Determining the Knowledge Level of Speech and Language Therapist Candidates about Traumatic Brain Injury

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 2, 55 - 64, 04.07.2021

Ahsen Erim , Beyza Erkaya Güldehan Evereklioğlu , Nagihan Arslan , Vildan Toprak , Zülal Kurtuluş Zahra Polat

Öz

Aim: Traumatic brain injury (TBI); is defined as a health problem that disrupts executive function skills and is caused by external force. TBI rehabilitation requires professionals from different disciplines to work together. The useful and promising results of the intervention provided under the supervision of a multidisciplinary team and in the early period are mentioned. Speech and language therapists (SLT), who are healthcare professionals, also have various responsibilities within the TBI rehabilitation team. Therefore, SLT candidates are expected to graduate with a certain knowledge level of TBI. The purpose of this study is to examine the knowledge level of SLT candidates about TBI.
Method: A total of 415 SLT candidates participated in this study. A questionnaire previously used by Evans et al. (2009) was used as a data collection tool. The frequency and percentage values were calculated for the correct answers given to each question in the questionnaire. Mann Whitney U or Kruskal Wallis H tests were used to determine whether the correct answers of the participants differed according to their grade level and their familarity of the term TBI, since the assumption of normality was not met.
Results: The results of the study showed that SLT candidates had deficiencies in their knowledge level of TBI, especially the recovery process and memory problems after TBI. It has been observed that the knowledge level of SLT candidates about TBI is not affected by their familarity of the term TBI. With these results, the knowledge level of fourth grade students is significantly higher than first grade students.
Conclusion: The fact that the knowledge level of fourth grade students is significantly higher than the first grade students shows the importance of education. However, it was observed that the average knowledge level of fourth grade students was not high either. For this reason, it is recommended to enrich the lecture contents related to TBI of SLT candidates at the undergraduate level. In addition, it is thought that it is important to organize pre-service and in-service trainings for the permanence of postgraduate knowledge.

Dil ve Konuşma Terapisti Adaylarının Travmatik Beyin Hasarına Yönelik Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi

Öz

Amaç: Travmatik beyin hasarı (TBH); dikkat, hafıza ve kaynak yönetim kapasitesi olan yürütücü işlev becerilerini bozucu etkiye sahip ve dış kuvvet etkisi ile meydana gelen bir sağlık problemi olarak tanımlanmaktadır. TBH rehabilitasyonu, farklı disiplinlerden uzmanların birlikte çalışmasını gerektirmektedir. Multidisipliner bir ekip denetiminde ve erken dönemde sağlanan müdahalenin faydalı ve umut verici sonuçlarından söz edilmektedir. Sağlık meslek elemanları olan dil ve konuşma terapistlerinin (DKT) de TBH rehabilitasyon ekibi içerisinde çeşitli sorumlulukları bulunmaktadır. Bu nedenle, DKT adaylarının TBH konusunda belirli bir bilgi birikimi ile mezun olmaları beklenmektedir. Bu çalışmanın amacı, DKT adaylarının TBH’ye yönelik bilgi düzeylerini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya toplamda 415 DKT adayı gönüllü katılım göstermiştir. Daha önce Evans ve ark. (2009) tarafından kullanılan bir anket, veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Ankette yer alan her bir soru maddesine verilen doğru yanıtlar için sıklık ve yüzde değerleri hesaplanmıştır. Katılımcıların doğru yanıtlarının sınıf düzeyi ve TBH terimine aşinalıklarına göre olası farklılaşma durumunun belirlenmesinde, normallik varsayımı karşılanmadığı için Mann Whitney U veya Kruskal Wallis H testlerinden faydalanılmıştır.
Bulgular: Çalışmanın sonuçları, DKT adaylarının, TBH sonrası iyileşme süreci ve hafıza problemleri başta olmak üzere TBH’ye ilişkin bilgi düzeylerinde eksiklikler olduğunu göstermiştir. DKT adaylarının TBH’ye yönelik bilgi düzeylerinin, TBH terimine aşinalıklarından etkilenmediği görülmüştür. Bu sonuçlarla birlikte, dördüncü sınıf öğrencilerinin bilgi düzeyi, birinci sınıf öğrencilerinden anlamlı düzeyde daha yüksektir.
Sonuç: Dördüncü sınıf öğrencilerinin bilgi düzeyinin, birinci sınıf öğrencilerinden anlamlı olarak daha fazla olması, eğitimin önemini göstermektedir. Ancak dördüncü sınıf öğrencilerinin bilgi düzeyi ortalamalarının da yüksek olmadığı görülmüştür. Bu nedenle, DKT adaylarının TBH’ye ilişkin ders içeriklerinin lisans düzeyinde zenginleştirilmesi önerilmektedir. Ayrıca mezuniyet sonrası bilgilerin kalıcılığı için hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesinin önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

dil ve konuşma terapisi, kafa yaralanması, nörolojik rehabilitasyon, travmatik beyin hasarı

