Gübre Kullanım Alışkanlıklarının Su Kalitesine Etkisinin Araştırılması: Konya İli Örneği

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 299 - 308, 01.03.2020

Nadire Üçler

https://doi.org/10.21597/jist.592293

Öz

Bu çalışma ile Türkiye’nin önemli tahıl üretim yerlerinden olan Konya ilinde gübre kullanım alışkanlıklarının araştırılması amacıyla 150 numunenin toprak analizi raporları incelenmiştir. Di Fosfor Penta Oksit (P2O5) sonuçları değerlendirilmiş ve ideal gübre kullanımı durumunda oluşacak etki ile mevcut durum karşılaştırılmıştır. Buğday, arpa, pancar ve ayçiçeği ekiminde kullanılan maksimum ve minimum P2O5 miktarları arasında büyük fark olduğu ve ayrıca ortalama değerlerinin de önerilen ortalama değerlerden büyük olduğu tespit edilmiştir. Kuru ve sulu tarım değerlendirildiğinde sulu tarım yapılan ürünlerin ekiminde fazla gübre kullanım eğilimi olduğu belirlenmiştir. Toplamda 5 260.944 da bir ekim alanında; çiftçiler bilinçlendirilerek uygun miktarda gübreleme yapılması durumunda mevcuttaki gübreleme durumunda oluşan P2O5 miktarının %42.14 azaltılabileceği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Fosfor, noktasal olmayan kirlilik, Gübre

Investigation of the Effect of Fertilizer Usage Habits on Water Quality: The Case Study of Konya Province

Öz

In this study, to investigate the fertilizer usage habits of Konya province which is an important grain producer place of Turkey, 150 soil samples analysis reports are examined, Di Phosphorus Penta Oxide (P2O5) results were evaluated and the effect of the ideal fertilizer is compared with the current situation. It has been determined that there is a big difference between maximum and minimum P2O5 amounts used in wheat, barley, beet and sunflower planting and also their average P2O5 values are greater than the recommended average values. When dry and irrigated agriculture is evaluated, it is determined that there is a tendency to use excess fertilizer in the cultivation of irrigated crops. In a total cultivation area of 5 260.944 da; It has been determined that the amount of P2O5 formed in current fertilization can be reduced by 42.14% in case of proper fertilization by raising the awareness of farmers.

Anahtar Kelimeler

Phosphorus, non-point pollution, fertilizer

Kaynakça

• Campbell N, Darcy B, Frost A, Novotny V, Sansom A, 2004. Diffuse Pollution, An Introduction to the Problems and Solutions, International Water Association Publishing, London, United Kingdom.
• CMS, 2006. Progress with Catchment Management: Integration and Delivery Londra. Coastal Management for Sustainability.
• ÇOB, 2004. Erzurum İl Çevre Durum Raporu. Çevre Orman Bakanlığı, Erzurum İl Çevre Orman Müdürlüğü.
• ÇŞB, 2013. Konya İl Çevre Durum Raporu, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Konya, İl Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü.
• ÇŞB, 2018. Konya İl Çevre Durum Raporu, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Konya, İl Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü.
• Dale VH, Kling CL, Meyer JL, Sanders J, Stallworth H, 2010. Hypoxia in the Northern Gulf of Mexico. Springer Series on Environmental Management.: Springer Science. pp. 284, New York.
• DEFRA, 2007. Consultation on non-agricultural diffuse water pollution in England and Wales. Department for Environment, Food and Rural Affairs.
• EA, 2007. Diffuse Water Pollution in England And Wales Report. Environment Agency.
• Harper D, 1992. Eutrophication of Freshwaters: Principles, Problems and Restoration, Chapman and Hall, pp. 327, London.
• Hewett CJM, Paul FQ, Louise H, Aidan D, Sean B, Paul GW, David NL, 2008. A Multi-scale Framework For Strategic Management of Diffuse Pollution. Environmental Modelling and Software, 24 (1): 74-85.
• Kacar B, Katkat V, 1997. Tarımda Fosfor, Bursa Ticaret Odası Yayınları, s. 440, Bursa, Türkiye.
• Karpuzcu M, Wendland F, Kocal M, Tetzlaff B, Pekdeger A, Oncel S, Voigt H, 2006. Preliminary İnvestigation on İntegrated Modelling of Nutrient Loads in Catchment Areas. A Case Study: The Porsuk Reservoir Catchment, 10th International Specialised Conference on Diffuse Pollution and Sustainable Basin Management, Istanbul, Turkey, September 18-22, 2006, pp: 530-560.
• Keirle R, Hayes C, 2007. A Review of Catchment Management in The New Context of Drinking Water Safety Plans. Water and Environment Journal, 21(3): 208-216.
• NOAA, 2008. Nonpoint Source Pollution: Pollutants from Nonpoint Sources: Nutrients, National Oceanic and Atmospheric Administration. (Erişim Tarihi: 14 Temmuz 2019.) http://oceanservice.noaa.gov/education/kits/pollution/010nutrients.html.
• Novotny V, 2003. Water Quality: Diffuse Pollution and Watershed Management, Wiley and Sons, pp. 888, New York.
• Özalp D, 2009. Doğu Karadeniz Havzası’nda Yayılı Kirletici Kaynakların Belirlenmesi ve Yönetim Önerileri, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, (Basılmış).
• Poe KF, 1995. Water Conservation and Nonpoint Source Pollution. Utah: International Office for Water Education, Utah State University, Utah Water Research Laboratory.
• Schindler DW, Hecky RE, Findlay DL, Stainton MP, Parker BR, Paterson MJ, Beaty KG, Lyng M, Kasian SE, 2008. Eutrophication of Lakes Cannot Be Controlled By Reducing Nitrogen İnput: Results of A 37-Year Whole-Ecosystem Experiment. Proceedings of the National Academy of Science 105(32): 11254-11258.
• Tanık A., 2007. Integrated Watershed Management, İstanbul Teknik Üniversitesi Ders Notları, İstanbul.
• Tavşan Ç, 2008. Melen Havzası’nda Yayılı Besi Maddesi Yüklerinin Azaltılması Amacı ile En İyi Yönetim Uygulamalarının Araştırılması, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).
• US EPA, 2019, Basic İnformation About Nonpoint Source Nps Pollution, https://www.epa.gov/nps/basic-information-about-nonpoint-source-nps-pollution (Erişim Tarihi: 15.07.2019.
• Yontar B, 2009. Aras Havzası’nda Yayılı Kirletici Kaynakların Belirlenmesi ve Yönetim Önerileri, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, (Basılmış).