Üniversite ve Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerinin İncelenmesi

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 3 - SEVENTH ISSUE, - , 04.03.2015

İshak Kozikoğlu

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite ve meslek yüksekokulu hazırlık sınıfı öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterliklerini cinsiyet, fakülte/bölüm, okul türü (fakülte/meslek yüksekokulu), lisansüstü eğitim yapma isteği değişkenlerine göre incelemektir. Tarama modelindeki bu araştırma bir devlet üniversitesinde ve Bülent Ecevit Üniversitesi Çaycuma Meslek Yüksekokulu’nda hazırlık eğitimi alan toplam 355 öğrenciyle yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, Şahin, Akbaşlı ve Yanpar Yelken (2010) tarafından geliştirilen “Yaşam Boyu Öğrenme Anahtar Yeterlikleri” adlı ölçme aracıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler betimleyici ve parametrik testlerle çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda, öğrencilerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri orta düzeyde çıkmıştır. Cinsiyete göre öğrencilerin yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin anlamlı şekilde değişmediği ortaya çıkmıştır. Okul türünün öğrencilerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu görülmüştür ve fakülte öğrencilerinin yaşam boyu öğrenmeye ilişkin meslek yüksekokulu öğrencilerine göre kendilerini daha yeterli gördükleri ortaya çıkmıştır. Bölüm değişkenine göre öğrencilerin yaşam boyu öğrenme yeterlik düzeyleri değişkenlik göstermiş; en yüksek düzeye sahip öğrenciler hukuk öğrencileri, en düşük düzeye sahip öğrenciler ise sırasıyla uygulamalı İngilizce-Türkçe çevirmenlik ve turizm öğrencileri olarak belirlenmiştir. Son olarak, lisansüstü çalışma yapmak isteyen öğrencilerin lisansüstü çalışma yapmak istemeyen öğrencilere göre yaşam boyu öğrenmeye ilişkin kendilerini daha yeterli gördükleri ortaya çıkmıştır.

Anahtar sözcükler: yaşam boyu öğrenme, yaşam boyu öğrenme yeterlikleri, üniversite öğrencileri

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Adams, D. (2007). Lifelong learning skills and attributes: the perceptions of australian secondary school teachers. Issues In Educational Research, 17.
• Ahmed, M. (2002). Lifelong learning and the learning society. In M. Singh (Ed). Institutionalising Lifelong Learning: Creating Conducive Environments for Adult Learning in the Asian Context, 22-43. UNESCO Institue for Education.
• Akbaş, O., ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi (156), 112-126.
• Akkoyunlu, B. (2008). Bilgi okuryazarlığı ve yaşam boyu öğrenme. Eskişehir Anadolu Üniversitesi: International Educational Technology Conference (IECT).
• Arsal, Z. (2011). Lifelong learning tendencies of the prospective teachers in the Bologna process in Turkey. ATEE Annual Conference Riga: Teachers’ Life-cycle Initial Teacher Education to Experienced Professional. Latvia University, Riga, 496-509.,
• Avrupa Komisyonu (2000). A Memorandum on Lifelong Learning. Commission of the European Communities, Brussels.
• Avrupa Komisyonu (2002a). European Report on Quality Indicators of Lifelong Learning. Fifteen Quality Indicators. European Commission Report, Directorate-General for Education and Culture, Brussels.
• Avrupa Komisyonu (2002b). Choronicle of Community Policy and Action in Favour of Lifelong Learning.
• Avrupa Komisyonu (2007). Key Competences for Lifelong Learning European Reference Framework. Education and Culture Dg: Lifelong Learning Programme.
• Biggs, J.B., & Kirby, J.R. (1983). Approaches to learning in universities and CAEs. Vestes, 27 (2) 3–9.
• Brahmi, A. F. (2007). Medical students’ perceptions of lifelong learning at Indiana university school of medicine. Yayınlanmamış doktora tezi. USA: Indiana University School of Library and Information Science.
• Bryce, J., & Withers, G. (2003). Engaging secondary school students in lifelong learning. ACER: Australian Council for Educational Research.
• Candy, P. C. (2003). Lifelong Learning and İnformation Literacy. Report for U.S. national commission on libraries and ınformation science and national forum on ınformation literacy.
• Coşkun (Diker) Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Crick, R. D., Broadfoot, P., & Claxton, G. (2004). Developing an effective lifelong learning inventory: the ELLI project. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 11 (3), 247-272.
• Demiralay, R., ve Karadeniz, Ş. (2008). İlköğretimde yaşam boyu öğrenme için bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, 6, 89-108.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme Kuramdan Uygulamaya (18. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Dong, W. (2004). Improving Students’ Lifelong Learning Skills in Circuit Analysis. The China Papers.
• Elken, M. (2008). Lifelong learning – a core activity for universities? The case of UIO. University of Oslo, Institute for Educational Research, Faculty of Education.
• Epçaçan, C. (2013). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin ders kitaplarında yer alma düzeyine örnek bir inceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 11.
• Eurydice Survey (2000). Lifelong Learning the Contribution of Education Systems in the Member States of the European Union. Eurydice European Unit.
• Evers, F. T., Rush J. C., & Berdrow I. (1998). The Bases of Competence: Skills for Lifelong Learning and Employability. San Francisco: Jossey-Bass.
• Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38, 170.
• Güleç, İ., Çelik, S., ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? Kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2 (3), 34-48.
• Gündoğan, N. (2003). Avrupa birliği ülkelerinde bir istihdam politikası aracı olarak yaşam boyu öğrenme ve örnek uygulamalar. Kamu-İş Dergisi, 7 (2).
• Gürdal, O. (2000). Yaşam boyu öğrenme etkinliği: Enformasyon okuryazarlığı. Türk Kütüphaneciliği, 14 (2), 176-187.
• Hart, R. (2006). Using e-learning to help students develop lifelong learning skills. Yüksek Lisans Tezi. Royal Roads University.
• Karakuş, C. (2013). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2 (3), 26-35.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi (25. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kirby J. R., Knapper C., Lamon, P., & Egnatoff W. J. (2010). Development of a scale to measure lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 29:3, 291-302.
• Knapper, C., & Cropley, A. (2000). Lifelong Learning in Higher Education. London: Kogan Page.
• Medel-Anonuevo, C., Ohsako, T., & Mauch, W. (2001). Revisiting Lifelong Learning for 21st Century. Unesco Institue for Education.
• Ouane, A. (2002). Adult learning: emerging issues and lessons to be learned. In M. Singh (Ed). Institutionalising Lifelong Learning: Creating Conducive Environments for Adult Learning in the Asian Context, 17-22. UNESCO Institue for Education.
• Polat, H., ve Odabaş, C. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslar arası Sempozyumu Bildiri Kitabı, 596-606.
• Shuman, L. J., Besterfield-Sacre, M., & McGourty, J. (2005). The Abet “professional skills” – can they be taught? can they be assessed?. Journal of Engineering Education, 41-55.
• Şahin, M., Akbaşlı, S., ve Yelken Yanpar, T. (2010). Key competences for lifelong learning: the case of prospective teachers. Educational Research and Review, 5 (10), 545-556.
• TÜBİTAK (Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu) (2005). Vizyon 2023 Teknoloji Öngörü Projesi Eğitim ve İnsan Kaynakları Sonuç Raporu ve Strateji Belgesi.
• Unesco World Report (2005). Towards Knowledge Societies. Paris: Unesco Publishing.
• Uzunboylu, H., & Hürsen, Ç. (2011). Lifelong Learning Competence Scale (LLLCS): The Study of Validity and Reliability. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.