Religious Pluralism and Teaching Other Religions in Secondary Curriculum in The Course of Religious Culture and Ethics

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 2, 359 - 381, 01.07.2014

Zübeyir Bulut

https://doi.org/10.15869/itobiad.00825

Cited By: 2

Öz

In recent years the issue of how to teach religion in schools is becoming an important agenda in national and international ground. The institutions like UNESCO, EC make efforts to support a religious education in line with democratic values which brings forth pluralistic approach. In these courses the following attitude is supported; the religious majority should see minority groups from a perspective that will not conceive them ‘as others’. This new approach found its echo in the curriculum of religious education in Turkey. This paper deals with this pluralistic approach in religious education in Turkey, and discus whether the international concerns found their echo in these programs. When evaluated totally is can be seen that the curriculum now have a pluralistic character in teaching other religions that put emphasis on understanding others rather than judging them.

Key Words: Pluralism, religious pluralism, other religions, religious education, religious curricula.

Anahtar Kelimeler

Pluralism, religious pluralism, other religions, religious education, religious curricula.

Dinsel Çoğulculuk ve Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programında Diğer Dinlerin Öğretimi

Öz

Okullarda dinin nasıl öğretileceği hususu, hem ulusal hem de uluslararası platformlarda en önemli gündem maddelerindendir. UNESCO ve EC gibi kurumlar, çoğulcu bir yaklaşımı getirecek demokratik değerlerle uyumlu bir din eğitimini desteklemek için gayret sarf etmektedirler. Bu süreçte desteklenen yaklaşım, “dinsel çoğunluğun, azınlıkları ‘ötekiler’ olarak görmedikleri bir perspektiften konuya bakışları”dır. Bu yeni yaklaşım, Türkiye’deki din eğitimi müfredatında da kendisine yer bulmuştur. Buradan hareketle bu makale, Türkiye’deki din eğitimi açısından çoğulcu yaklaşımı ele almakta ve uluslararası yaklaşımların bu eğitimin programlarında yer bulup bulmadığını tartışmaktadır. Sonuç itibariyle konu bütünsel olarak değerlendirildiğinde, diğer dinlerin öğretiminde çoğulcu bir yaklaşımı benimseyen bir müfredatın kendinden olmayanları yargılamak yerine onları anlamayı vurguladığı görülecektir.

Anahtar Kelimler: Çoğulculuk, dinsel çoğulculuk, diğer dinler, din eğitimi, din eğitimi müfredatı.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimler: Çoğulculuk, dinsel çoğulculuk, diğer dinler, din eğitimi, din eğitimi müfredatı.

