Bu makale, esas itibariyle kadim bir Türk ve İslam
yurdu olan Batı Trakya hakkında 22 Mart 1922’de başlayan Paris Konferansı
sırasında Batı Trakyalı iki aydın tarafından hazırlanmış ve İtilaf
Devletleri’ne sunulmuş olan iki muhtırayı değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde bulunan bu iki muhtıradan birincisi Haydar Bey
tarafından yazılmıştır. Haydar Bey, muhtırasının başında Batı Trakya hakkında
coğrafi, demografik, emlak ve tarihî yapılarla ilgili bilgiler vermektedir. Ayrıca,
bu muhtırada, Wilson ilkeleri gereğince Batı Trakya’nın Edirne vilayetinin
ayrılmaz bir parçası olduğu gerçeğinden hareketle halk oylamasına taraftar
olduğu beyan edilmiştir.
İkinci muhtıranın yazarı Tahir Lütfi Bey’dir. Onun muhtırası,
“Edirne Vilayeti-Şarki Trakya” adını taşımaktadır. Bu muhtıranın amacı ise Batı
Trakya’nın Edirne vilayetine katılmasını talep etmektir.
Şurası bir gerçek ki, her iki muhtırada da Batı
Trakya’nın geleceği Türkiye ile beraber düşünülmektedir. Ancak devrin
uluslararası şartları bu talebin önünde en büyük engeldir. Nitekim Batı Trakya,
Lozan Antlaşmasında, Meriç nehrinin sınır olmasıyla Yunanistan’da kalır.
Batı Trakya Edirne Paris Konferansı itilaf devletleri Wilson Prensipleri Haydar Bey Tahir Lütfi Bey
This paper
aims to analyze two memoranda about Western Thrace prepared by two Western
Thracian intellectuals and submitted to the Entente Powers in Paris Conference
on 22 March 1922. The first two in the Turkish Prime Ministry Ottoman Archive
were written by an intellectual named Haydar Beg. The first memorandum contains
information about the geography, population, real estate, and historical buildings in Western Thrace. Western Thrace was an
integral part of Edirne Province, and main feature of this first memorandum was
to declare in favor of self-determination in Western Thrace in accordance with
the principles of Wilson. The writer of the second memorandum, “Edirne Province and Eastern Turkey,” is Tahir Lütfi
Beg. This memorandum demanded that Western Thrace should re-join Edirne
Province. Both memoranda consider the future of Western Thrace as part of
Turkey and ask that this should be notified to the Entente Powers. However,
international conditions were a major obstacle to the fulfillment of this
demand. Indeed, in the Treaty of Lausanne, Western Thrace was left with Greece,
with a boundary of the River Maritza.
Western Thrace Edirne Turkey The Conference of Paris entente powers Wilson Principles Haydar Beg Tahir Lütfi Beg
Bölüm | MAKALELER |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 27 Sayı: 2 |