Amaç: Bu çalışmanın amacı, kalistenik egzersiz eğitiminin böbrek nakli sonrası inflamatuar belirleyiciler, biyokimyasal değerler, yaşam kalitesi ve egzersiz kapasitesi üzerindeki etkilerini araştırmaktır.
Yöntem: Bu çalışmaya renal transplantasyon yapılan 29 hasta dahil edildi. Hastalar rastgele olarak kalistenik egzersiz ve kontrol grupları olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Tüm hastaların tam kan sayımı, serum kreatinin, toplam protein, albümin, glikoz, kolesterol, trigliserit, düşük ve yüksek yoğunluklu lipoprotein, C reaktif protein ve interlökin 6 düzeyleri uygun biyokimyasal yöntemlerle belirlendi. Genel yaşam kalitesi Kısa Form 36 (SF-36), hastalığa özgü yaşam kalitesi Böbrek Hastalığı Yaşam Kalitesi Anketi (KDQOL-SF) ile değerlendirildi ve egzersiz kapasitesi 6 Dakika Yürüme Testi (6-DYT) ile ölçüldü. Egzersiz grubundaki kişilere bireysel olarak gözetimli egzersiz ve ev egzersizleri verildi. Kontrol grubundaki katılımcılara sadece eğitim seansı verildi ve mevcut tıbbi tedavilerine devam ettiler.
Bulgular: Yaşam kalitesi ölçümünde sosyal fonksiyon alt parametresinde egzersiz grubu daha iyiydi (p<0,05). Hasta memnuniyeti düzeyi de benzer şekilde egzersiz grubunda daha iyiydi (p<0,05). Serum biyokimyasal düzeyleri, KDQOL-SF ve 6-DYT değerlendirmeleri gruplar arasında istatistiksel olarak farklı değildi (p>0,05). Egzersiz grubunda hemoglobin değerlerinde artış ve 6-DYT'de 18 m iyileşme gözlendi (p<0,05).
Sonuç: Bu çalışma, kalistenik egzersiz eğitiminin böbrek nakli olan hastaların egzersiz kapasitesini, hemoglobin düzeylerini, memnuniyet düzeylerini ve bazı yaşam kalitesi parametrelerini arttırdığını ve bu sonuçların böbrek nakli sonuçlarını da olumlu yönde etkilediğini göstermiştir.
Purpose: The aim of this study was to investigate the effects of calisthenic exercise training on inflammatory markers, biochemical values, quality of life and exercise capacity after renal transplantation.
Methods: This study involved 29 patients who underwent renal transplantation. Patients were randomly divided into 2 groups, calisthenic exercise and control groups. All patients’ complete blood counts, serum creatinine, total protein, albumin, glucose, cholesterol, triglyceride, low- and high-density lipoprotein, C reactive protein and interleukin 6 levels were determined by appropriate biochemical methods. General quality of life was assessed with the Short Form 36 (SF-36), disease-specific quality of life was assessed with the Kidney Disease Quality of Life Questionnaire (KDQOL-SF) and exercise capacity was measured by the 6-Minute Walk Test (6-MWT). Supervised and home exercises were given to exercise group individually. Participants in the control group just received the education session and continued their current medical therapies.
Results: The social function subparameter of quality of life measurement was better in the Exercise Group (p<0.05). Level of patient satisfaction also was better in the Exercise Group (p<0.05). Serum biochemical levels, KDQOL-SF and 6-MWT evaluations were not statistically different between the groups (p>0.05). There was an increase in hemoglobin values and 18-meter improvement in 6-MWT in the exercise group (p<0.05).
Conclusion: This study showed that calisthenic exercise training increased exercise capacity, hemoglobin levels, satisfaction levels and some parameters of quality of life in renal transplantation patients and these results positively affect the outcomes of renal transplantation.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2020 |
Gönderilme Tarihi | 5 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 1 |