Studies on Earliness in Grape Breeding and Origin of Earliness

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 4, 1851 - 1859, 01.12.2019

Onur Ergönül , İlknur Korkutal , Cengiz Özer Elman Bahar

Öz

Nowadays, most of the cultivated grape varieties ripen in mid-season. Ripening time in grapes, especially early or late maturing, is a feature of positive selection in breeding studies. The early maturation is an attractive feature for the grape growers /producers as it can provide products to the market at the time of limited supply and thus creates a high profit margin. Due to these advantages of earliness character, it has been the subject of many breeding studies in our country and in the world. As a result of these studies, many early grape varieties which can be used in different evaluation methods have been developed. In this review, earliness studies and origin of earliness of grape in international level have been carried out. As a result of the evaluations, it was seen that the majority of early-maturing grape varieties were based on a certain origin. Although Chasselas blanc variety has been identified as the origin of the early-maturing varieties, there are also early-maturing grape varieties whose parents are not described by the breeders or whose parents are unknown.

Anahtar Kelimeler

Vitis vinifera L., maturing time, earliness, grape breeding

Asma Islahında Erkencilik Üzerine Çalışmalar ve Erkenciliğin Kökeni

Öz

Günümüzde yetiştiriciliği yapılan üzüm çeşitlerinin büyük çoğunluğu mevsiminde olarak ta nitelendirilen orta mevsimde olgunlaşmaktadır. Olgunlaşma zamanı, erkenci ve geççi çeşitler için ıslah çalışmalarında pozitif anlamda seleksiyon önceliği olan bir özelliktir. Erken dönemde olgunlaşma ürün arzının sınırlı olduğu zamanda piyasaya ürün sunmayı sağlayabilmesi ve yüksek kar marjı oluşturması ile üretici/yetiştiriciler için cezbedici bir özelliktir. Erkencilik karakteri bu avantajları nedeniyle ülkemizde ve dünyada birçok ıslah çalışmasına konu olmuş ve bu çalışmalar sonucunda birçok erkenci üzüm çeşidi geliştirilmiştir. Uluslararası düzeyde erkencilik ve erkenciliğin kökenine yönelik birçok araştırma yapılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda erkenci çeşitlerin büyük çoğunluğunun belirli bir kökene dayandığı görülmüştür. Çalışmada Chasselas blanc çeşidi, erkenci çeşitlerin orijini olarak tespit edilmiştir. Buna karşın ebeveynleri ıslahçı kuruluşlar tarafından açıklanmayan veya ebeveynleri bilinmeyen yeni erkenci üzüm çeşitleri de mevcuttur.