Kaynakça

• 1. Davis GA. Aphasia and related cognitive-communicative disorders. 1. Baskı. Boston: Pearson Education, Inc; 2014.
• 2. Dewan MC., Rattani A, Gupta S, Baticulon RE, Hung YC, Punchak M, et al. Estimating the global incidence of traumatic brain injury. J Neurosurg 2019; 130: 1080-1097.
• 3. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). TBI: Get the Facts. 2019 (cited 2021 January 3). Available from: https://www.cdc.gov/traumaticbraininjury/get_the_facts.html
• 4. Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Percent Distributions of TBI-related Emergency Department Visits by Age Group and Injury Mechanism-United States, 2006-2010. 2016 (cited 2021 January 3). Available from: https://www.cdc.gov/traumaticbraininjury/data/dist_ed.html#:~:text=The%20injury%20mechanisms%20(external%20causes,%2Drelated%20ED%20visits%2C%20respectively
• 5. Peeters W, van den Brande R, Polinder S, Brazinova A, Steyerberg EW, Lingsma HF, et al. Epidemiology of traumatic brain injury in Europe. Acta Neurochir 2015; 157: 1683-1696.
• 6. Koskinen S, Alaranta H. Traumatic brain injury in Finland 1991–2005: a nationwide register study of hospitalized and fatal TBI. Brain Inj 2008; 22: 205-214. 7. Langlois JA, Marr A, Mitchko J, Johnson RL. Tracking the Silent Epidemic and Educating the Public: CDC's Traumatic Brain Injury—Associated Activities Under the TBI Act of 1996 and the Children's Health Act of 2000. J Head Trauma Rehab 2005; 20, 196-204.
• 8. Constantinidou F, Kennedy M. Traumatic Brain Injury in Adults. In: Papathanasiou I, Coppens P, Potagas C, editors. Aphasia and related Neurogenic Communication Disorders. Burlington: Jones & Bartlett Learning; 2013. p. 365-387.
• 9. Sternbach GL. The Glasgow coma scale. J Emerg Med 2000; 19(1): 67-71.
• 10. Headway. How severe is the brain injury (t.y.a) (cited 2021 January 4). Available from: https://www.headway.org.uk/about-brain-injury/individuals/types-of-brain-injury/traumatic-brain-injury/how-severe-is-the-brain-injury/
• 11. Geniş B, Hocaoğlu Ç. (2019). Travmatik beyin hasarının psikiyatrik yönü. Klin Psikiyatr Derg 2019; 22: 472-486.
• 12. Karpuz S. (2019). Travmatik Beyin Hasarı Rehabilitasyonu. Aegean J Med Sci 2019; 2: 161-167.
• 13. Headway. The rehabilitation team. (t. y. b.) (cited 2021 January 5). Available from: https://www.headway.org.uk/about-brain-injury/individuals/rehabilitation-and-continuing-care/the-rehabilitation-team/
• 14. Hux K, Schram CD, Goeken T. Misconceptions about brain injury: A survey replication study. Brain Inj 2006; 20: 547-553.
• 15. Hooper SR. Myths and misconceptions about traumatic brain injury: Endorsements by school psychologists. Exceptionality 2006; 14: 171-182.
• 16. Oyesanya TO, Thomas MA, Brown RL, Turkstra LS. Nurses’ beliefs about caring for patients with traumatic brain injury. West J Nurs Res 2016; 38(9): 1114-1138.
• 17. Ernst WJ, Trice AD, Gilbert JL, Potts H. Misconceptions about traumatic brain injury and recovery among nursing students. J Head Trauma Rehabil 2009; 24: 213-220.
• 18. Hux K, Walker M, Sanger DD. Traumatic brain injury: Knowledge and self-perceptions of school speech-language pathologists. Lang Speech Hear Serv Sch 1996; 27: 171-184.
• 19. Riedeman S, Turkstra L. Knowledge, confidence, and practice patterns of speech-language pathologists working with adults with traumatic brain injury. Am J Speech Lang Pathol 2018; 27: 181-191.
• 20. Evans K, Hux K, Chleboun S, Goeken T, Deuel-Schram C. Persistence of brain injury misconceptions among speech-language pathology graduate students. Contemp Issues Commun Sci Disord 2009; 36: 166-173.
• 21. Yüksel O, Akgül F, Üngür G, Benli MD, Topçugil B, Duman M. Spor Hekimlerinin Konküzyon Farkındalığı. Turk J Sports Med 2019; 54: 017-023. 22. Karasar N. Bilimsel araştırma yöntemi. 21. baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık; 2010.
• 23. Azouvi P, Vallat-Azouvi C, Belmont A. Cognitive deficits after traumatic coma. Prog Brain Res 2009; 177: 89-110.
• 24. Dikmen SS, Machamer JE, Powell JM, Temkin NR. Outcome 3 to 5 years after moderate to severe traumatic brain injury. Arch. Phys. Med. Rehabil 2003; 84: 1449-1457.
• 25. Temkin NR, Machamer JE, Dikmen SS. Correlates of functional status 3–5 years after traumatic brain injury with CT abnormalities. J Neurotrauma 2003; 20: 229-241.
• 26. Vakil, E. (2005). The effect of moderate to severe traumatic brain injury (TBI) on different aspects of memory: a selective review. Journal of clinical and experimental neuropsychology, 27(8), 977-1021.
• 27. Lewin W, Marshall TF, Roberts AH. Long-term outcome after severe head injury. Br Med J. 1979; 2: 1533-1538.
• 28. Kourbeti IS, Vakis AF, Papadakis JA, Karabetsos DA, Bertsias G, Filippou M, et al. Infections in traumatic brain injury patients. Clin Microbiol Infect 2012; 18: 359-364.