Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRK KAMU SEKTÖRÜNDE ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞIN ETKİLERİ

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 111 - 119, 25.12.2017

Öz

Kamu
sektörü, her ülke için büyük önem taşımaktadır. Devletin halkına sağladığı
temel hizmetler ve beklediği ödevler, kamu sektörü vasıtasıyla sağlanmaktadır. Türkiye’de
de kamu sektörü devletin ve halkın temel ihtiyaç ve düzenini sağlayacak şekilde
özel sektörün uhdesinde olan alanları ise denetleyici ve düzenleyici bir
misyonla yasal mevzuat çerçevesinde yapılandırılmış bulunmaktadır. Örgütsel
bağlılık konusu ise çalışanların işletmelerine veya kurumlarına karşı
taşıdıkları duygusal, tutumsal ve davranışsal gibi değişik aidiyet hisleriyle
açıklanabilmektedir. Türk kamu sektöründe örgütsel bağlılık ile ilgili
literatürde bazı çalışmaların yapıldığı fakat kamu yönetiminde ise çalışanların
örgütsel bağlılığına ilişkin yeterli analizlerin ve uygulamaların yapılmadığı
söylenebilir. Oysa kamuda görev yapan çalışanların bağlılık seviyeleri, kamunun
hizmet verimliliği ve standartlarında oldukça etkili olabilmektedir. Bu
bağlamda kamu sektöründe çalışanların bağlılıklarının güçlü veya düşük
olmasının bir takım faktörleri olumlu veya olumsuz etkilemesinden söz
edilebilir. Bu çalışmada “Türk Kamu Sektöründe Örgütsel Bağlılığın Etkileri”
başlığı altında; kurumsal hizmet etkinliğinin ve verimliliğinin artması,
devamsızlık, işe geç gelme, işgücü devri, kalifiye işgücünün örgüte
kazandırılması, performans, iş tatmini, örgütsel güven konuları
değerlendirilmektedir.

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Agarwal, S., Decarlo T. E. ve Vyas S. B. (1999). Leadership Behavior and Organizational Commitment: A Comparative Study of American and Indian Salespersons. Journal of International Business Studies, Vol.30 (4), 724-741.
  • Allen, N.J. ve Meyer J. P. (1990). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization. Journal of Occupational Psychology, Vol. 63, 1-18.
  • Angle, H. L. ve Perry J. L. (1981). An Empirical Assessment of Organizational Commitment and Organizational Effectiveness. Administrative Science Quarterly, Vol: 26, 1-13.
  • Bayram, L. (2006). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Sayıştay Dergisi, S. 59, ss. 125–139.
  • Chen, Z. X., Tsui A. S. ve Farh J. L. (2002). Loyalty to Supervisor vs. Organizational Commitment: Relationships to Employee Performance in China. Journal of Occupational and Organizational Psychology. Vol.75, 339-356.
  • Chugtai, A. A. (2008). Impact of Job Involvement on In-Role Job Performance and Organizational Citizenship Behaviour. Institute of Behavioral and Applied Management. 169-183.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları, C. 6 (2), 31-45.
  • Demircan, N. ve Ceylan A. (2003). Örgütsel Güven Kavramı: Nedenleri ve Sonuçları. Yönetim ve Ekonomi. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.BF. C. 10, S. 2.
  • Doğan, S. ve Kılıç S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 29, ss. 37-61.
  • Elliott, K. ve Hall M. (1994). Organizational Commitment and Job Involvement: Applying Blau and Boal’s Typology to Purchasing Professionals. American Business Review. 6-14.
  • Erdoğan, İ. (1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul.
