilerinin çocuk ihmal ve istismarına yönelik bilgi ve farkındalık düzeyleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Kocaer Ü. (2006). Hekim ve Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul.
• Lansford, J. E., Deater-Deckard, K., Bornstein, M. H., Putnick, D. L. & Bradley, R. H. (2014). Attitudes justifying domestic violence predict endorsement of corporal punishment and physical and psyhological aggression towards children: A study in 25 low and middle income countries. The Journal of Pediadrics, 164, 1208-1213.
• Marshall, N.W. & Locke C. (1997). Statewide Survey of Physıcıan Attıtudes to Controversıes About Chıld Abuse. Child Abuse & Neglect, 21:171-179.
• Öcek, Z. & Soyer, A. (2007). Birinci basamak sağlık hizmetleri birikimimiz:2000-2004 Türkiye fotoğrafı. , Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayınları.
• Pekdoğan, S. (2016). Annelerin İstismar Potansiyellerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Ege Eğitim Dergisi. 17 (2), 425-441.
• Pelendecioğlu, B. & Bulut, S. (2009). Çocuğa Yönelik Aile İçi Fiziksel İstismar, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi. 9 (1), 1-7. Uslu, N. (2010). Multidisipliner Ekipte Yer Alan Meslek Gruplarının Çocuk İhmal ve İstismarına İlişkin Görüş ve Tutumları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Walker EA, Gelfand A, Katon WJ, et al. (1999). Adult health status of women with histories of childhood abuse and neglect. Am J Med 1999;107:332–9.
• Weinreb, L., Fletcher, K., Candib, L., & Bacigalupe, G. (2007). Physicians’ perceptions of adult patients’ history of child abuse in family medicine settings. The Journal of the American Board of Family Medicine, 20(4), 417-419.