EVALUATION OF THE TOURISM MANAGEMENT DEPARTMENT AT THE UNDERGRADUATE LEVEL IN TERMS OF THE PROBLEM OF NOT BEING PREFERRED

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 1, 105 - 120, 30.06.2022

Emre Yaşar , İsmail Öztürk

Öz

The aim of this study is to determine the problems of preference of undergraduate tourism departments from the perspective of academicians. The participants of the research are the academicians in the "tourism management" department of the tourism faculties and colleges of state universities in Turkey. Interview, one of the qualitative research methods, was preferred in the study and an interview form was prepared according to the purpose of the study. There are a total of five questions in the interview form, which are suitable for the purpose of the research. These questions were interviewed in different ways, such as face-to-face, telephone, online, and mail. As a result of the research, it has been determined that the reasons why the tourism management department is not preferred at the undergraduate level are the excess number of faculties, the perception of the society, the future anxiety, the quality of education and the low wages in the sector. There is a pessimistic attitude about the change of not being preferred in future periods. In the regulations that need to be made, the preparation of the professional law, the reduction of the number of faculties and quotas are emphasized. The possibility of job loss is emphasized in the academic consequences of the problem of not being preferred. In sectoral results, it is expected that the service quality and the number of qualified employees will decrease.

Anahtar Kelimeler

Tourism Management, Preference İssue, Education, Students, Tourism

TERCİH EDİLMEME SORUNU AÇISINDAN LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM İŞLETMECİLİĞİ BÖLÜMÜNÜN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Bu çalışmanın amacı; lisans düzeyindeki turizm bölümlerinin tercih edilme sorunlarını akademisyenlerin bakış açısıyla tespit etmektir. Araştırmanın katılımcılarını Türkiye’de bulunan devlet üniversitelerinin turizm fakülteleri ve yüksekokullarının ‘’turizm işletmeciliği’’ bölümündeki akademisyenler oluşturmaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan görüşme tercih edilmiş olup çalışmanın amacına göre görüşme formu hazırlanmıştır. Görüşme formunda araştırmanın amacına uygun toplam beş adet soru bulunmaktadır. Bu sorular yüz yüze, telefon, çevrimiçi, mail olmak üzere farklı şekillerde görüşme sağlanmıştır. Araştırmanın sonucunda lisans düzeyinde turizm işletmeciliği bölümünün tercih edilmeme sebepleri arasında fakülte sayısı fazlalığı, toplum algısı, gelecek kaygısı, eğitim kalitesi ve sektördeki ücret düşüklüğü gibi nedenler olduğu tespit edilmiştir. Tercih edilmeme durumunun gelecek dönemlerde değişmesi konusunda karamsar bir tutum söz konusudur. Yapılması gereken düzenlemelerde ise meslek kanunun hazırlanması, fakülte ve kontenjan sayılarının azaltılması ön plana çıkarılmaktadır. Tercih edilmeme sorununun akademik sonuçlarında iş kaybı olasılığı vurgulanmaktadır. Sektörel sonuçlarda da hizmet kalitesinin ve nitelikli işgören sayısının düşmesi beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Turizm İşletmeciliği, Tercih Sorunu, Eğitim, Öğrenciler, Turizm

Kaynakça

• Başaran, İ. E. (1983). Eğitim Yönetimi. Kadıoğlu Matbaası, Ankara.
• Bayer, M. Z. (1992). Turizme Giriş. İşletme Fakültesi Yayınları, İstanbul
• Boylu, Y., Arslan, E. (2014). Türkiye’deki Turizm Eğitiminin Rakamsal Gelişmeler Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1), 79-97.
• Çimen, H. (2006). Konaklama İşletmeleri Yöneticilerinin Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Almış İşgörenler İle İlgili Değerlendirmeleri: Ankara’daki Dört ve Beş Yıldızlı Otellerde Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Erbaş, Ali; Cankül, Duran ve Temizkan, Rahman (2013). Turizm Personeli Meslek Yasası Girişimi: Tiyader Örneği. 14. Ulusal Turizm Kongresi, Kayseri. 1150- 1162.
• Gündüzalp, Nural (1992). Kalkınmada Turizm ve Eğitimi. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı, Ankara.
• Hacıoğlu, N. (2008). Turistik Ürün Çeşitlendirmesi. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Kırmızı, A. (2017). Turizm Eğitimi Alan Lisans ve Önlisans Öğrencilerinin Turizm Endüstrisine Yönelik Görüşlerinin Karşılaştırılması: Sakarya Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Olalı, H. (1990). Turizm Politikası ve Planlaması. Yön Ajans, İstanbul İşletme Fakültesi Yayınları.
• Olcay, A. (2008). Türk Turizminde Eğitimin Önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
• Sabuncuoğlu, Zeyyat (1991). Personel Yönetimi Politika ve Yönetsel Teknikler. Teknografik Matbaacılık, İstanbul.
• Solunuoğlu, Sevincan Kaya (2013). Otelcilik ve Turizm Meslek Liseleri İle Kız Meslek Liselerinin Yiyecek İçecek Hizmetleri Alanı Meslek Dersleri Okutulurken Karşılaşılan Sorunlar. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Eğitimi Anabilim Dalı, (Basılmış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
• Timur, A. (1992). Türkiye'de Turizm Eğitiminin Yapısı, Uygulanan Politikalar ve Sonuçları. Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı, Ankara.
• Topal, T., (2016). Eğitim biliminin temel kavramları. Pegem Akedemi, Ankara.
• Ünal, A. (2002). Türkiye’de Örgün Eğitim Yapan Yükseköğrenim Kurumlarında, Turizm Eğitiminde Kullanılan Laboratuvarların Önemi: Başkent Üniversitesi Modeli. Turizm Eğitimi Konferansı-Workshop.
• Yeşiltaş, M., Öztürk, Y. & Hemmington, N. (2010). Tourism Education In Turkey And Implications For Human Resource. Anatolia: An International Journal Of Tourism And Hospitality Research, 21 (1) 55- 71.