An investigation of self esteem, assertiveness and empathy levels in physiotherapy and rehabilitation students

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 3, 171 - 179, 10.01.2020

Meltem Yazıcı , Candan Terzioğlu

Öz

Purpose: To draw attention to physiotherapy rehabilitation departments’ trainings, and determine student’s self-esteem, assertiveness, empathy skills and propose solution intended for their development.

Methods: Study was conducted with the students of physiotherapy rehabilitation department of a private university at the end of 2017-18 academic year. One hundred twenty-four voluntary 1st-4th grade students with average age of 20.60±2.15 years were participated to study. Using sociodemographic information form prepared by the researchers, Coopersmith Self-Esteem Inventory Scale, collected data, Rathus Assertiveness Inventory and Empathy Skill Scale-B form were used for assessment.

Results: According to sociodemographic characteristics, no difference was found between self-esteem, assertiveness and empathy levels (p>0.05). While self-esteem, assertiveness and empathy skills were found to be high at all grades (p<0.05), no difference was found among interclass evaluations (p>0.05). Self-esteem, assertiveness found to be correlated (r=0.487; p<0.05). No relationship was found between empathy skills, self-esteem, assertiveness (p>0.05).

Conclusion: Positive correlation between self-esteem, assertiveness was shown in the study, likewise in the literature. Additionally, self-esteem, that is required to form strong and therapeutic relations with patients, was found high in students. Including studies of personal characteristics improvement in education programs and also giving opportunity to work with good role models in addition to formal education is recommended and may be beneficial to create good clinical experience and adopt Professional identity.

Anahtar Kelimeler

Assertiveness, Self concept, Empathy

Fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin benlik saygısı, atılganlık ve empati düzeylerinin araştırılması

Öz

Amaç: Fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümlerinin eğitimlerine dikkat çekmek ve bu bölümdeki öğrencilerin benlik saygısı, atılganlık ve empati becerilerini belirlemek ve gelişimlerine yönelik çözüm önerileri sunmaktı.

Yöntem: Çalışma, 2017- 18 öğretim yılı sonunda özel bir üniversitenin fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü öğrencileriyle yapıldı. Çalışmaya, gönüllü olan 1- 4. sınıf öğrencilerinden oluşan 20.60±2.15 yıl yaş ortalamasına sahip toplam 124 öğrenci katıldı. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan sosyo-demografik bilgi formu, Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği, Rathus Atılganlık Envanteri, Empati Beceri Ölçeği B formu kullanılarak toplandı.

Bulgular: Sosyo-demografik özelliklere göre öğrencilerin benlik saygısı, atılganlık ve empati düzeyleri arasında fark bulunmadı (p>0.05). Öğrencilerin tüm sınıf düzeylerinde benlik saygısı, atılganlık ve empati becerileri yüksek bulundu (p<0.05), ancak sınıflar arası değerlendirmelerde fark bulunmadı (p>0.05). Benlik saygısı ve atılganlık düzeyi birbiriyle ilişkili bulundu (r=0.487; p<0.05).Empati becerisi ile benlik saygısı, atılganlık arasında ilişki saptanmadı (p>0.05).

Sonuç: Atılgan davranış ile benlik saygısı arasındaki pozitif ilişki çalışmamızda da literatüre benzer şekilde gösterilmektedir. Ayrıca hastayla güçlü ve terapatik ilişkiler kurmak için gerekli olan benlik saygısı, atılganlık ve empati becerilerinin tüm öğrencilerde yüksek olduğu görülmektedir. Eğitim programlarına öğrencilerin kişisel özelliklerini geliştirecek çalışmaların dahil edilmesi, örgün eğitime ek olarak iyi rol modellerle çalışabilme imkanının sağlanması, iyi klinik tecrübelerin oluşturulması ve mesleki kimliğin kazandırılması açısından önemli görülmekte ve önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Atılganlık, Benlik Saygısı, Empati

