Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÜNİVERSİTE YERLEŞKELERİ İÇİN ULUSAL ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ENDEKSİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 65 - 80, 25.03.2019
https://doi.org/10.21923/jesd.464843

Öz

Üniversiteler, bilgi ve
teknolojinin üretildiği yerler olmasının yanı sıra yürüttükleri faaliyetler ile
bulundukları yerleşim birimlerine katkıda bulunan ve aynı zamanda çevresel kirliliğe
sebep olan mikro şehirlerdir. Üniversiteler çevresel farkındalığı artırarak
sürdürülebilirlik konularında toplumda öncü haline gelmelidir. Sürdürülebilir
bir yerleşke için hedefler doğrultusunda çevresel stratejiler belirlenmelidir.
Artan öğrenci sayısı ile birlikte taşınmazların yetersizliği, atık miktarının
fazlalığı, ulaşım kaynaklı sorunların oluşması ve su yönetiminin yetersiz
kalması gibi konular sürdürülebilirliği olumsuz şekilde etkilemektedir.
Çevresel endeksler bu tür olumsuzluklarını ortadan kaldırmak ve çevre
konularında bilinçlendirmeyi artırarak üniversiteler arasında rekabet
ekosistemi oluşmasını sağlamaktadır. Çalışmada sürdürülebilir yerleşke ilkeleri
ve uluslararası yerleşke sıralama sistemi olan Yeşil Metrik incelenerek,
Üniversitelerde Ulusal Sürdürülebilirlik Endeksi (Uni-USE) geliştirilmiştir.
Önerilen endeks kriterlerinin belirlenmesinde Çoklu Kriter Karar Verme
yöntemleri kullanılmıştır. Yeşil Metrik ve önerilen endeks kriterlerine göre
Süleyman Demirel Üniversitesi (SDÜ) Doğu ve Batı Yerleşkeleri
değerlendirilmiştir. SDÜ'nün önerilen Uni-USE kapsamında yüzdelik
diliminin%41.7, Yeşil Metrik'te ise %42.1 olduğu hesaplanmıştır. Yüzdelik
dilimlerin birbirine yakın olması Uni-USE oluşturulurken yapılan öngörülerin,
uygulanan yöntemlerin ve gerçekleştirilen hesaplamaların doğruluğunun bir
göstergesidir.  

Kaynakça

  • Gomez, F.U., Navarrete, C.S., Lioi, S.R., Marzuca, V.I., 2015. Adaptable Model For Assessing Sustainability in Higher Education. Journal of Cleaner Production, 107, 475-485.
  • GRI, 2018. Global Reporting Initiative. https://www.globalreporting.org/Pages/default.aspx (Erişim Tarihi: 12.11.18).
  • Günerhan-Ağı, S., Günerhan, H., 2016. Türkiye İçin Sürdürülebilir Üniversite Modeli, Mühendis ve Makina, 57(682), 54-62.
  • Hajrasouliha, A., 2017. Campus Score: Measuring University Campus Qualities. Landscape and Urban Planning, 158, 166-176.
  • Oktay, S.Ö., Küçükyağcı, P.Ö., 2015. Üniversite Kampüslerinde Sürdürülebilir Tasarım Sürecinin İrdelenmesi. 2nd International Sustainable Buildings Symposium (ISBS)-Bildiri Kitabı, s. 564-571.
  • Shriberg, M., 2002. Institutional Assessment Tools for Sustainability in Higher Education: Strengths, Weaknesses, and Implications for Practice and Theory. Higher Education Policy, 15, 153-167.
  • University of Indonesia, 2017. Greenmetric Dünya Üniversiteler Sıralama Kılavuzu.
  • Yetim, T. 2014. Analitik Hiyerarşi Prosesine Dayalı Topsis ve Vikor Yöntemleri ile Adım Üniversitelerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Tan, H., Chen, S., Shi, Q., Wang, L., 2004. Development of green campus in China. Journal of Cleaner Production, 64, 646-653.
  • Triantaphyllou, E., Mann, H.S., 1995. Using The Analytic Hierarchy Process for Decision Making in Engineering Applications: Some Challenges. International Journal of Industrial Engineering, 2, 35-44.
  • Saaty, R.W., 1987. The Analytic Hierarchy Process What it is and How it is Used. Mathematical Modelling, 9 (3-5), 161-176.
  • Mendoza, G.A., Macoun, P., Prabhu, R., Sukadri, D., Purnomo, H., Hartanto, H., 1999. Guidelines for Applying Multi-Criteria Analysis to the Assessment of Criteria and Indicators. Indonesia CIFOR.
  • Washington-Ottombre, C., Washington, G.L., Newman, J., 2018. Campus Sustainability in the US: Environmental Management and Social Change since 1970. Journal of Cleaner Production, 196, 564-575.

