Experiences of Sedentary Middle Age Group Housewives Participating in Step Aerobics Course

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 17 - 25, 30.04.2020

Gamze Akyol , Kıvanç Semiz

Öz

Doing physical activity or having an opportunity to exercise can be difficult for young and middle aged sedentary housewives, especially if there is a financial limitation, both in terms of home economics and the time. Providing a chance for benefiting the opportunities of physical activity environments, the mentioned target population can be supported for the lifelong learning and physical activity. Therefore, the purpose of the study is to investigate the process of a municipality-supported step aerobics course to sedentary housewives. This study is a qualitative study in nature in that the case study has been selected as a methodology of this study, as a specific environment has been intended to defined from a holistic view. A total of 8 participants have been selected with a homogenous sampling approach among the sedentary housewives that going to Municipality Culture and Arts Center Gym for at least 7 months in Tokat, Turkey. Two semi-structured focus group interviews have been conducted to define a group that shows similar characteristics. After the transcription period, the results have been obtained with a thematic content analysis. Four themes have been emerged as Self Confidence (1), Socialization (2), Self awareness (3), and Wellness (4) of sedentary housewives. Moving from the homes -where the sedentary housewives mostly spend their time at- to the gym, the socialization expectations have been met. Having new friends has helped them to gain good emotional wellbeing and many positive effects. Besides those good changes, the characteristics and content knowledge of the coach with the sports environment expectations are the other mentionable findings. Socially supported lifelong learning and physical activity opportunities from the official institutions are indispensible for the individuals with special needs. This study can be an example for the women who spend their whole time at homes to make them socializing, meeting their expectations to change their interests and perceptions about their environments and people around them. Within this context, it can be foreseen that submitting of similar courses to sedentary housewives by providing qualified coaches and appropriate sports environments can attribute individuals to be directed to physical activities.

Anahtar Kelimeler

Step Aerobics, Sedentary, Experience, Case Study

Kaynakça

• Arslan, C. & Ceviz, D. (2007). Ev hanımı ve çalışan kadınların obezite prevelansı ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dersigi,5, 212.
• Baştuğ, G. ve Akandere, M. Ve Yıldız, H. (2011). Sedanter genç bayanlarda aerobik egzersizin vücut kompozisyonu ve kendini fiziksel tanımlama değerlerine etkisi. Spor ve Performans Araştırma Dergisi, 2, 2, 26.
• Bıyıklı, T. (2007). Vücut İmgesinin ve Özel Spor Salonlarının Egzersize Başlama ve Devam Etme Motivasyonu Üzerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, s.43-44, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö,E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri yirmi ikinci baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Demir, M. ve Filiz, K. (2004). Spor egzersizlerinin insan metabolizması üzerine etkileri. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 2, 113.
• Duran, A. (2013). Vücut geliştirme ve fitness salonuna giden bireylerin beklentileri. Yüksek Lisans Tezi. Uzak Doğu Üniversitesi, Lefkoşa.
• Er, Y. (2015). Aerobik Antrenmanların Beden Algısı Üzerine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Antrenörlük Eğitimi Anabilimdalı, Konya.
• Erkan, N. (1989). Spor Tesislerinin Planlanmasında Kullanıcı Gereksinimlerinin Gözetilmesi Hijyenik ve Ergonomik Yaklaşımlar, Türkiye’de Spor Tesislerinde Genel Planlama Sorunları Sempozyumu, s.95, Yıldız Üniversitesi, İstanbul.
• Küçük, V. ve Koç, H. (2003). Psiko-sosyal gelişim sürecinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 10.
• Özevin Tokinan, B. ve Bilen, S. (2011). Yaratıcı dans etkinliklerinin motivasyon, özgüven, özyeterlilik ve dans performansı üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 372.
• Richmen, E. & Shaffer, D. (2000). If you let me play sports: How might sport participation ınfluence the self-esteem of adolescent females? Psychology of women Quartery, 24, 189-199.
• Saçaklı, H. (1989). Spor Tesislerinde Havalandırma ve Isıtmanın Performansa Olan Etkileri, Türkiye’de Spor Tesislerinde Güncel Planlama Sorunları Sempozyumu, s.165,162, Yıldız Üniversitesi, İstanbul.
• Şerefoğlu, M. (1989). Kapalı Spor Salonlarında Aydınlatma ve Mimmari Biçimlenişe Etkisi, Türkiye’de Spor Tesislerinde Güncel Planlama Sorunları Senpozyumu, s.131, Yıldız Üniversitesi, İstanbul.
• Yin, R. (1984). Cesa study reserch: Desing and methods. Beverly Hills, CA: Sage Puplishing.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Güncelleştirilmiş ve geliştirilmiş beşinci baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Wadden, T, A. ve Osei, S. (2003). Obezite Tedavisi, Obezite tedavi el kitabı, s. 229-48.
• Wing, R, R. (1995). Changing diet and exercise behaviours in individuals at risk for weight gain. Obes Res Suppl 2. 277: 282.