KENT TURİZMİ VE MARKA KENTLER: TURİZM POTANSİYELİ AÇISINDAN İSTANBUL’UN SWOT ANALİZİ

Yıl 2014, Sayı: 1, 37 - 55, 01.04.2014

Cansu Şarkaya İçellioğlu

Öz

Kentlerdeki turizm hareketleri, Mezopotamya’daki Sümerler döneminden beri yaşanmaktadır. Kentlerin gelişmişliği turistleri çeken bir unsurken, turizm hareketlerinin artması da bir kentin gelişimini olumlu yönde etkilemektedir. Kentlerin sahip olduğu coğrafi, kültürel, tarihi özellikler, o toplumun doğal yaşantısı içerisinde ziyaretçilere sunulmaktadır. Kendi aralarında rekabet içerisinde olan kentler birbirlerinden ayırt edici özellikler ortaya koyarak turistleri çekmeye çalışmaktadırlar. Uluslararası alanda bilinirliklerini arttırmak, iyi bir imaja ve marka değerine sahip olmak için çeşitli stratejiler geliştirmektedirler. Bir kentin güçlü olduğu yanlarını vurgulaması, zayıf olduğu yanlarını gidermeye çalışması, kendisine karşı olan tehditlerin farkına varması ve sahip olduğu fırsatları da iyi değerlendirmesi gereklidir. Kent turizmi alanındaki literatürün yetersiz olmasından dolayı, kentleşme ve turizm sektörü arasındaki ilişki tam olarak ortaya konulamamıştır. Bu noktada çalışmada kent turizmi konusu ele alınarak, Türkiye’nin en önemli kenti olan İstanbul’un SWOT analizi yapılacak ve turizm potansiyelinin arttırılması için önerilerde bulunulacaktır.

 

Anahtar Kelimeler: Kent Turizmi, Destinasyon, Marka Kentler, İstanbul, SWOT Analizi.

 

URBAN TOURISM AND BRAND CITIES: ISTANBUL’S SWOT ANALYSIS IN TERMS OF TOURISM POTENTIAL

 

                                     ABSTRACT

Tourism movements in the cities have experienced since the Sumerians time period in Mesopotamia. Development of cities isa factor that attract tourists, on the other hand the increase of tourism movements affect city’s improvement. Geographical, cultural, historical features of cities are presented to visitors in the natural life of society. The cities that complete among themselves try to attract tourists through their distinctive features.  The cities develop variety strategies for increasing their awareness in the international area, having a good image and a brand value. The cities should emphasize their strong sides, try to eliminate their weak sides, be aware of threats and benefit opportunities. Because of insufficient literature studies on urban tourism, the relationship between urbanization and tourism sector has not been established exactly. In this study, urban tourism issue will be researched, Turkey’s most important city Istanbul’s SWOT analysis will be made and recommendations for improving tourism potential will be made.

 

Key Words: Urban Tourism, Destination, Brand Cities, Istanbul, SWOT Analysis.

Anahtar Kelimeler

Kent Turizmi, Destinasyon, Marka Kentler, İstanbul, SWOT Analizi.

