Kaya Tutma Hendek Performansının 3-Boyutlu Kaya Düşme Analizleriyle Değerlendirilmesi: Akköy (Ürgüp) Örneği
Yıl 2019,
, 211 - 232, 15.01.2019
Mutluhan Akın
İsmail Dinçer
,
Ahmet Orhan
,
Ali Özgün Ok
,
Muge Akin
,
Tamer Topal
Öz
Nüfus yoğunluğunun fazla olmadığı kaya düşme tehlikesi altındaki yerleşim yerlerinde kaya düşmelerinden
korunmak amacıyla kaya tutma hendekleri veya alanları inşa edilebilmektedir. Ancak, bu tür koruma yapılarının
tasarımında çoğu zaman sahaya özgü gerekli mühendislik incelemeleri ve analizleri yeterince gerçekleştirilmemektedir.
Bu nedenle, kaya tutma hendekleri zaman zaman kaya düşmelerinden korunmada yeterli olamamaktadır. Bu çalışma
kapsamında, turistik işletmelerin de bulunduğu Akköy (Ürgüp) yerleşiminde düşen kaya bloklarının yaşam alanlarına
ulaşmasını engellemek amacıyla üst kotlarda 2012 yılında inşa edilen 2 m derinliğindeki ve 1 km uzunluğundaki
kaya tutma hendeğinin performansı 3-boyutlu kaya düşme analizleri ile değerlendirilmiştir. Yapılan kaya düşme risk
sınıflamasına göre yerleşim orta derecede kaya düşme riski altındadır. 3-boyutlu kaya düşme analizlerinde kullanılan
sayısal yüzey modeli insansız hava aracı ile alınan fotogrametrik görüntülerden elde edilen nokta bulutu verisi ile
oluşturulmuştur. Arazi gözlemlerinde daha önceden düşen ignimbirit bloklarının boyutlarının 2 m’ye ulaşabildiği
belirlenmiştir. Öte yandan, kaynak bölgesindeki yüksek süreksizlik devamlılığı, düşebilecek blokların boyutlarının
da büyük olabileceğini işaret etmektedir. RocPro3D yazılımında gerçekleştirilen 3-boyutlu kaya düşme analizleri
sonucunda, genel olarak düşen blokların kaynak zon ile yerleşim yeri arasında kazılan hendek tarafından tutulduğu
ancak bazı bölümlerde bu blokların kaya tutma hendeğini aşarak yuvarlanmaya devam edebileceği ortaya konmuştur.
Buna göre, Akköy yerleşimi kısmen de olsa halen kaya düşme tehlikesi altındadır. Kaya tutma hendeğinin zaman
içerisinde periyodik olarak temizliği yapılmadığı takdirde hendeğin kapasitesinin azalması ile birlikte tehlikenin
boyutu daha da artacaktır.
Kaynakça
- Atabey, E., 1989. MTA Genel Müdürlüğü, 1/100.000
Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Kayseri H19
(K33) Paftası, 18 syf.
Barton, N., Bandis, S. C., 1990. Review of predictive
capabilities of JRC-JCS model in engineering
practice. Proceedings of the International
Symposium on Rock Joints, Loen, Norway, 603-
610.
Dinçer, İ., Orhan, A., Frattini, P., Crosta, G.B., 2016.
Rockfall at the heritage site of the Tatlarin
Underground City (Cappadocia, Turkey).
Natural Hazards, 82 (2), 1075-1098.
Fanos, A.M., Pradhan, B., 2019. A novel rockfall
hazard assessment using laser scanning data and
3D modelling in GIS, Catena, 172, 135-150.
FHWA, 1989. Rock Slopes: Design, Excavation and
Stabilization. Publication FHWA-TS-89-045.
Turner-Fairbank Highway Research Center,
McLean.
Gökçe, O., Özden, S., Demir, A., 2008. Türkiye’de
afetlerin mekansal ve istatistiksel dağılımı
afet bilgileri envanteri. Bayındırlık ve İskan
Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğü Afet Etüt
ve Hasar Tespit Dairesi Başkanlığı, Ankara, 112
sf.
Kayabaşı, A., 2018. The assessment of rockfall
analysis near a railroad: a case study at the
Kızılinler village of Eskişehir, Turkey. Arabian
Journal of Geosciences, 11: 800.
Pierson, L.A., Gullixson, C.F., Chassie, R.G., 2001.
Rockfall Catchment Area Design Guide. Final
Report SPR-3(032) Oregon Department of
Transportation, Salem.
Ritchie, A.M., 1963. Evaluation of rockfall and its
control. Highw Res Board Rec 17, 13–27.
RocPro3D, 2014. RocPro3D software. http://www.
rocpro3d.com/rocpro3d_en.php.
Rocscience Inc., 2019. https://www.rocscience.com/
help/dips/ Erişim tarihi: 08.04.2019.
Saroglou, H., Marinos, V., Marinos, P., Tsiambaos, G.,
2012. Rockfall hazard and risk assessment: an
example from a high promontory at the historical
site of Monemvasia, Greece. Natural Hazards
Earth System Sciences, 12, 1823-1836.
Sarro, R., Riquelme, A., García-Davalillo, J.C.,
Mateos, R.M., Tomás, R., Pastor, J.L., Cano, M.,
Herrera, G., 2018. Rockfall simulation based
on UAV photogrammetry data obtained during
an emergency declaration: application at a
cultural heritage site. Remote Sensing, 10, 1923;
doi:10.3390/rs10121923.