DIGITALIZATION PROCESS IN BUSINESS LIFE AND TRANSFORMATION OF PUBLIC RELATIONS

Yıl 2022, , 16 - 28, 16.08.2022

Nurettin Gürcan

https://doi.org/10.46238/jobda.1011574

Öz

In the globalizing world, the relationships that organizations establish with their stakeholders are becoming increasingly important. With the changing and developing new understandings, the scope of these relationships and the way of establishing relationships also differ. In this sense, organizations need to keep up with these new developments in order to continue to survive. As a matter of fact, the first thing to do is to design the organization's public relations network well and to act in harmony with current developments. Thus, both the organizations and their stakeholders are informed about the activities and practices of the organization in a transparent way, and the development of relations is ensured. In this context, the aim of this study is to reveal how the digitalization process in business life affects the transformation of public relations management in organizations. By drawing a conceptual framework on the subject, the context of public relations has been tried to be evaluated through the studies handled in Turkish business life.

Anahtar Kelimeler

Business Life, Digitalization, Public Relations

İŞ YAŞAMINDA DİJİTALLEŞME SÜRECİ VE HALKLA İLİŞKİLERİN DÖNÜŞÜMÜ

Öz

Küreselleşen dünyada örgütlerin paydaşlarıyla kurdukları ilişkiler giderek önem kazanmaktadır. Değişen ve gelişen yeni anlayışlarla birlikte bu ilişkilerin kapsamı ve ilişki kurma şekli de farklılaşmaktadır. Bu anlamda örgütlerin de hayatta kalmaya devam edebilmeleri için bu yeni gelişmelere ayak uydurmaları gerekmektedir. Nitekim bunun için yapılması gerekenlerin başında örgütün halkla ilişkiler ağının iyi tasarlanması ve güncel gelişmelere uyumlu hareket etmesi gelmektedir. Böylece hem örgütler hem de paydaşları örgütün faaliyetleri ve uygulamaları konusunda şeffaf bir şekilde bilgilendirilmekte ve ilişkilerin gelişmesi sağlanmaktadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı da, iş yaşamında meydana gelen dijitalleşme sürecinin örgütlerdeki halkla ilişkiler yönetiminin dönüşümünü nasıl etkilediğini ortaya koymaktır. Konuyla ilgili bir kavramsal çerçeve çizilerek Türk iş yaşamında ele alınan çalışmalar üzerinden halkla ilişkiler bağlamı değerlendirilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İş Yaşamı, Dijitalleşme, Halkla İlişkiler