DEVELOPMENT OF NATIONAL ENVIRONMENTAL SUSTAINABILITY INDEX FOR UNIVERSITY CAMPUSES

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 65 - 80, 25.03.2019
https://doi.org/10.21923/jesd.464843

Öz

The universities are places where information and
technology are produced, as well as activities that they carry out contribute
to the cities and can be defined as micro-cities lead to environmental
pollution. The universities should increase environmental awareness and become
a leader in society in terms of sustainability. Environmental strategies in
line with sustainable goals should be determined for a sustainable campus. With
the increasing number of students; the issues such as inadequate properties,
excess amount of waste, problems related to transportation and insufficiency of
water management might be encountered and these negatively affect the
sustainability. Environmental indexes create a competitive ecosystem among
universities by increasing the awareness of environmental issues and by
eliminating the negative effects on sustainability. In this study; among the
sustainable campus policies, international campus ranking system-Green Metric
was investigated and The National Sustainability Index (Uni-USE) has been
developed. Multiple Criteria Decision-Making methods has been used in determining
the recommended index criteria. East and West Campuses of Suleyman Demirel
University (SDÜ) has been evaluated according to the Green Metric and Uni-USE.
The sustainable campus indices have been reached up to 41.7% and 42.1% in
Uni-USE and Green Metric, respectively. The proximity of percentages is an
indicator of the accuracy of the predictions, applied methods, and calculations
performed while designing the Uni-USE. 

Kaynakça

  • Gomez, F.U., Navarrete, C.S., Lioi, S.R., Marzuca, V.I., 2015. Adaptable Model For Assessing Sustainability in Higher Education. Journal of Cleaner Production, 107, 475-485.
  • GRI, 2018. Global Reporting Initiative. https://www.globalreporting.org/Pages/default.aspx (Erişim Tarihi: 12.11.18).
  • Günerhan-Ağı, S., Günerhan, H., 2016. Türkiye İçin Sürdürülebilir Üniversite Modeli, Mühendis ve Makina, 57(682), 54-62.
  • Hajrasouliha, A., 2017. Campus Score: Measuring University Campus Qualities. Landscape and Urban Planning, 158, 166-176.
  • Oktay, S.Ö., Küçükyağcı, P.Ö., 2015. Üniversite Kampüslerinde Sürdürülebilir Tasarım Sürecinin İrdelenmesi. 2nd International Sustainable Buildings Symposium (ISBS)-Bildiri Kitabı, s. 564-571.
  • Shriberg, M., 2002. Institutional Assessment Tools for Sustainability in Higher Education: Strengths, Weaknesses, and Implications for Practice and Theory. Higher Education Policy, 15, 153-167.
  • University of Indonesia, 2017. Greenmetric Dünya Üniversiteler Sıralama Kılavuzu.
  • Yetim, T. 2014. Analitik Hiyerarşi Prosesine Dayalı Topsis ve Vikor Yöntemleri ile Adım Üniversitelerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Tan, H., Chen, S., Shi, Q., Wang, L., 2004. Development of green campus in China. Journal of Cleaner Production, 64, 646-653.
  • Triantaphyllou, E., Mann, H.S., 1995. Using The Analytic Hierarchy Process for Decision Making in Engineering Applications: Some Challenges. International Journal of Industrial Engineering, 2, 35-44.
  • Saaty, R.W., 1987. The Analytic Hierarchy Process What it is and How it is Used. Mathematical Modelling, 9 (3-5), 161-176.
  • Mendoza, G.A., Macoun, P., Prabhu, R., Sukadri, D., Purnomo, H., Hartanto, H., 1999. Guidelines for Applying Multi-Criteria Analysis to the Assessment of Criteria and Indicators. Indonesia CIFOR.
  • Washington-Ottombre, C., Washington, G.L., Newman, J., 2018. Campus Sustainability in the US: Environmental Management and Social Change since 1970. Journal of Cleaner Production, 196, 564-575.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevre Mühendisliği
Bölüm Araştırma Makalesi \ Research Makaleler
Yazarlar

Bilge Özdoğan 0000-0001-7579-7120

Gökhan Civelekoğlu 0000-0001-5508-1918

Yayımlanma Tarihi 25 Mart 2019
Gönderilme Tarihi 27 Eylül 2018
Kabul Tarihi 27 Kasım 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özdoğan, B., & Civelekoğlu, G. (2019). ÜNİVERSİTE YERLEŞKELERİ İÇİN ULUSAL ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ENDEKSİNİN GELİŞTİRİLMESİ. Mühendislik Bilimleri Ve Tasarım Dergisi, 7(1), 65-80. https://doi.org/10.21923/jesd.464843