Yeşil Tedarik Zinciri Uygulamalarının Tedarik Zincirine Etkisi Üzerine Azerbaycan İşletmelerinde Bir Araştırma

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: Özel Sayı, 15 - 29, 08.05.2023

Vamir Safarli , Hüseyin Avunduk

https://doi.org/10.46238/jobda.1291066

Cited By: 1

Öz

Üretim faktörlerinden biri olan doğal çevre, atık maddelerin fazlalığı, sanayileşme, çevre bilincinin olmaması, doğal kaynakların hızlı ve yararsız kullanımı ve bunun gibi birçok nedenden dolayı zarar görmektedir. Bu zararın giderilmesi toplum ve hükümetler için büyük önem taşımaktadır. Bu zararın azaltılması ve kullanım aşamasında doğal kaynak israfının minimize edilebilmesi için tüm tarafların karşılıklı işbirliği içerisinde çevre kontrolü ve yeşil tedarik zinciri uygulamalarındaki sürdürülebilir tavrı ile aşılabilecektir. Yapılan bu çalışmada, yeşil tedarik zinciri uygulamalarının tedarik zinciri ve Azerbaycan'da faaliyet gösteren işletmelerin performansına etkisi incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Tedarik Zinciri, Tedarik Zinciri Yönetimi, Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi

A Study on the Effects of Green Supply Chain Practices in Supply Chains on Azerbaijan Enterprises

Öz

The natural environment, which is one of the production factors, is damaged due to the excess of waste materials, industrialization, lack of environmental awareness, rapid and useless use of natural resources and many other reasons. Removal of this damage is of great importance for society and governments. In order to reduce this damage and to minimize the waste of natural resources in the use phase, it can be overcome with the sustainable attitude of environmental control and green supply chain practices in mutual cooperation of all parties. In this study, the effect of green supply chain practices on the supply chain and the performance of businesses operating in Azerbaijan was examined.

Anahtar Kelimeler

Supply Chain, Supply Chain Management, Green Supply Chain Management

Kaynakça

• Ahmad Khan, M., & Mujahid Ghouri, A. (2011). “Environmental Pollution: Its Effects On Life And Its Remedies”. Journal of Arts, Science & Commerce, C:II(No:2), 79.
• Ahmed, M. D. (2011). “A System Model For Green Manufacturing,”. Journal of Cleaner Production, C:XIX(No: 14), 154.
• Ataman, G. (2002). Tedarik Zinciri ve Yönetimi: Değişim Mühendisliği ve Dış Kaynaklardan Yararlanma İlişkisi Üzerine Bir İrdeleme. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 17, 35-42.
• Barrow, C. J. (2005). Environmental Management and Development. Routledge. LONDON and NEW YORK., 13.
• Bayram, N. (2012). Sosyal Bilimlerde SPSS ile Veri Analizi. (3. baskı), 193.
• Benita, M. B. (1999). “Designing The Green Supply Chain”. Logistics Information Management, C. XII(No: 4), 338.
• Chandra, C., & Tumanyan, A. (2005). Supply Chain System Taxonomy: A Framework and Methodology. Human Systems Management, 24(4), 245-258.
• Çakır, A. (2014, Aralık). Faktör Analizi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı,İşletme Doktora Programı, 79-80.
• Dr, E. D. (2012). Environmental Management and Environmental Law. Environmental Engineer Knowledgebase, University of Pannonia – Institute of Environmental Engineering, 20. volume., 51.
• Halldorsson, A; Kotzab, H; Mikkola, J H; Skjott-Larsen, T. (2007). Complementary Theories To Supply Chain Management. Supply Chain Management: An International Journal., 286.
• Hervani, A. A., Helms, M., & Sarkis, J. (2005). Performance Measurement for Green Supply Chain Management. Benchmarking(12(4)), 330-353.
• Kleab, K. (2017, September). International Journal of Scientific and Research Publications,. İmportant of Supply Chain Management. Doctoral Thesis., 7(9), 397-398.
• Kovalev, H. A., & Guzenko, A. B. (2016). Basics of Logistics and Management. "Rostov State Transport University" Thesis, 17.
• Krajewski, L. J., Ritzman, L. P., & Malhotra, M. K. (2010). Operations Management: Processes and Supply Chains. 22.
• Lambert, D., & Cooper, M. (2000). Issues in Supply Chain Management. Industrial Marketing Management 29 (s. 45–83).
• Lancioni, R. A. (2000). The Role of the Internet in Supply Chain Management. Industrial Marketing Management 29., 45–56.
• Nikbakhsh, E. (2009). Green Supply Chain Management. (N. A. (Editors: Reza Zanjirani Farahani, Dü.) Supply Chain and Logistics in National. Berlin: Physica-Verlag, 195-220.
• Noyce, D. M. (2015). Ölçme, Soru Geliştirme ve Anket Tasarımı. (Ö. Özkan Tektaş, Dü.) 186-198.
• Purba H Rao. (2014). “Measuring Environmental Performance across a Green Supply Chain: A Managerial Overview of Environmental Indicators”. Vikalpa, C:XXXIX(No:1), 58.
• Sarkis, J., Zhu, Q., & Lai, K. (2011). An Organizational Theoretic Review of Green Supply Chain Management Literature. International Journal of Production Economics., 1-15.
• Srivastava, K. S. (2007). Green Supply-Chain Management: A State-of-The-Art Literature Review. International Journal of Management Reviews,, 9, 53-80.
• Stevenson, W. (2005). Operations Management. 39.
• Thomas, D., & Griffin, P. (1996). Coordinated Supply Chain Management. European Journal of Operational Research, 94, 2.
• Walke, R. C., Vinay , T., & Sajal, K. (2010). “Managing Risk for Green Supply Chain Management: Competitive Strategies for Manufacturing Companies,”. Skyline Business Journal, C.VI(No1), 2.
• Zhou, F. (2009). Study on the Implementation of Green Supply Chain Management in Textile Enterprises. Journal of Sustainable Devepolment, 75-79.
• Zsidisin, G. A., & Siferd, S. P. (2001). Environmental purchasing: a framework for theory development. European Journal of Purchasing and Supply Management., 61-73.