Kaynakça

• Abrak, E. (2018). Spor Müzelerinin Dijital Halkla İlişkiler Çalışmalarına Yönelik Bir İnceleme: Beşiktaş Jk Müzesi Örneği. Ajıt-E: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 9(35): 63-80.
• Akım, F., Özel, A. F. (2013). Tendency Of Usage Of Social Media Tools By The Public Relations Practitioners: An Evaluation On Turkey's 500 Biggest Industrial Corporations. Online Academic Journal of Information Technology, 4(13): 87-108.
• Alikılıç, Ö., Onat, F. (2007). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar. Journal Of Yasar University, 8(2): 899-927.
• Alptekin, Z. M. (2020). Dijitalleşme ve Dijital Sosyal Sorumluluk İletişimi. Uluslararası Medya ve İletişim Araştırmaları Hakemli Dergisi, 3(2): 136-155.
• Arıcı, A., Kılınç, Ö., Bayçu, S. (2019). Yeni Medya Çağında İlişki İnşası: Sanal Gerçeklik Teknolojisi ve Halkla İlişkiler Kampanyaları. İleti-ş-im, (30): 1-25.
• Başçı, E. (2005). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler (İzmir İlinde Bir Araştırma). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bekman, M., Soncu, A. G. (2020). Halkla İlişkiler Modellerinde Yeni İletişim Kanallarının Kullanımı. Ekonomi Maliye İşletme Dergisi, 3(2): 191-203.
• Budak, G., Budak, G. (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Burgaz, A. (2014). Halkla İlişkilerde Sosyal Medya Kullanımı ve Sosyal Medyada Pazarlama (Bizce Tanıtım Halkla İlişkiler Ajansı ve Sesli Harfler Dijital Reklam Ajansı Örneği) (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Callison, C. (2003). Media Relations and The Internet: How Fortune 500 Company Web Sites Assist Journalists in News Gathering. Public Relations Review, 29(1): 29-41.
• Coşkun, G., Başok, N. (2014). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler Yönetiminin İnsan Kaynakları Seçim, Yerleştirme Ve Geliştirme Süreçlerine Etkisi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. 2(3): 270-299.
• Çağlayan, S. (2021). Yapay Zekanın Halkla İlişkilerin Geleceğine Etkisi: Türkiye’de Halkla İlişkiler Profesyonelleri Ekseninde Bir Alan Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(2): 783-816.
• Çelebi, E. (2020). Sosyal Medya İletişiminin Kurumsal İtibar Algısı Üzerindeki Rolü. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (41): 108-118.
• Çeliksoy, E. (2020). Türkiye’de Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler ve E-Devlet. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(27): 709-728.
• Eroğlu, E., Yağmurlu, A. (2020). Modern Devletin Yönetim Fonksiyonu Olarak Halkla İlişkiler ve 1980 Sonrası Şekillenişi. Amme Idaresi Dergisi, 53(4): 139-167.
• Geçikli, F. (2008). Halkla İlişkiler ve İletişim. İstanbul: Beta.
• Gifford, J. (2010). Digital Public Relations: E-Marketing's Big Secret. Continuing Higher Education Review, 74: 62-72.
• Gregory Herbert, E. (2005). Digital Public Relations: A New Strategy in Corporate Management. Nsukka Journal of the Humanities, 15: 135-143.
• Ilıcak Aydınalp, Ş. G. (2013). Sosyal Medyaya Halkla İlişkiler Perspektifinden Eleştirel Bir Bakış. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 3(4): 1-11.
• Kadıbeşegil, S. (2000). Halkla İlişkilere Nereden Başlamalı. İstanbul: Mediacat.
• Kocabaş, İ. (2016). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya: Arçelik Ve Bosch Markalarının Kurumsal Facebook Ve Twitter Hesapları Üzerine Bir İnceleme. Selçuk İletişim, 9(2): 69-91. doi: 10.18094/si.66046
• Kent, M. L., Li, C. (2020). Toward A Normative Social Media Theory For Public Relations. Public Relations Review, 46(1): 101857.
• Mert, Y. L. (2018). Dijital Halkla İlişkiler Araçlarının Yayıncılık Sektöründe Kullanımına Yönelik Bir Araştırma. The Journal of International Social Research, 11(58): 724-737.
• Okan, O. Akbulut, D. (2020). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Oyunlaştırma İçeren Dijital Spor Aplikasyonlarının Kullanımı. İletişim Çalışmaları Dergisi, 6(2): 179-208.
• Okay, A., Okay, A. (2007). Halkla İlişkiler ve Medya. İstanbul: Mediacat.
• Onat, F., Alikılıç Ö. A. (2008). Sosyal Ağ Sitelerinin Reklam ve Halkla İlişkiler Ortamları Olarak Değerlendirilmesi. Journal of Yasar University, 3(9): 1111-1143.
• Özen, Ü., Sarı, A. (2008). İnternet Reklamcılığı: İnternet Kullanıcılarının İnternet Reklamcılığı Konusundaki Tutum ve Davranışları. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(3): 15-26.
• Özgen, E. (2011). Halkla İlişkiler ve Yeni Medyanın İşaret Ettiği Sorunlar Üzerine Bir Tartışma. Global Media Journal Turkish Edition, 1(2): 84-105.
• Özkan, A. (2009). Halkla İlişkiler Yönetimi. İstanbul: İTO Yayınları.
• Pelenk Özel, A., Yılmaz Sert, N. (2014). Dijital Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar: Türkiye'nin En Büyük 500 Şirketi Üzerine Bir Araştırma. Global Media Journal: Turkish Edition, 5(9): 303-321.
• Sarsar, F., Başbay, M., Başbay, A. (2015). Öğrenme-Öğretme Sürecinde Sosyal Medya Kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2): 418-431.
• Sayımer, İ. (2008). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta.
• Seyitoğlu, Z. (2019). Türkiye'de Dijital Halkla İlişkilerde Değişen Müşteri Deneyimi: Chatbot Uygulamaları. (Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi/Lisansüstü Eğitim Enstitüsü/İletişim Sanatları Anabilim Dalı/İletişim Sanatları Bilim Dalı).
• Sezgin, M. (2007). Meslek Yüksekokulları İçin Meb-Yök Uyumlu Halkla İlişkiler. Konya: Yücemedya Yayınları.
• Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z., Demir, M. (2013). İnternet Ve Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. Selçuk İletişim, 7(4): 23-32.
• Sucu, İ. (2020). Yeni Dünya Düzeninde Dönüşümün İletişim ve Medyadaki İlk Adımları: Covid-19 Sonun Başlangıcında Yeni Bir Dijital Çağ. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2): 556-566.
• Şencan, E. (2013). Bilgi Yönetimi ve Sanal Halkla İlişkiler. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Tanyıldızı, N. (2021). Dijital Dünyada Halkla İlişkiler. Ankara: İksad Yayınevi.
• Taş, İ. E., Kestellioğlu, G. (2011). Halkla İlişkilerde İnternetin Yeri ve Önemi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1): 73-92.
• Tekvar, S. O. (2012). Yeni Medya Ve Halkla İlişkilerde Dönüşüm: Farklı Kurumsal Yapılarda Halkla İlişkiler Algısı Ve Sosyal Paylaşım Ağları. Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tengilimoğlu, D., Öztürk, Y. (2011). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Theaker, A. (2008). Halkla İlişkilerin Elkitabı. İstanbul: Mediacat Yayınları.
• Uludağ Erarslan, R. (2013). Sosyal Medya Her An ve Her Yerde Görünür Olmak. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC, 3(4): 29-37.
• Ustakara, F. (2014). Küreselleşmenin Sürükleyici Gücü Halkla İlişkiler ve Halkla İlişkileri Dönüştüren Küreselleşme. Global Media Journal TR Edition, 5(9): 338-351.
• Yağmurlu, A. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler ve Sosyal Medya. Selçuk İletişim, 7 (1): 5-15.
• Ye, L., Ki, E. J. (2012). The Status of Online Public Relations Research: An Analysis of Published Articles in 1992–2009. Journal of Public Relations Research, 24(5): 409-434.
• Yeniçıktı, N. T. (2014). İletişimsel Eylem ve Facebook: Gezi Parkı Olaylarında Sosyal Medyanın Gücü. Selçuk İletişim, 8(2): 263-284.