Islam rejects concentration of wealth in the hands of major individuals. Instead, it constructs a social and economic structure based on infak (spending). This structure is constructed with the worship and duties performed by individuals of their own free will. One of the basic elements of the spending-based society is kaffarah. The kaffarah emerges as an obligation as a result of the abandonment of a prayer commanded by Allah, the violation of a prohibition during worship, deliberate or unconscious commitment of a haram. The fulfillment of this obligation by means of freeing a slave, feeding and dressing a certain number of poor people also brings about socio-economic consequences. This article will focus on the socio-economic consequences of the practices of kaffarah.
İslâm dini temerküzü (servetin belli ellerde toplanmasını) reddeder. Bunun yerine infak (harcama) temelli bir toplumsal ve ekonomik yapı kurgular. Bu yapı bireylerin kendi iradeleriyle gerçekleştirdikleri ibadet ve görevlerle kurgulanır. İnfak temelli toplumun yapıtaşlarından birisi de keffâretlerdir. Keffâret, Allah'ın emrettiği bir ibadetin terki, ibadet esnasında bir yasağın çiğnenmesi, kasten veya bilmeyerek bir haramın işlenmesi sonucu bir yükümlülük olarak ortaya çıkar. Bir köle azad etmek, belli sayıda fakiri doyurmak ve giydirmek gibi yollarla bu yükümlülüğün yerine getirilmesi aynı zamanda sosyo-ekonomik neticeleri de ortaya çıkarır. Bu makalede keffâretlerin yerine getirilmesiyle ortaya çıkacak sosyo-ekonomik neticeler üzerinde durulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 25 Ocak 2021 |
Kabul Tarihi | 3 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1 |