The second golden age in the history of Islamic sciences after the third century AH is the period of the Mamluks, whose rule lasted about two and a half centuries (648-923/1250-1517). The 7th-10th centuries AH, when the Mamluks dominated the Islamic world, was a period in which the science of hadith was relatively advanced, and scholarly works were compiled in almost every field of hadith literature. The period of Mamluks is quite rich in terms of hadith scholars and the works written by hadith scholars. This study focuses on the reasons that brought about this wealth, and it provides an overview of the hadith literature within the geographical boundaries reached by the Mamluks, whose rule lasted over 250 years, corresponding to the seventh and tenth centuries of Islamic history. In this study, a list of the hadith scholars of the Mamluk period was drawn up, and the general characteristics of the hadith classification of the period were examined based on the distribution of the works that these scholars wrote in various types of hadith literature. This study investigated the main areas of focus in the hadith literature, basic features of the hadith literature of the period, the examination of the hadith literature by dividing it into subbranches of hadith science, the importance of the works written in the Mamluks period in terms of hadith science, and the contribution of these works to the development of this science. However, compiling a list of the hadith literature of the Mamluk period is beyond the scope of this study. Commonly known as the period of “commentary (sharh) and annotation (hashiyah)”, the 7th-10th centuries of the Islamic history, when the Mamluks dominated the Islamic world, is scientifically described as the “regression period” in terms of hadith literature. The present study critically evaluated this period through the lens of hadith science by taking into account the related hadith literature.
The Mamluks Hadith Literature Hadith Commentaries the Literature of Usul al-Hadith
İslâmî ilimler tarihinin hicrî üçüncü asırdan sonra ikinci altın çağı, yaklaşık iki buçuk asır (648-923/1250-1517) hüküm süren Memlükler dönemine tekabül etmektedir. Memlükler’in İslâm dünyasında hâkim olduğu zaman dilimini kapsayan hicrî VII-X. asırlar özellikle hadis ilminin oldukça geliştiği, hadis literatürünün hemen her alanında çalışmaların telif edildiği bir dönem olmuştur. Memlükler dönemi, hadis âlimleri ve bu âlimler tarafından yazılmış eserler bakımından son derece zengindir. Çalışmamızda bu zenginliği oluşturan sebepler üzerinde durulmuş, İslâm tarihinin hicrî yedinci asırla onuncu asırlarına tekabül eden ve 250 yıldan fazla hüküm süren Memlüklerin ulaştığı sınırlar içerisindeki hadis literatürü ana hatlarıyla ele alınmıştır. Bu makalede, Memlükler dönemi hadis âlimlerinin listesi çıkarılmış ve bu âlimlerin telif ettikleri eserlerin hadis edebiyatının çeşitli türlerine dağılımından hareketle dönemin hadis tasnifinin genel karakteristiği üzerinde bir takım değerlendirmelerde bulunulmuştur. Hadis literatürünün yoğunlaştığı alanlar, dönemin hadis literatürünün temel hususiyetleri ve hadis ilminin alt dallarına ayrılarak incelenmesi, hadis ilmi açısından Memlükler döneminde telif edilen eserlerin önemi, bu eserlerin hadis ilminin gelişimine katkısı araştırmamızda ele alınan ve tartışılan konular olmuştur. Çalışmamızda Memlükler döneminin hadis literatürünü sıralamak gibi bir niyetimiz söz konusu değildir. Bu makalede zaman zaman bir genellemeyle İslâm tarihinin hicrî VII–X. asırlarına tekabül eden, ilmî bakımdan “şerh ve hâşiye dönemi” olarak nitelendirilen, İslâm dünyasında Memlükler’in hâkim olduğu dönemin “gerileme dönemi” olarak nitelendirilmesinin hadis edebiyatı göz önünde bulundurularak hadis ilmi açısından kritiği yapılmıştır.
Memlükler Hadis Literatürü Hadis Şerhleri Hadis Usulü Literatürü
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2021 |
Gönderilme Tarihi | 16 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 2 |