Kaynakça

• Ashworth, G., Page, S.J. (2011). Urban Tourism Research: Recent Progess and Current Paradoxes. Tourism Management, (32), 1-15.
• Bahar, O., Kozak, O. (2006). Turizm Ekonomisi, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Blain, C., Levy, S.E., Ritchie, B. (2005). Destination Branding: Insights and Practices From Destination Management Organizations, Journal of Travel Research, 43(4), 328-338.
• Cevher, E. (2012). Kentsel Markalaşma Süreci Antalya Örneği, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(1), 105
• City Mayors, Running The World Cities. (2007, 6 Ocak). The Largest Cities in the World by Land Area, Population and Density. 25.12.2013, http://www.citymayors.com/statistics/largest-cities-density1html .
• Dinçer, M.Z. (1993). Turizm Ekonomisi ve Türkiye Ekonomisinde Turizm, İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Emekli, G. (2013). Öğrenen Turizm Bölgeleri Yaklaşımı ve Kent Turizmi-Öğrenen Turizm Bölgeleri, Kentler ve Kent Turizmine Kuramsal Yaklaşım, 3.Uluslararası Coğrafya Sempozyumu (s.381-392). Antalya.
• Eroğlu, A.H. (2007). Şehirlerin Markalaşması, Yerel Siyaset Dergisi, 65-68.
• European Commission. (2000). Towards Quality Urban Tourism, Integrated Quality Management (IQM) of Urban Tourist Destinations, Brussels: European Communities Publications.
• European Travel Commission. (2013). European Tourism in 2013 Trends & Prospects, Quarterly Report 03/2013, Brussels: European Travel Commission.
• Giritlioğlu, İ., Avcıkurt, C. (2010). Şehirlerin Turistik Bir Ürün Olarak Pazarlanması, Örnek Şehirler ve Türkiye’deki Şehirler Üzerine Öneriler (Derlemeden Oluşmuş Bir Uygulama), Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (4), 74-89.
• Gürbüz, A. (2002). Turizmin Sosyal Çevreye Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Teknoloji, (1-2), 49-59.
• Hines, M.A. (2000). Investing in International Real Estate, London: Quorum Books.
• Huber, W., Messick, L.P., Pivar, W. (2004). Real Estate Economics (4.bs.). California: Educational Textbook Company.
• İpar, M.S. (2011). Turizmde Destinasyon Markalaşması ve İstanbul Üzerine Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• İstanbul Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2013). İstanbul İstatistikleri Ocak-Ekim 2013, 08.12.2013, http://www.turob.com/istatistikler.aspx .
• Kavaratzis, M., Ashworth G.J. (2005). City Branding: An Effective Assertion of Identity or A Transitory Marketing Trick, Tijdschrift Voor Economische en Sociale Geografic, 96( 5), 506-514.
• Kaypak, Ş. (2013). Küreselleşme Sürecinde Kentlerin Markalaşması ve Marka Kentler, C.Ü.İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(1), 335-355.
• Kılınçaslan, İ. (2010). Kent Ekonomisi, İstanbul: Ninova Yayınları.
• Kotler, P., Gertner, D. (2002). Country as Brand, Product and Beyond: A Place Marketing and Brand Management Perspective, Brand Management, 9 (4-5), 249-261.
• Malkoçoğlu, K., Anıl, N.K. Bilgen, E. (2010). Destinasyon Markalaşması: Vize’nin Turizm Destinasyonu Olarak Pazarlanması ve Markalaşması, Muharrem Öztel ve Hüseyin Burgazoğlu (Ed.), II. Uluslararası Trakya Bölgesi Kalkınma Girişimcilik Sempozyumu Bildiriler Kitabı I (s.231-245). Kırklareli.
• Marangoz, M., Önce G., Çelikhan, H. (2010). Şehirlerin Markalaşması ve Şehir Markası Oluşturmada Sembol Yapılar: Çanakkale Örneği, Muharrem Öztel ve Hüseyin Burgazoğlu (Ed.), II. Uluslararası Trakya Bölgesi Kalkınma Girişimcilik Sempozyumu Bildiriler Kitabı II (s.679-698). Kırklareli.
• Önem, A.B., Kılınçaslan, İ. (2005). Haliç Bölgesinde Çevre Algılama ve Kentsel Kimlik, İtüdergisi/a Mimarlık, Planlama ve Tasarım, 4(1), 115-125.
• Özkul, E., Demirer, D. (2012). Şehirlerin Turistik Markalaşmasında Kalkınma Ajanslarının Rolü, Bölge Planları Üzerine Bir Doküman İncelemesi, İşletme Araştırmaları Dergisi, 4(4), 157-181.
• T.C.Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2007a). Türkiye Turizm Stratejisi 2023- Eylem Planı 2007-2013. Ankara.
• T.C.Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2007b). Türkiye Turizm Stratejisi 2023. Ankara.
• T.C.Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2013). İstatistikler, Yıllara Göre Turizm Geliri. 14.01.2014, http://sgb.kulturturizm.gov.tr/ .
• Tek, M. (2009). Kamu Yatırımlarında Turizmin Yeri, Türkiye Turizm Stratejisi 2023’de Marka Kentler Projesi: Eleştirel Bir Değerlendirme, Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 20 (2), 169-184.
• The Urban Land Institute. (2003). Professional Real Estate Development (Second Edition). Washington: The Urban Land Institute.
• The Knight Frank (2012). The Wealth Report 2012, a Global Perspective on Prime Property and Wealth. 2013, http://www.thewealthreport.net/The-Wealth-Report-2012.pdf .
• Timur, S., Getz, D. (2009). Sustainable Tourism Development: How Do Destination Stakeholders Perceive Sustainable Urban Tourism, Sustainable Development, (17), 220-232.
• Türkiye Seyahat Acenteleri Birliği. (2013). İstatistikler Turizmin Ekonomideki Yeri. 08.12.2013, http://www.tursab.org.tr/tr/istatistikler/turizmin-ekonomideki-yeri .
• Wikipedia, The Free Encyclopedia. (2010). Metro Sistemleri Listesi. 2013, http://tr.wikipedia.org/wiki/Metro_sistemleri_listesi .
• World Tourism Organization. (2012). Global Report on City Tourism, 6, Madrid.
• Yıldız, Z. (2008). Kent ve Kentli Hakları Açısından Turizm Sektörü. Yerel Siyaset Dergisi, 32-35.