Öz
Institutionalization
is described as dissociating of business relations and family relations and
make all business works done by professionals. So, the main purpose of this
study is to evaluate the institutionalization levels of accommodation
enterprises located in Safranbolu. As conclusion
of this study, the results reveal that the level of institutionalization of
accommodation enterprises in Safranbolu is not too high despite some efforts to
be an institutionalized company.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alayoğlu, N. (2003). Aile Şirketlerinde Yönetim ve Kurumsallaşma. İstanbul: Müsiad.
- Aslan, E.T. (2006). Aile Şirketlerinde Profesyonel Yöneticinin İkilemleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Ateş, M.R. (2013). Aile Şirketleri İçin Büyüme Stratejileri. İstanbul: Doğan Kitap.
- Brian, J, M.. (1977). Institutionalized Organization: Formal Structure as a Mythand Ceremony. The American Journal of Sociology, Cilt:83, Sayı:2, ss.340-363.
- Dündar, Ş. (2010). Aile Şirketlerinde Kurumsal Yönetim Anlayışı ve Profesyonelleşmenin İşletme Performansına Etkileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
- Eifert, C. (2006). Succession Patterns in German Family Firms in the 20th Century-International Economic History Conference. Helsinki.
- Gilding, Michelle. (2000). Family Business and FamilyChange: Individual Autonomy, Democratization and the New Family Business Institutions. Family Business Review,Cilt: 13, Sayı:3, ss.239-250.
- Kaba, G. (2007). İnşaat Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi/Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Karpuzoğlu, E. (2002). Büyüyen ve Gelişen Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma. İstanbul: Hayat.
- Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği (9. Basım). İstanbul: Beta.
- Lee, J. (2006). Family Firm Performance, Family Business Review, Cilt:19, Sayı:2, ss.103-114.
- Özcan, E.L. (2015). Aile Şirketleri ve Kurumsallaşma. Ankara: Ankara Ofset. Şengün, İ. (2011). Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ve Bir Araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
- Taşhan, A. (2010). Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ile Stratejik Yönetim Arasındaki İlişki: Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesinde Yerleşik Fındık Sanayi Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Öz
İş ilişkileri ile
aile ilişkilerinin birbirinden ayrılması, şirketteki bütün işlerin işletme
sahibi tarafından yapılmayıp uzman kişilere devredilmesi gibi genel tanımlara
sahip olan kurumsallaşma ve aile işletmelerinin kurumsallaşması çerçevesinde
şekillenen bu çalışmanın amacı Safranbolu’da yer alan konaklama işletmelerinin
kurumsallaşma düzeylerini ölçmektir. Araştırma sonucunda Safranbolu’da faaliyet
gösteren konaklama işletmelerinin belli alanlarda kurumsallaşmaya yönelik
çabaları olduğu gözlemlenmiş ise de genel yapı itibariyle kurumsallaşma
düzeylerinin çok yüksek olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Alayoğlu, N. (2003). Aile Şirketlerinde Yönetim ve Kurumsallaşma. İstanbul: Müsiad.
- Aslan, E.T. (2006). Aile Şirketlerinde Profesyonel Yöneticinin İkilemleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Ateş, M.R. (2013). Aile Şirketleri İçin Büyüme Stratejileri. İstanbul: Doğan Kitap.
- Brian, J, M.. (1977). Institutionalized Organization: Formal Structure as a Mythand Ceremony. The American Journal of Sociology, Cilt:83, Sayı:2, ss.340-363.
- Dündar, Ş. (2010). Aile Şirketlerinde Kurumsal Yönetim Anlayışı ve Profesyonelleşmenin İşletme Performansına Etkileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
- Eifert, C. (2006). Succession Patterns in German Family Firms in the 20th Century-International Economic History Conference. Helsinki.
- Gilding, Michelle. (2000). Family Business and FamilyChange: Individual Autonomy, Democratization and the New Family Business Institutions. Family Business Review,Cilt: 13, Sayı:3, ss.239-250.
- Kaba, G. (2007). İnşaat Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi/Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Karpuzoğlu, E. (2002). Büyüyen ve Gelişen Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma. İstanbul: Hayat.
- Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği (9. Basım). İstanbul: Beta.
- Lee, J. (2006). Family Firm Performance, Family Business Review, Cilt:19, Sayı:2, ss.103-114.
- Özcan, E.L. (2015). Aile Şirketleri ve Kurumsallaşma. Ankara: Ankara Ofset. Şengün, İ. (2011). Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ve Bir Araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
- Taşhan, A. (2010). Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma ile Stratejik Yönetim Arasındaki İlişki: Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesinde Yerleşik Fındık Sanayi Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 1 |
