The Relationship Personality Types with Political Skill in Health Institutions Employee

Year 2020, Volume: 6 Issue: 10, 1 - 11, 24.04.2020

Ümit Naldöken , Mehmet Veysi Kaya

Abstract

Personality characteristics, growing conditions, experiences, social environment conditions of individuals show differences in their behaviors due to reasons. On account of, it is normal for the employees to work in organizations to differ their political skills in their relations with their superiors, subordinates and colleagues. In line with these explanations in study, the effect of type A and B personality traits on political skills was investigated in this study. The population of this research, which is designed as descriptive and cross-sectional type, consists of administrative staff of Sivas Cumhuriyet University Health Services Application and Research Hospital. 273 people included in the study sample and 276 people were reached. Survey method as data collection tool. The questionnaire consists of three parts; demographic information form, a and b type personality trait scale, political skill inventory. The data were evaluated with SPSS 22 descriptive statistics and analyzes. 62.7% of the participants were male, 69.9% in the 30-39 age group, 35.9% were pre-associate and 43.1% had a total working period of more than 10 years. 70.3% of the participants has been identified that they have a type personality characteristics. It found that type A personalities (5,16) are above the averages of political skills according to type B personalities (3,59).

Keywords

: Personality Types, Political Skills, A and B Personality, Health

References

• Ahearn, K. K., Ferris, G. R., Hochwarter, W. A., Douglas, C., Ammeter, A. P. (2004). Leader Political Skill and Team Performance. Journal of Management. 30(3): 309-327.
• Akçakanat, T. ve Uzunbacak, H.H. (2017). Proaktif Kişiliğin Politik Beceri Üzerine Etkisi. Business & Mangement Studies: An International Journal. 5(3): 786-807.
• Aktaş, A. M. (2001). Bir Kamu Kuruluşunun Üst Düzey Yöneticilerinin İş Stresi ve Kişilik Özellikler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 56(4): 25-42.
• Alga, E. ve Özdemir, M. (2018). Özel Sektör Örgütlerinde Politik Beceriler ile İzlenim Yönetimi İlişkisi. Yönetim Bilimleri Dergisi. 16(31): 30-329.
• Ammeter, A. P., Douglas, C., Gardner, W. L., Hochwarter, W. A. ve Ferris, G. R. (2002). Toward A Political Theory Of Leadership, The Leadership Quarterly, 13, 751-796.
• Atay, S. (2010). Geliştirilebilir Yönetim Becerisi. Amme İdaresi Dergisi. 43(2): 65-80.
• Aydın, C. (2016). A ve B Kişilik Tiplerinin Boş Zaman Davranışlarının Kıyaslanması. (Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.Braddy, P. ve Campbell, M. (2014). Using Political Skill to Maximize and Leve¬rage Work Relationships. Center For Creative Leadership. https://www.ccl.org/wp-content/uploads/2015/04/UsingPoliticalSkill.pdf. (Erişim Tarihi: 15.05.2019).
• Çokar, Ö. C. (2018). Sivil Toplum Kuruluşu Çalışanlarının Kontrol Odağı ve Politik Beceri Düzeylerinin Tükenmişlik Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi. İstanbul.
• Durna, U. (2004). Stres, A ve B Tipi Kişilik Yapısı ve Bunlar Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi. 11(1): 191-206.Ferris, G. R., Perrewé, P. L., Anthony, W. P. ve Gilmore, D. C. (2000). Political Skill at Work, Organizational Dynamics, 28(4), 25-37.Ferris, G. R., Treadway, D. C., Kolodinsky, R. W., Hochwarter, W. A., Kacmar, C, J., Douglas, C., &Frink, D. D. (2005). Development Andvalidation of the Political Skill Inventory. Journal of Management, 31(1), 126-152.
• Ferris, G. R., Treadway, D. C., Perrewé, P. L., Brouer, R. L., Douglas C., Lux, S. (2007). Political skill in organizations. Journal of Management, 33(3), 290-320.Griffin, R. W. ve Moorhead, G. (2013). Organizational Behavior [Elektronik Sürüm]. South-Western Cengage Learning: USA.
• Katı, Y. (2016). İşgörenlerin Politik Becerileri ve Kariyer Başarısı İlişkisi: Lider Üye Etkileşiminin Aracılık Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi. Balıkesir.
• Luthans, F. (2011). Organizational Behavior [Elektronik Sürüm]. McGraw-Hill Higher Education: USA.
• Moss, J.A., Barbuto, Jr. J.E. (2010). Testing the Relationship Between Interpersonal Political Skills, Altruism, Leadership Success and Effectiveness: A Multilevel Model. Institute of Behavioral and Applied Management. 155-174.
• Nair, A. (2018). Okul Müdürlerinin Liderlik Stilleri ile Politik Becerileri Arasındaki İlişki (Tekirdağ Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi. İstanbul.
• Özdemir, M. ve Gören, S. Ç. (2015). Politik Beceri Envanterinin Eğitim Örgütlerinde Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 21(4): 521-536.
• Özdemir, M. ve Gören, S. Ç. (2016). Politik Beceri ve Psikolojik Sermaye Arasındaki İlişkinin Öğretmen Görüşlerine Göre İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 31(2): 333-345.
• Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(1): 83-95.
• Ural, A. ve Kılıç, İ. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve Spss ile Veri Analizi. Ankara: Detay.
• Wihler, A. Frieder, R. Blickle, G. Oerder, K. Schütte, N. (2015). Political Skill, Leadership, and Performance: The Role of Vision Identification and Articulation. Handbook of Organizational Politics: Looking Back and to the Future. https://www.aow.uni-bonn.de/pdfs/wihler_et_al_political-skill-leadership-and-preformance. (Erişim Tarihi: 15.05.2019).
• Yıldız, K. (2018). Political Skill and Social Loafing Behavior of University Students. International Online Journal of Educational Sciences. 10(2): 59-80.