Kaynakça

• Aydın, Mahmut, “Dini Çoğulculuk Üzerine Bir Mülahaza”, İslamî Araştırmalar Dergisi 14/2, (2001): s. 291-305.
• Aydın, Mehmet, “Dinler Tarihi Dersleri”, Din Öğretimi ve Din Hizmetleri Semineri Nisan 8-10 1988, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1991, s. 271-287.
• Bilgin, Beyza, “İslam Din Pedagojisinde İslam’dan Başka Dinlerin Anlatımı”, AÜİFD XLIII, (2002): s. 19-40.
• __________ , Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi, Ankara: A.Ü. İlahiyat Fak. Yayınları, 1988.
• Boran, Abdurrahman, Lise Birinci Sınıflarda Okutulan DKAB Dersinin Öğrencilerin İslam Dini Dışındaki Dinler Hakkında Bilgi ve Düşüncelerine Etkisi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1996.
• Doğan, Recai, “1980’e Kadar Türkiye’de Din Öğretimi Program Anlayışları (1924-1980)”, Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları, Ankara: MEB Din Öğretimi Genel Müdürlüğü Yayınları, 2003, s. 611-646.
• Gündüz, Hatice, İlköğretim Din Dersi Kitaplarında Diğer Dinlerin Öğretimi (Zorunlu Din Öğretimi Öncesi ve Sonrası Dönemlere Ait Ders Kitapları Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma), Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008.
• Gündüz, Şinasi, “Çağdaş Hıristiyan Düşüncesinde Ötekinin İnklusivist Yorumu”, Tezkire Dergisi 20, (2001): 91-116.
• Hull, John M. “Çoğulcu Demokratik Toplumlarda Din Öğretimi Üzerine Genel Değerlendirmeler”, Din öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyum Bildiri ve Tartışmalar Mart 28-30 2001, Ankara: MEB Yayınları, 2004, 2. bs., s. 43-51.
• “İlköğretim ve Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı”, MEB Tebliğler Dergisi, 2356, Ankara, 1992.
• İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, MEB, Ankara, 2007.
• Kaymakcan, Recep, “Christianity in Turkish Religious Education”, Islam and Christian-Muslim Relations, 10-3, (1999): s. 279-293.
• __________ , “İmam Hatip Liselerinde Dinler Tarihi Öğretimi”, İmam-Hatip Liselerinde Eğitim Öğretim Aralık 6-7 2003, İstanbul: DEM Yayınları, 2005, s. 335-336.
• __________ , “The Perception of Christianity in Turkish Religious Education”, Koexistenz und Konfrontation, (ed.) M. Tamcle, Hamburg: Lit Verlag, s. 75-90.
• __________ , “Türk Gençliğinin Din Eğitimi Algılaması”, Marife, 6-2, (2006): 117-132.
• __________ , “Türkiye’de Din Eğitiminde Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık: Yeni Ortaöğretim DKAB Programı Bağlamında Bir Değerlendirme”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7-1, (2007): s. 177-210.
• __________ , Öğretmenlerine Göre Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri: Yeni Eğilimler: Çoğulculuk ve Yapılandırmacılık, İstanbul: DEM Yayınları, 2009.
• __________ , Yeni Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programı İnceleme ve Değerlendirme Raporu, İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi, Sabancı Üniversitesi, 2007.
• Keast, John, (ed.), Religious Diversity and Intercultural Education: A Reference Book For Schools, Strasbourg: Council of Europe Publishing, 2008.
• Köylü, Mustafa, “Batının Kontrolünde İslam Dini Eğitimi”, DEM Dergi 1-3, (2008).
• __________ , “Dinsel Dışlayıcılık”, İslam ve Öteki Dinlerin Doğruluk, Kurtarıcılık ve Bir Arada Yaşama Sorunu, (ed.) Cafer Sadık Yaran, İstanbul: Kaknüs Yayınları, Nisan 2001, s. 29-65.
• Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı, Ankara: MEB Yayınları, 2005.
• Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı, Ankara: MEB Yayınları, 2010.
• OSCE-ODIHR, Toledo Guiding Principles on Teaching About Religions and Beliefs in Public Schools, Poland, 2007.
• Öztürk, Mustafa, Kur’an’ı Kendi Tarihinde Okumak, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2007.
• Pepin, Luce, Teaching about Religions in European School Systems Policy Issues and Trends, London: NEF Initiative on Religion and Democracy in Europe, 2009.
• Tosun, Cemal, Din Eğitimi Bilimine Giriş, 1. Bs., Ankara: Pegem Yayınları, 2001.
• __________ , “Cumhuriyet Dönemi Din Dersi Öğretim Programlarında Diğer Dinler”, Türkiye’de Dinler Tarihi: Dünü, Bugünü, Geleceği Sempozyumu Aralık 4-6 2009, Ankara: Türkiye Dinler Tarihi Derneği Yayınları, 2010, s. 655-672.
• Tümer, Günay, “Orta Öğretimde Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde İslam ve Diğer Dinlerin Öğretimi”, Din Öğretimi ve Din Hizmetleri Semineri Nisan 8-10 1988, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1991, s. 353-355.
• Şaşmaz, Aytuğ ve Batuhan Aydagül, İrem Aktaşlı (haz.), Türkiye’de Din ve Eğitim: Son Dönemdeki Gelişmeler ve Değişim Süreci, İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi, Sabancı Üniversitesi, 2011.
• Yemenici, Ahmet, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Diğer Dinlere ve Din Mensuplarına İlişkin Yaklaşımları, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2012.
• Yılmaz, Hüseyin, “AB’ye Giriş Sürecinde Ortaöğretimde Diğer Dinlerin Öğretimi ile İlgili Öğrencilerin Düşünceleri”, C.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi VII/2, (2004): 101-127.