Kaynakça

• 1. Sağlık meslek mensupları ile sağlık hizmetlerinde çalışan diğer meslek mensuplarının iş ve görev tanımlarına dair yönetmelik. Resmi Gazete; 22.05.2014:29007. (http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/05/20140522-14.htm).
• 2. Wloszczak-Szubzda A, Jarosz MJ. Professional communication competences of physiotherapists – practice and educational perspectives. Ann Agric Environ Med. 2013;20:189-194.
• 3. Roscoe LA, English A, Monroe ADH. Scholarly excellence, leadership experiences, and collaborative training: qualitative results from a new curricular initiative. J Contemp Med Edu. 2014;2:163-167.
• 4. Matthews G, Zeinder M, Roberts RD. Emotional intelligence: science and myth. Cambridge: The MIT Press; 2004.
• 5. Morreale SP, Spitzberg BH, Barge JK. Human communication: motivation, knowledge and skills. 3rd ed. Belmont, California: Wadsworth Thomson Learning; 2002.
• 6. Lewis M, Morley S, Van Der Windt D, et al. Measuring practitioner/therapist effects in randomised trials of low back pain and neck pain interventions in primary care settings. Eur J Pain. 2010;14:1033-1039.
• 7. Buining EM, Kooijman MK, Swinkels IC, et al. Exploring physiotherapists’ personality traits that may influence treatment outcome in patients with chronic diseases: a cohort study. BMC Health Serv Res. 2015;16:558.
• 8. Alberti R, Emmons M. Çev. Katlan S. Atılganlık. Ankara: HYB Yayıncılık; 2002.
• 9. Arthur D. Measuring the professional self-concept of nurses: A critical review. J Adv Nurs. 1992;17: 712-719.
• 10. Randle J. The effect of a 3-year pre-registration training course on student’s self esteem. J Clin Nurs. 2001;10:293-300.
• 11. Adam K, Gibson E, Strong J, et al. Knowledge, skills and professional behaviours needed for occupational therapists and physiotherapists new to work-related practice. Work. 2011;38:309-318.
• 12. Dinçer F, Öztunç G. Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin benlik saygısı ve atılganlık düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi. 2009;16:22-33.
• 13. Hoşgör H, Kurtuluş AS, Hoşgör GD, vd. Üniversite öğrencilerinin atılganlık düzeylerinin belirlenmesi: sağlık bilimleri fakültesi örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2016;4:430-441.
• 14. Turan N, Tufan B. Coopersmith benlik saygısı envanteri’nin (SEI) geçerlik-güvenirlik çalışması. 23. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi, 14-18 Eylül 1987, İstanbul. XXIII. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi; 1987:816-817.
• 15. Coopersmith S. SEI: self-esteem inventories. Palo Alto, Calif: Consulting Psychologists Press; 1981:21-22.
• 16. Voltan N. Rathus atılganlık envanterinin geçerlik-güvenirlik çalışması. Psikoloji Dergisi. 1980;3:23-25.
• 17. Dökmen Ü. Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile ölçülmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 1988;21:155-190.
• 18. Şimşek N. Yapılandırılmış eğitimin sosyal hizmetler kurumundan yardım almakta olan ergenlerin öfke kontrolü, atılganlık ve benlik saygısı düzeyine etkisi. Doktora tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı (Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği). Kayseri;2012.
• 19. Begley CM, White P. Irish nursing students’ changing self-esteem and fear of negative evaluation during their preregistration programme. J Adv Nurs. 2003;42:390-401.
• 20. Lo R. A Longitudinal study of perceived level of stress, coping and self-esteem of undergraduate nursing students: An Australian case study. J Adv Nurs. 2002;39:19-26.
• 21. Howe A, Anderson J. Involving patients in medical education. BMJ. 2003;327:326–328.
• 22. Goldie J, Dowie A, Cotton P, et al. Teaching professionalism in the early years of a medical curriculum: a qualitative study. Med Educ. 2007;41:610-617.
• 23. Hojat M, Vergare MJ, Maxwell K, et al. The devil is the third year: a longitudinal study of erosion of empathy in medical school. Acad Med. 2009;84:1182-1191.
• 24. Cruess SR, Cruess RL, Steinert Y. Role modelling – making the most of a powerful teaching strategy. BMJ. 2008;336:718-721.
• 25. Wright SM, Kern DE, Kolodner K, et al. Attributes of excellent attending-physician role models. N Engl J Med. 1998;339:1986-1993.
• 26. Smith S. Encouraging the development of team working skills in physiotheraphy students. Int J Ther and Rehabil. 2013;12:454-461.
• 27. Akgöz S, Özçakır A, Atıcı E, et al. Uludağ üniversitesi sağlık uygulama ve araştırma merkezi’nde çalışan hekimlerin empatik eğilimleri. Turkiye Klinikleri J Med Ethics. 2005;13:97-104.
• 28. Hojat M, Gonnella JS, Mangione S, et al. Empathy in medical students as related to academic performance, clinical competence and gender. Med Educ. 2002;36:522-527.
• 29. Bayam G, Şimşek EU, Dilbaz N. Üç farklı meslek grubunda empatik beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Kriz Dergisi, 1995;3:205-207.
• 30. Hemmerdinger JM, Stoddart SD, Lilford RJ. A systematic review of tests of empathy in medicine. BMC Med Educ. 2007;25:24.
• 31. Woloschuk W, Harasym PH, Temple W. Attitude change during medical school: a cohort study. Medic Educ. 2004;38:522-534.
• 32. Hojat M, Gonnella JS, Mangione S, et al. Physician empathy in medical education and practice: experience with the Jefferson scale of physician empathy. Seminars in Integrative Medicine. 2003;1:25-41.