Erdemli (Mersin) Kıyı Akiferi Su Kalitesinin Değerlendirilmesi

Yıl 2023, , 119 - 134, 25.12.2023

Fatma Ece-karakuş Mehmet Ali Kurt , Ümit Yıldırım , Cüneyt Güler , Onur Güven

https://doi.org/10.24232/jmd.1370529

Öz

Kıyı akiferlerinin su kalitesi ve miktarı değişen iklim koşulları ve artan antropojenik faaliyetler nedeniyle her geçen gün olumsuz yönde daha fazla etkilenmektedir. Bu çalışma, Erdemli Kıyı Akiferi’nin (EKA) su kalitesinin ve kirletici unsurlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma kapsamında, Ağustos 2020’de yeraltı suyu örneklemesi yapılarak suların fiziksel ve kimyasal özellikleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar Dünya Sağlık Örgütü (WHO) içme suyu standartlarına göre değerlendirilmiştir. EKA’nın Akdeniz kıyısına yakın olan bazı noktalardan alınan örneklerde elektriksel iletkenlik değerlerinin oldukça yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu örneklerin sodyum (Na+) ve klorür (Cl) derişimlerinin de yüksek olduğu ve WHO tarafından tavsiye edilen sınır değerlerin üzerinde oldukları belirlenmiştir. EKA’daki bir diğer önemli problem ise nitrat (NO3) kirliliğidir. Ağustos 2020 dönemi örneklerinin nitrat derişimleri 2,17-131,51 mg/L arasında değişmekte olup 15 örneğin nitrat derişimi sınır değerin (50 mg/L) üzerindedir. Bazı örneklerdeki iz element derişimleri de (Al, Fe ve Ni) WHO’da belirtilen sınır değerleri aşmıştır. Çalışma alanındaki yeraltı suları, tarımsal sulama suyu kalitesi açısından değerlendirildiğinde, aktif deniz suyu girişiminin görüldüğü bölgelerdeki suların, sulama amacıyla kullanımının uygun olmadığı belirlenmiştir. Çalışma alanı ve civarında her geçen gün yeni tarım alanlarının açıldığı gözlenmektedir. Bu durum, EKA’daki azalan su kaynaklarının üzerindeki baskıyı daha da artırmaktadır. Sonuç olarak, EKA’da sürdürülebilir entegre su yönetiminin gecikmeksizin uygulanması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Antropojenik faaliyetler, Deniz suyu girişimi, Erdemli Kıyı Akiferi (EKA), Su kalitesi, Yeraltı suyu, Sulama suyu

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

118Y476

Teşekkür

Bu çalışma “118Y476” nolu “Sürdürülebilir Kıyısal Yeraltı Suyu Yönetimi ve Değişen İklimde Yenilikçi Yönetim Yoluyla Kirlilik Azaltma (Sustain-COAST)” başlıklı TÜBİTAK projesi kapsamında desteklenmiştir. Desteklerinden dolayı TÜBİTAK'a teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Akbulut, C. (2016). Aşağı Seyhan Ovası (Adana) Yeraltı ve Yüzey Suyu Kaynaklarının Hidrojeolojisi ve Hidrojeokimyası, Doktora tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Alfarrah, N., & Walraevens, K. (2018). Groundwater overexploitation and seawater intrusion in coastal areas of arid and semi-arid regions. Water, 10(2),143. https://doi.org/10.3390/w10020143.
• Gaaloul, N., Pliakas, F., Kallioras, A., Schuth, C., & Marinos, P. (2012). Simulation of seawater intrusion in coastal aquifers: Forty five-years exploitation in an eastern coast aquifer in NE Tunisia. The Open Hydrology Journal, 6(1). DOI:10.2174/1874378101206010031.
• Krishan, G., Vashisht, R., Sudarsan, N., & Rao, M.S. (2021). Groundwater salinity and isotope characterization: a case study from South-West Punjab, India. Environmental Earth Sciences, 80, 1-11. DOI: 10.1007/s12665-021-09419-7.
• Leslie, D. L., & Lyons, W. B. (2018). Variations in dissolved nitrate, chloride, and sulfate in precipitation, reservoir, and tap waters, Columbus, Ohio. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(8), 1752. DOI: 10.3390/ijerph15081752.
• Mullaney, J. R., Lorenz, D. L., & Arntson, A. D. (2009). Chloride in groundwater and surface water in areas underlain by the glacial aquifer system, northern United States (Scientific Investigations Report). Reston, VA: US Geological Survey.
• Samantara, M. K., Padhi, R. K., Sowmya, M., Kumaran, P., & Satpathy, K. K. (2017). Heavy metal contamination, major ion chemistry and appraisal of the groundwater status in coastal aquifer, Kalpakkam, Tamil Nadu, India. Groundwater for Sustainable Development, 5, 49-58. https://doi.org/10.1016/j.gsd.2017.04.001.
• Schoeller, H. (1955). Gechemie des Eaux Souterranes.Paris, France, Rev. Inst. Franc. Petrole.
• Smedley, P. L., & Kinniburgh, D. G. (2002). A review of the source, behaviour and distribution of arsenic in natural waters. Applied Geochemistry, 17(5), 517-568. https://doi.org/10.1016/S0883-2927(02)00018-5.
• Speight, J. G. (2019). Natural water remediation: Chemistry and Technology. Butterworth- Heinemann.
• TEMA (2021) [Online]. Available: https://topraktema. org/toprak-azot-dongusu.
• Varol, S. (2011). Tefenni (Burdur) Ovası Hidrojeolojisi ve Hidrojeokimyasal Özelliklerinin Tıbbi Jeoloji Açısından Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• United States Salinity Laboratory Staff (USSLS), (1954). Diagnosis and Improvement of Saline and Alkali Soils. Handbook 60, United States Department of Agriculture, 160 pp.
• Wilcox, L.V. (1954). Classification and use of irrigation water. U.S. Department of Agriculture Circular 969, Washington, DC.
• World Health Organization, (2011). Guidelines for Drinking Water Quality, 4th ed., WHO Publications, Geneva, Switzerland, 2011.