Determination of Noise Pollution around Primary School: Bursa Case Study

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 3, 1607 - 1615, 01.09.2020

Melike Yalılı Kılıç , Sümeyye Adalı

https://doi.org/10.21597/jist.692523

Cited By: 8

Öz

Noise is environmental pollution that disturbs people and is undesirable in urban life. Apart from environmental pollution such as water, air, soil and solid waste, noise pollution is not very important. In fact, noise causes many disorders in people such as hearing loss, poor performance, inability to focus, lack of focus, mental work, sleep and balance disorder. One of the places where noise occurs is around the schools. Especially with the ringing of the bell, students going to the school garden or entering the building to start the lesson causes intense noise during the game in the garden. On the other hand, this noise reveals many psychological, physiological and physical diseases in people, who are in the houses and shops around the school. In this study, measurements were made to determine the noise level around a primary school in Mudanya district of Bursa and the results were interpreted statistically. The measurements were carried out at two points close to the entrance door to the school garden and the entrance door to the school building, on weekdays monday, wednesday and friday for 5 minutes each. Additionally, measurements were taken during the 10-minute period during the flag ceremonies on monday and friday. The results were compared with the limit values given in the Regulation on the Assessment and Management of Environmental Noise (RAMEN). According to RAMEN, it is stated that the noise values should not exceed 65 dBA during the daytime on the existing roads where there are training areas. The results obtained within the scope of this study were observed to exceed the limit value given in the RAMEN, and various suggestions were made to reduce noise in this region.

Anahtar Kelimeler

Bursa, Environmental Pollution, Noise, Primary School, Stastistical Analysis, Meteorological Parameters

İlkokul Çevresinde Gürültü Kirliliğinin Belirlenmesi: Bursa İli Örneği

Öz

Gürültü, insanlara rahatsızlık veren ve kent yaşamında istenmeyen bir çevre kirliliğidir. Su, hava, toprak ve katı atık gibi çevre kirliliklerinin dışında gürültü kirliliği çok fazla önemsenmemektedir. Aslında gürültü insanlarda işitme kaybı, performans düşüklüğü, dikkatini verememe, odaklanamama, zihinsel çalışamama, uyku ve denge bozukluğu gibi pek çok rahatsızlıklara neden olmaktadır. Gürültünün oluştuğu yerlerden birisi de okulların çevresidir. Özellikle zilin çalması ile öğrencilerin okul bahçesine çıkmaları veya derse başlamak için binaya girmeleri, bahçede oyun esnasında yoğun olarak gürültü oluşmasına neden olmaktadır. Bu gürültü ise, okul çevresindeki evlerde ve dükkanlarda bulunan kişilerde zaman içerisinde psikolojik, fizyolojik ve fiziksel pek çok hastalıkları ortaya çıkarır. Bu çalışmada, Bursa’nın Mudanya ilçesinde bulunan bir ilkokulun çevresinde gürültü düzeyinin belirlenmesi amacıyla ölçümler yapılmış ve sonuçlar istatistiksel olarak yorumlanmıştır. Ölçümler okul bahçesine giriş kapısı ile okul binasına giriş kapısına yakın olan iki noktada, hafta içi pazartesi, çarşamba ve cuma günleri teneffüslerde 5’er dakika boyunca gerçekleştirilmiştir. İlave olarak pazartesi ve cuma günleri bayrak törenleri esnasında 10 dakikalık periyot boyunca da ölçümler alınmıştır. Elde edilen sonuçlar, Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nde (ÇGDYY) verilen sınır değerlerle karşılaştırılmıştır. ÇGDYY’ye göre eğitim alanlarının bulunduğu mevcut yollarda gündüz saatlerinde gürültü değerlerinin 65 dBA’yı aşmaması gerektiği ifade edilmektedir. Bu çalışma kapsamında elde edilen sonuçların ÇGDYY’de verilen sınır değeri aştığı görülmüş olup, bu bölgede gürültünün azaltılması için çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Bursa, Çevre Kirliliği, Gürültü, İlkokul, İstatistiksel Analiz, Meteorolojik Parametreler

