Taksim Municipal Gazino, which hosted its visitors inside the İnönü Promenade between 1939 and 1967, was one of the leading examples of gazinos (an entertainment venue) built with the support of the state in the early republican era in Turkey. Designed by the municipality architect, Rüknettin Güney, within the scope of French city planner Henri Prost’s İstanbul Master Plan, the edifice was a quintessential example of modern architecture that epitomized the state’s Westernization ideology. This article examines the gazino practice as a spatial reflection of social transformation by presenting a historical and spatial reading of the Taksim Municipal Gazino. The study analyzes the gazino structure as a power mechanism that produces secular identities by focusing on the dialectic between the spaces in the building and the experiences of its patrons. The analysis of architectural drawings, photographs, and literary works associated with the building, on the one hand, reveals how the architect, operating as a cultural leader, utilized architectural creation to present the Western lifestyle to society. On the other hand, it indicates that Taksim Municipal Gazino served as a platform for individuals to display their modernity. Moreover, the study propounds that the building contributed to the modernization process of the newly established nation-state, and it has served as a spatial tool that notably strengthened the position of female regulars in the public sphere.
1939 ile 1967 yılları arasında ziyaretçilerini İnönü Gezisi içinde ağırlayan Taksim Belediye Gazinosu, Türkiye’de Erken Cumhuriyet Dönemi’nde devlet desteğiyle inşa edilen gazinoların önde gelen örneklerinden biridir. Fransız şehir plancısı Henri Prost’un tasarladığı İstanbul Nazım Planı kapsamında belediye mimarı Rüknettin Güney tarafından projelendirilen yapı, sunduğu mekânsal program ile devletin Batılılaşma ideolojisini topluma örneklemiştir. Gazino yapısını toplumsal dönüşümün mekânsal bir yansıması olarak inceleyen bu makale, sosyalleşme pratikleri üzerinden Taksim Belediye Gazinosu’nun tarihî ve mekânsal bir okumasını sunmaktadır. Gazinoyu seküler kimlikler üreten bir iktidar mekanizması olarak analiz eden çalışma, yapı içinde yer alan mekânlar ile ziyaretçilerin deneyimleri arasındaki diyalektiğe odaklanmaktadır. Bu kapsamda gazinoya ilişkin mimari çizimleri, fotoğrafları ve gazinodan bahsedilen çalışmaları ele alan arşiv analizi, mimarın kültürel lider rolünü üstlenerek mekânsal temsiller aracılığıyla Batılı yaşam stilini topluma nasıl tanıttığını ortaya koymaktadır. Makalenin temel önermesi olduğu üzere, modern mimarinin seçkin bir örneği olan Taksim Belediye Gazinosu, bireylerin modernitelerini sergilemeleri için bir platform işlevi görmüştür. Bu bağlamda gazino yapısı, yeni ulus-devletin modernleşme sürecine katkıda bulunmuş; özellikle kadın ziyaretçilerin kamusal alandaki konumunu güçlendiren bir mekân olarak hizmet etmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Art History |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Authors | |
Publication Date | January 31, 2024 |
Submission Date | December 2, 2022 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: 21 |