  • Erdoğan, H. (2002). Personel Devri ve İş Tatmini ile İşten Ayrılma Düşüncesi Arasındaki İlişkiyi Ölçmeye Yönelik Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Master Tezi) İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
  • Erigüç, G., Balçık Y. (2007). Öğrenen Örgüt ve Hemşirelerin Değerlendirmelerine Yönelik Bir Uygulama. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. C. 10 (1), ss. 75-106. Güneş, İ., Bayraktaroğlu S. ve Kutanis R. Ö. (2009). Çalışanların Örgütsel Bağlılık ve Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki: Bir Devlet Üniversitesi Örneği. Süleyman Demirel üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C. 14, S. 3, ss. 481-497.
  • Hafer, J. C. ve Martin T. N. (2006). Job Involvement or Affective Commitment: A Sensitivity Analysis Study of Apathetic Employee Mobility. Institute of Behavioral and Applied Management. 2-19.
  • Haslam, S. A. (2004). Psychology in Organizations The Social Identity Approach. Second Edition. Sage Publications. London.
  • Jaramillo, F., Mulki J. P. ve Marshall G. W. (2005). A Meta Analysis of the Relationship Between Organizational Commitment and SalesPerson Job Performance: 25 Years of Research. Journal of Business Research. Vol. 58, 705-714.
  • Meyer, J. P., Stanley D. J., Herscovitch L. ve Topolnytsky L. (2002). Affective, Continuance, and Normative Commitment to the Organization: A Meta-analysis of Antecedents, Correlates, and Consequences. Journal of Vocational Behavior. Vol: 61, 20-52.
  • Morrow, P. C. (1983). Concept Redundacy in Organizational Research: The Case of Work Commitment. Academy Of Management Review, Vol:8, 486-500. Mowday, R. T., Porter L. W. ve Dubin R. (1990). Unit Performance, Situational Factors and Employee Attitudes in Spatially Separated Work Units. Organizational Behavior and Human Performance. ss. 231-248.
  • Nijhof W. J., De Jong M. J. ve Beukhof G. (1998). Employee Commitment In Changing Organizations: An Exploration. Journal of European Industrial Training. Vol: 22, No: 6, 243- 248.
  • Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi. C. 18 (2), ss. 113-130.
  • Shore, L. M. ve Martin H. J. (1989). Job Satisfaction and Organizational Commitment in Relation to Work Performance and Turnover Intentions. Human Relations. Vol. 42 (7), 625-638.
  • Siders, M. A., Gerard G. ve Dharwadkar R. (2001). The Relationship of Internal and External Commitment Foci to Objective Job Performance Measures. Academy of Management Journal. Vol. 44 (3), 570-579.
  • Steers, R. M. (1977). Antecedents and Outcomes of Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly. Vol:22, 46- 56.
  • Sümer, C. H. (2000). Performans Değerlendirmesine Tarihsel Bir Bakış ve Kültürel Bir Yaklaşım. 57-90. Aycan, Z. (2000). Akademisyenler ve Profesyoneller Bakış Açısıyla Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları İçinde. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Akyay, U. (2004). Örgütsel Bağlılık ve İşgören Performansı. Ankara. Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli Şubelerine Yönelik Alan Araştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Pilatin Kitabevi Yayınları. Birinci Baskı.
  • Yağcı, K. (2003). Meyer-Allen Örgütsel Bağlılık Modeli Yaklaşımıyla Otel İşletmeleri İşgörenlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
  • Yıldız, O., Dağdeviren M. ve Çetinyokuş T. (2008). İşgören Performansının Değerlendirilmesi İçin Bir Karar Destek Sistemi ve Uygulaması. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi. C. 23, S. 1.

