Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examination Of The Work Execution Techniques In Baglama

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 1665 - 1683, 30.06.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.609722

Öz

Today, folk music works are shaped in the saz (a stringed instrument) of the master performers and come to life in. These works are shaped as a result of differences such as talents, preferences and the ecole they belong to. It is considered that the examination of the performances put forward, the determination of their usability in instrument education will contribute to the development of the work of baglama performance. In this research, “Documentary Screening Method” was used and five works, which were determined by taking the opinion of experts from within the works of folk music recorded in TRT repertoire, and which were performed by six master were studied. the universe of the research consists of all the works that have a musical note in TRT repertoire and executed differently, while the sample consists of five works. “Descriptive Analysis Method” was used in data analysis of the research. Performers exeutions were noted and compared with the TRT repertoire. Results and suggestions were formed by interpreting the findings.

Kaynakça

  • Açın, Cafer (1994). Enstrüman Bilimi (1. Baskı). İstanbul: Yenidoğan Basımevi.
  • Açın, Cafer (2000). Standart Bağlama Ailesi ve Bağlama Düzenlerinin Bağlamaya Yağmış Olduğu Etkiler. (Derleyen: Salih Turhan). Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler (s. 397- 408). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı.
  • Algı, Soner (2013). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği Destekli Bağlama Öğretiminin Öğrencilerin Bağlama Çalma Becerisi ve Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Birdoğan, Nejat (1988). Notalarıyla Türkülerimiz (1. Baskı). İstanbul: Özgür Yayın-Dağıtım.
  • Gazimihal, Mahmut R. (1975). Ülkelerde Kopuz ve Tezeneli Sazlarımız (1. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Göksu, Arda (2014). Geleneksel Türk Çalgı Müziği Üst Düzey İcracılarının Performans Gelişim Süreci ile Devlet Konservatuvarları Çalgı Eğitiminde Kullanılan Öğretim Yöntemleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Doktora Tezi, ERCİYES ÜNİVERSİTESİ Güzel Sanatlar Enstitüsü, Kayseri.
  • Ögel, Bahaeddin (1991). Türk Kültür Tarihine Giriş (2. Baskı). Ankara: Başbakanlık Basımevi.
  • Özdemir, G. Bişak (2018). Geleneksel Türk Sanat Müziğinde Yorumu Etkileyen Faktörler. Atlas International Refereed Journal On Social Sciences, 4 (12), 979- 985.
  • Parlak, Erol (2000). Türkiye’de El ile (Şelpe) Bağlama Çalma Geleneği ve Çalış Teknikleri (1. Baskı). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Uçan, Ali (2018). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar – İlkeler – Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum (4. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Bağlamada Eser Yorumlama Tekniklerinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 1665 - 1683, 30.06.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.609722

Öz

Günümüzde halk müziği ezgileri, usta icracıların elinde tekrardan yaratılmaktadır. Bu ezgiler; yorumcuların yetenekleri, duyguları ve beslendikleri ekol vb. etkenler sonucunda zaman içerisinde dönüşebilmektedir. Sunulan yorumların müzikal detaylarının saptanarak çalgı eğitiminde kullanılabilirliğinin tespit edilmesinin bağlamada eser icracılığını geliştirilebileceği düşünülmektedir. Bu araştırmada “Belgesel Tarama Yöntemi” kullanılmış ve TRT repertuvarında bulunan halk müziği ezgilerinden uzman görüşüne başvurularak saptanan beş eserin altı yorumcu tarafından icraları ele alınmıştır. Araştırmanın evreni, TRT repertuvarında notası yer alan ve değişik biçimlerde yorumlanmış ezgilerden oluşurken örneklem ise uzman görüşüne başvurularak saptanan beş eserden oluşmaktadır. “Betimsel Analiz Yöntemi” kullanılarak veri analizi yapılan araştırmada, yorumcuların icraları notaya alınıp TRT repertuvarında kayıtlı notalarla karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgular yorumlanarak sonuçlar ve öneriler oluşturulmuştur.

Kaynakça

  • Açın, Cafer (1994). Enstrüman Bilimi (1. Baskı). İstanbul: Yenidoğan Basımevi.
  • Açın, Cafer (2000). Standart Bağlama Ailesi ve Bağlama Düzenlerinin Bağlamaya Yağmış Olduğu Etkiler. (Derleyen: Salih Turhan). Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler (s. 397- 408). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı.
  • Algı, Soner (2013). Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlarda Geleneksel Türk Sanat Müziği Destekli Bağlama Öğretiminin Öğrencilerin Bağlama Çalma Becerisi ve Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Birdoğan, Nejat (1988). Notalarıyla Türkülerimiz (1. Baskı). İstanbul: Özgür Yayın-Dağıtım.
  • Gazimihal, Mahmut R. (1975). Ülkelerde Kopuz ve Tezeneli Sazlarımız (1. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Göksu, Arda (2014). Geleneksel Türk Çalgı Müziği Üst Düzey İcracılarının Performans Gelişim Süreci ile Devlet Konservatuvarları Çalgı Eğitiminde Kullanılan Öğretim Yöntemleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Doktora Tezi, ERCİYES ÜNİVERSİTESİ Güzel Sanatlar Enstitüsü, Kayseri.
  • Ögel, Bahaeddin (1991). Türk Kültür Tarihine Giriş (2. Baskı). Ankara: Başbakanlık Basımevi.
  • Özdemir, G. Bişak (2018). Geleneksel Türk Sanat Müziğinde Yorumu Etkileyen Faktörler. Atlas International Refereed Journal On Social Sciences, 4 (12), 979- 985.
  • Parlak, Erol (2000). Türkiye’de El ile (Şelpe) Bağlama Çalma Geleneği ve Çalış Teknikleri (1. Baskı). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Uçan, Ali (2018). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar – İlkeler – Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum (4. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Kerem Apaydın 0000-0001-9279-6250

Soner Algı 0000-0002-2354-2844

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Apaydın, A. K., & Algı, S. (2020). Bağlamada Eser Yorumlama Tekniklerinin İncelenmesi. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(2), 1665-1683. https://doi.org/10.15869/itobiad.609722
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.