Öz
Teknik açıdan en basit baskıresim metodu olarak adlandırılabilecek monotip tekniği, sanatçının sadece metal veya cam gibi bir yüzeyi mürekkeplemesini ya da boyamasını, akabinde de monotip baskı elde edebilmek için bu çalışmayı kâğıda transfer etmesini gerektirir. Ağaç baskı, gravür veya litografi gibi geleneksel baskıresim tekniklerinin aksine, monotip tekniği çalışmanın tekrar tekrar mürekkeplenip boyanmasını sağlayacak şekilde bir plaka üzerine kazınması veya kimyasal olarak sabitlenmesini gerektirmez. Yüzey üzerine çizilmiş çalışmanın direkt transferi olarak da özetlenebilecek bu teknik, yalnızca tek bir baskı almayı hedefler.
Bu makalenin amacı, ilk defa kullanıldığı bilinen 17. yüzyıldan ilk defa terimselleştirildiği 19. yüzyıla kadar monotip tekniğinin tarihini keşfetmek ve söz konusu dönemde üretimlerinde monotip tekniğine yer vermiş sanatçıların tekniğe yönelik farklı yaklaşımlarını ele almaktır. Makale, monotip tekniğinin ele alınan iki yüz yıllık dönemindeki tarihi ve gelişimine ilişkin olarak, literatüre kaynak teşkil edecek olması bakımından önem taşımaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden literatür tarama yöntemi kullanılmış ve monotip tekniğinin tarihini kapsamlı bir şekilde ele almış kitaplar ve sergi katalogları başta olmak üzere, konuyla ilgili kaynaklar incelenmiştir. Elde edilen bilgiler ışığında, monotip tekniğinin söz konusu dönemdeki gelişimi anlaşılmaya çalışılmış ve bu veriler araştırmanın amacı doğrultusunda sentezlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bartsch, A. (1821). Le Peintre Graveur. Viyana: Imprimerie de J.V. Degen.
- Cachin, F. (1974). Introduction. J. Adhémar, & F. Cachin içinde, Degas: The Complete Ethings, Lithographs and Monotypes (s. 75-90). Londra: Thames & Hudson.
- Field, R. S. (1973). Paul Gauguin: Monotypes. Philadelphia: Philadelphia Museum of Art.
- Janis, E. P. (1980). Setting the Tone—The Revival of Etching, The Importance of Ink. J. P. O'Neill içinde, The Painterly Print: Monotypes from the Seventeenth to the Twentieth Century (s. 9-28). New York ve Boston: Metropolitan Museum of Art ve Museum of Fine Arts.
- Kiehl, D. W. (1980). Monotypes in America in the Nineteenth and Early Twentieth Centuries. J. P. O'Neill içinde, The Painterly Print: Monotypes from the Seventeenth to the Twentieth Century (s. 40-48). New York ve Boston: Metropolitan Museum of Art ve Museum of Fine Arts.
- Lepic, V. N. (1876). Comment je devins graveur à l'eau-forte. Paris: Cadart.
- Moser, J. (1997). Singular Impressions: The Monotype in America. Washington, DC: Smithsonian American Art Museum.
- Reed, S. W. (1980). Monotypes in the Seventeenth and Eighteenth Centuries. J. P. O'Neill içinde, The Painterly Print: Monotypes from the Seventeenth to the Twentieth Century (s. 3-8). New York ve Boston: Metropolitan Museum of Art ve Museum of Fine Art.
- Shapiro, B. S. (1980). Nineteenth-Century Masters of the Painterly Print. J. P. O'Neill içinde, The Painterly Print: Monotypes from the Seventeenth to the Twentieth Century (s. 29-39). New York ve Boston: Metropolitan Museum of Art ve Museum of Fine Art.
- Wisneski, K. (1995). Monotype/Monoprint: History and Techniques. Ithaca, New York: Bullbrier Press.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Görsel ve Plastik Sanatlar / Visual and Plastic Arts |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Eylül 2020 |
| Kabul Tarihi | 22 Aralık 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 22 |