EFFECTS OF ORGANIZATIONAL COMMITMENT IN PUBLIC SECTOR

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 111 - 119, 25.12.2017

Öz

Public sector is of significant importance for every
country. Basic services of state and expected duties are provided by public
sector. Public sector in Turkey has already been organized under a legal frame
with a mission to supervise and regulate the fields which belong to the private
sector and to meet the basic needs of the state and the public and to establish
the order. As for subject of organizational commitment, it can be explained as
the sense of belonging of the employees to their organizations or businesses in
different ways such as emotional, attitudinal and behavioural acts. But
commitment levels of public employees can heavily be influential on service
efficiency and productivity of the governmental organizations. In this case
whether loyalties of public sector employees are high or low can also be said
to influence some factors positively or negatively. In this research, under the
title “Effects of Organizational Commitment in Turkish Public Sector”, the
topics such as increasing of institutional productivity and efficiency, lack of
attendance, coming to work late, labour turnover, providing qualified
workforce, performance, job satisfaction, organizational trust to the
organization are analysed.

Kaynakça

  • KAYNAKÇA Agarwal, S., Decarlo T. E. ve Vyas S. B. (1999). Leadership Behavior and Organizational Commitment: A Comparative Study of American and Indian Salespersons. Journal of International Business Studies, Vol.30 (4), 724-741.
  • Allen, N.J. ve Meyer J. P. (1990). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization. Journal of Occupational Psychology, Vol. 63, 1-18.
  • Angle, H. L. ve Perry J. L. (1981). An Empirical Assessment of Organizational Commitment and Organizational Effectiveness. Administrative Science Quarterly, Vol: 26, 1-13.
  • Bayram, L. (2006). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Sayıştay Dergisi, S. 59, ss. 125–139.
  • Chen, Z. X., Tsui A. S. ve Farh J. L. (2002). Loyalty to Supervisor vs. Organizational Commitment: Relationships to Employee Performance in China. Journal of Occupational and Organizational Psychology. Vol.75, 339-356.
  • Chugtai, A. A. (2008). Impact of Job Involvement on In-Role Job Performance and Organizational Citizenship Behaviour. Institute of Behavioral and Applied Management. 169-183.
  • Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları, C. 6 (2), 31-45.
  • Demircan, N. ve Ceylan A. (2003). Örgütsel Güven Kavramı: Nedenleri ve Sonuçları. Yönetim ve Ekonomi. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.BF. C. 10, S. 2.
  • Doğan, S. ve Kılıç S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 29, ss. 37-61.
  • Elliott, K. ve Hall M. (1994). Organizational Commitment and Job Involvement: Applying Blau and Boal’s Typology to Purchasing Professionals. American Business Review. 6-14.
  • Erdoğan, İ. (1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul.
  • Erdoğan, H. (2002). Personel Devri ve İş Tatmini ile İşten Ayrılma Düşüncesi Arasındaki İlişkiyi Ölçmeye Yönelik Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Master Tezi) İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
  • Erigüç, G., Balçık Y. (2007). Öğrenen Örgüt ve Hemşirelerin Değerlendirmelerine Yönelik Bir Uygulama. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. C. 10 (1), ss. 75-106. Güneş, İ., Bayraktaroğlu S. ve Kutanis R. Ö. (2009). Çalışanların Örgütsel Bağlılık ve Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki: Bir Devlet Üniversitesi Örneği. Süleyman Demirel üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C. 14, S. 3, ss. 481-497.
  • Hafer, J. C. ve Martin T. N. (2006). Job Involvement or Affective Commitment: A Sensitivity Analysis Study of Apathetic Employee Mobility. Institute of Behavioral and Applied Management. 2-19.
  • Haslam, S. A. (2004). Psychology in Organizations The Social Identity Approach. Second Edition. Sage Publications. London.
  • Jaramillo, F., Mulki J. P. ve Marshall G. W. (2005). A Meta Analysis of the Relationship Between Organizational Commitment and SalesPerson Job Performance: 25 Years of Research. Journal of Business Research. Vol. 58, 705-714.
  • Meyer, J. P., Stanley D. J., Herscovitch L. ve Topolnytsky L. (2002). Affective, Continuance, and Normative Commitment to the Organization: A Meta-analysis of Antecedents, Correlates, and Consequences. Journal of Vocational Behavior. Vol: 61, 20-52.
  • Morrow, P. C. (1983). Concept Redundacy in Organizational Research: The Case of Work Commitment. Academy Of Management Review, Vol:8, 486-500. Mowday, R. T., Porter L. W. ve Dubin R. (1990). Unit Performance, Situational Factors and Employee Attitudes in Spatially Separated Work Units. Organizational Behavior and Human Performance. ss. 231-248.
  • Nijhof W. J., De Jong M. J. ve Beukhof G. (1998). Employee Commitment In Changing Organizations: An Exploration. Journal of European Industrial Training. Vol: 22, No: 6, 243- 248.
  • Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi. C. 18 (2), ss. 113-130.
  • Shore, L. M. ve Martin H. J. (1989). Job Satisfaction and Organizational Commitment in Relation to Work Performance and Turnover Intentions. Human Relations. Vol. 42 (7), 625-638.
  • Siders, M. A., Gerard G. ve Dharwadkar R. (2001). The Relationship of Internal and External Commitment Foci to Objective Job Performance Measures. Academy of Management Journal. Vol. 44 (3), 570-579.
  • Steers, R. M. (1977). Antecedents and Outcomes of Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly. Vol:22, 46- 56.
  • Sümer, C. H. (2000). Performans Değerlendirmesine Tarihsel Bir Bakış ve Kültürel Bir Yaklaşım. 57-90. Aycan, Z. (2000). Akademisyenler ve Profesyoneller Bakış Açısıyla Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları İçinde. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Akyay, U. (2004). Örgütsel Bağlılık ve İşgören Performansı. Ankara. Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli Şubelerine Yönelik Alan Araştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Uygur, A. (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık. Ankara: Barış Pilatin Kitabevi Yayınları. Birinci Baskı.
  • Yağcı, K. (2003). Meyer-Allen Örgütsel Bağlılık Modeli Yaklaşımıyla Otel İşletmeleri İşgörenlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
  • Yıldız, O., Dağdeviren M. ve Çetinyokuş T. (2008). İşgören Performansının Değerlendirilmesi İçin Bir Karar Destek Sistemi ve Uygulaması. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi. C. 23, S. 1.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Murat Ak

Özcan Sezer

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 22 Kasım 2017
Kabul Tarihi 1 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ak, M., & Sezer, Ö. (2017). TÜRK KAMU SEKTÖRÜNDE ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞIN ETKİLERİ. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 3(2), 111-119.
Creative Commons Lisansı
Bu dergide yayınlanan eserler  Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.