Kaynakça

• Abakay H, Bulunuz M, 2018. Okul içi ve okul dışı gürültü düzeylerinin karşılaştırılması. Academy Journal of Educational Sciences, 2(1): 53-65.
• Akan Z, Yılmaz A, Özdemir O, Korpınar MA 2012. Noise pollution, psychiatric symptoms and quality of life: noise problem in the east region of Turkey. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, Araştırma/ Research Report, 19(2): 75-81.
• Aktürk N, Akdemir O, Üzkurt İ, 2003. Trafik ışık sürelerinin neden olduğu çevresel taşıt gürültüsü. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 18(1): 71-87.
• Anonim, 1970. Occupational Safety and Health Act. U.S. Department of Labor.
• Anonim, 1986. Gürültü Kontrol Yönetmeliği. 11 Aralık 1986 Tarih ve 19308 Sayılı Resmi Gazete. Yürütme ve İdare Bölümü, Kültür Ofset, 8-26, Ankara.
• Anonim, 2020a. Ölçüm Yapılan İlkokulun Uydu Görüntüsü, http://www. google.com/maps/place/Cafer+Yener+%C4%B0lkokulu/@40.3519785,28.9248053,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x14ca6c419eae4efd:0x47fa7de7779d8bbe!8m2!3d40.3519744!4d28.926994 (Erişim Tarihi: 22.01.2020).
• Anonim, 2020b. EXTECH SDL600 (Sound Level Meter) dijital ses ölçüm cihazı, https://www.google.com/url?sa=i&url=https%3A%2F%2Fpicclick.com%2FExtech-SDL600-Sound-Level-Meter-Datalogger-with-Carrying-Case-392259988592.html&psig=AOvVaw3DW-x-ss66F2d-v2iQqZ70&ust=1574417907451000&source=images&cd=vfe&ved=2ahUKEwikzIryifvlAhUH7xoKHXAUBxEQr4kDegUIARDTAQ. (Erişim Tarihi: 22.01.2020).
• Anonim, 2020c. Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetilmesi Yönetmeliği, Resmi Gazete, 2008. http://www.cmo.org.tr/mevzuat/mevzuat_detay.php?kod=294 (Erişim Tarihi: 14.01.2020).
• Aydın ME, Ateş N, 1997. Konya’da trafik gürültüsü ve bazı öneriler. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 3(3): 447-456.
• Aydın ME, Çorumluoğlu Ö, Sarı S, Özcan S, 2005. Konya şehri taşıt trafiği gürültü seviyeleri haritasının GIS ve GPS teknolojileri kullanılarak elde edilmesi. Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20(2), 7-17.
• Bayazıt N.T, Küçükçifçi S, Şan B, 2011. İlköğretim okullarında gürültüden rahatsızlığın alan çalışmalarına bağlı olarak saptanması. İTÜ Dergisi, 10(2): 169-181.
• Bilgen İ, 2017. Nevşehir il merkezinde trafik kaynaklı gürültü düzeyleri ölçümü ve gürültü haritasının hazırlanması, Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir.
• Bulunuz N, 2014. Noise pollution in turkish elementary schools: evaluation of noise pollution awareness and sensitivity training. International Journal of Environmental and Science Education, 9(2): 215-234.
• Bulunuz M, Bulunuz N, Tuncal JK, 2017. Akustik iyileştirme yapılmış bir okulda gürültü düzeyinin değerlendirilmesi, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 13(4): 637-658.
• Çerçevik AE, Yerel Kandemir S, Yıldız M, Çelik M, 2018. Bilecik ili şehir içi yollardan kaynaklı gürültü kirliliğinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 18: 366-374.
• Çınar İ, 2005. Madencilikte Gürültü Analizi, Modellenmesi ve Haritalanması, Doktora Tezi, Konya.
• Delikanlı NE, Yücedağ C, Kapdı A, 2014. Bartın kentinde araç trafiğinden kaynaklı gürültü kirliliği üzerine bir ön çalışma. Bartın Üniversitesi Mühendislik ve Teknoloji Bilimleri Dergisi, 2: 21-40.
• Erdoğan S, Doğan M, Yılmaz İ, Güllü M, Baybura T, Ulu M, Şişe Ö, 2007. Afyonkarahisar il merkezi karayolu trafik gürültü haritasının hazırlanması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(2): 151-164.
• Güremen L, 2014. Amasya kent merkezi ana arter yollarında trafik gürültüsünün trafik koşul ve standartları yönüyle değerlendirilmesi. Journal of New World Sciences Academy-Engineering Sciences, 9(4): 26-47.
• Kalıpçı E, 2007. Giresun İl Merkezinde Gürültü Kirliliği Ölçümü ve Haritasının Hazırlanması, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
• Kumbur, H., Çoğunnu, N. 1999. İçel’in Gürültü Kirliliği Envanterinin Çıkarılması, Türkiye’de Çevre Kirlenmesi Öncelikleri Sempozyumu III, Bildiriler Kitabı, s: 393-405, Kocaeli.
• Kurra S, Ünal Y, 1985. İstanbul’da Yapılan Gürültü Kirliliği Analizleri Yardımıyla Gürültü Ölçütlerinin Saptanması ve Gürültü Kontrolü Yönetmelik Taslağı.
• Kurra S, 1991. Gürültü, Türkiye’nin Çevre Sorunları, 447-484, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara.
• Maraş EE, Maraş HH, Maraş SS, Alkış Z, 2011. CBS verilerinden çevresel gürültü haritalarının hazırlanmasında kullanılan tahmin yönteminin analizi. Harita Dergisi, 145: 52-60.
• Morgül ÖK, Dal H, 2012. Sakarya ili şehir merkezinin gürültü kirliliği üzerine bir ön çalışma. SAÜ. Fen Bilimleri Dergisi, 16(2): 83-91.
• Özer S, 2014. Erzurum kent parklarındaki gürültü kirliliğinin belirlenmesi: Aziziye Parkı Örneğinde. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11(2): 7-11.
• Özgüven HN, 2008. Gürültü Kontrolü, Endüstriyel ve Çevresel Gürültü, s. 147. Türk Akustik Derneği, İstanbul.
• Polat S, Buluş-Kırıkkaya E, 2004. Gürültünün Eğitim ve Öğretim Ortamına Etkileri, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Malatya.
• Sezgin S, Mutlu A, 2017. Ülkemizde gürültü farkındalığı sorunu: şişli örneği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2): 676-700.
• Yetiş AD, Gazigil L, Yetiş R, Doğan M, Yiğit M, Albayrak B, 2015. Determination of environmental noise from traffic: a case study from the rahva region, 11. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, Bursa.
• Yıldız H, 1996. İşyerlerinde Gürültü Haritası Çıkarma Yönteminin Uygulanması, Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri (Bir Tel Fabrikası Örneği), Bilim Uzmanlığı Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.