Anahtar Kelimeler

Vitis vinifera L., olgunlaşma zamanı, erkencilik, asma ıslahı

Kaynakça

• Ağaoğlu YS (2002). Bilimsel ve Uygulamalı Bağcılık (Asma Fizyolojisi I). Kavaklıdere Eğitim Yayınları, No: 5. 445s.
• Barış C (1985). Asmada cinsiyet, çekirdeksizlik, olgunluk zamanı ve dane iriliğinin kalıtımı; melezleme yoluyla erkenci, son turfanda, iri taneli çekirdeksiz yeni sofralık çeşitlerin elde edilmesi ile ilgili çalışmalar. Türkiye I. Bağcılık Simpozyumu Bildirileri. Cilt:1.
• Boubals D, Truel P (1980). Influence of fruit-ripening time in the Vinifera grape. IV International Symposium of Grape Breeding. Abstracts.
• Calo AS, Cancellier A, Costacurta C, Lorenzoni C (1980). Heredity of earliness of fruit ripening in Vitis vinifera L. In: Proc. 3rd Int. Symp. on Grape Breed., University of California, Davis, pp. 227-234.
• Cancellier S, Calo A, Costakurta A (1990). Genetic improvement for crossbreeding in table grape varieties. Proc. 5th Intern. Symp. Grape Breeding. Vitis Special Issue, 81-88.
• Costantini L, Battilana J, Lamaj F, Fanizza G, Grando MS (2008). Berry and phenology-related traits in grapevine (Vitis vinifera L.): from quantitative trait loci to underlying genes. BMC Plant Biology.
• Dokoozlian NK (2000). Grape berry growth and development. pp. 30-37 in: Raisin Production Manual. University of California, Agricultural and Natural Resources Publication 3393, Oakland, CA.
• Dumitru E, Antoce AO (2016). A new early ripening table grape cultivar obtained in Pietrosa Research Station: Vitis vinifera L. cv. Mihaela. Agriculture and Agricultural Science Procedia 10: 215-221.
• Ebadi A, Erfani Moghadam J, Fatahi R (2009). Evaluation of 22 populations achieved from controlled crossing between some seeded x seedless grapevine cultivars. Scientia Horticulturae 119: 371-376.
• Ergönül O, Özer C, Orhan Özalp Z (2018). Tekirdağ Bağcılık Araştırma Enstitüsü tarafından geliştirilen yeni sofralık üzüm çeşitleri. Bahçe 47 (Özel Sayı 1: Türkiye 9. Bağcılık ve Teknolojileri Sempozyumu): 423-428.
• Ergönül O, Özer C, Orhan Özalp Z, Yaşasın AS, Candar S, Kiracı MA, Aydın S, Boz Y, Öztürk L (2015). Melezleme yoluyla erkenci ve son turfanda üzüm çeşitlerinin elde edilmesi. Proje Sonuç Raporu.
• Ergül A, Çakır Aydemir B, Yüksel Özmen C (2017). Asma biyoteknolojisi alanında gelişmeler. TÜRKTOB Dergisi. 24: 12-14.
• Fanizza G, Raddi P (1973). The heritability of fruit ripening date in Vitis vinifera L. Vitis 12: 93-96.
• Fischer BM, Salakhutdinov I, Akkurt M, Eibach R, Edwards KJ, Töpfer R, Zyprian EM (2004). Quantitative trait locus analysis of fungal disease resistance factors on a molecular map of grapevine. Theor. Appl. Genet. 108: 501.
• Guo YS, Guo XW, Li YH, Li CX (2003). Inheritance trend in maturity season of grape crossed progenies. J. Fruit Sci. 20: 152-154.
• Hajdu E (2015). Grapevine breeding in Hungary. Grapevine Breeding Programs for the Wine Industry. Ed: A. Reynolds.
• Ibanez J, Carreno J, Yuste J, Martinez-Zapater JM (2015). Grapevine breeding and clonal selection programmes in Spain. Grapevine Breeding Programs for the Wine Industry. Ed: A. Reynolds.
• Lacombe T, Boursiquot JM, Laucou V, Vecchi-Staraz MD, Peros JP, This P (2013). Large-Scale Parentage Analysis in an Extended Set of Grapevine Cultivars (Vitis vinifera L.). Theor Appl Genet. 126:401-414.
• Lu J, Gao Y (2018). Grape breeding in China. China-Bulgaria Rural Revitalization Development Cooperation Forum. Proceedings: 49-62.
• Martins A, Gonçalves E (2015). Grapevine breeding programmes in Portugal. Grapevine Breeding Programs for the Wine Industry. Ed: A. Reynolds.
• Mullins MG, Bouquet A, Williams LE (1992). Biology of the grapevine. Cambridge University Press, Cambridge.
• Özer C, Aydın S, Kiracı MA, Ergönül O, Yaşasın AS, Solak E, Eser Ü, Öztürk L (2012). Grape breeding studıes by hybridization at Tekirdağ Viticulture Research Station. 35th World Congress of Vine and Wine, 18-22 June 2012, İzmir-Turkey.
• Ramming DW, Emershad RL (1990). Embryo culture of early ripening seeded grape (Vitis vinifera L.) genotypes. Hortscience 25(3): 339-342.
• Reynolds AG, Reisch BI (2015). Grapevine breeding in the Eastern United States. Grapevine Breeding Programs for the Wine Industry. Ed: A. Reynolds.
• Sabır A, Tangolar S (2006). Dünyada son yıllarda yürütülen asma ıslahı çalışmalarının hedefleri ve kullanılan ıslah yöntemleri. Alatarım. 5(2): 9-16.
• Song RG, Lu WP, Li CY, Lin XG (2005). Heredity analysis of fruit mature period in progenies from and intraspecific and interspecific hybridization of Vitis amurensis Rupr. Acta Hortic. Sin. 32: 212-217.
• VIVC (2019). Vitis International Variety Catalogue. http://www.vivc-.de/docs/dataonbreeding/20180122 Table%20of20Loci%20for%20Traits%20in%20Grapevine.pdf (Erişim tarihi: 25.02.2019).
• Wei X, Clingeleffer P, Sykes S (2003). Narrow-sense heritability estimates for yield and quality characteristics in Csiro’s table grape breeding program. Acta Hort. 603: 173-179.
• Xu HY (1997). Genetic analysis on the progeny from grape tetraploid crossed with diploid varieties. Acta Agric. Boreali Occidentalis Sin. 6: 59-62.
• Xu Y, Gao Z, Tao J, Jiang W, Zhang S, Wang Q (2016). Genome-wide detection of SNP and SV variations to reveal early ripening related genes in grape. PLoSONE 11(2): e0147749.doi:10.1371/journal.pone.0147749.
• Zyprian E, Eibach R, Trapp O, Schwander F, Töpfer R (2018). Grapevine breeding under climate change: applicability of a molecular marker linked to veraison. Vitis 57: 119-123.
• Zyprian E, Ochbner I, Schwander F, Simon S, ausmann L, Bonow-Rex M, Morena-Sanz P, Grando MS, Merdinoglu SW, Merdinoglu D (2016). Quantitative trait loci affecting pathogen resistance and ripening of grapevines. Mol. Genet. Genomics. 291: 1573-1594.