Pre-service Teachers' Views on the Informal Learning Environments

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 95 - 114, 30.03.2020

Fatma Ünal , Ayşe Adıyaman

Öz

The aim of this research is to determine pre-service teachers' views on the informal learning environments in the context of demographic characteristics and informal learning situation / tools. The sampling of this screening model research are pre-service teachers studying at the faculties of education including Yıldız Technical University, Bartın University, Anadolu University, Nevşehir Hacı Bektaş Veli University, Gaziosmanpaşa University and Kahramanmaraş Sütçü İmam University in the academic year of 2017-2018. The data for the research have been obtained from the personal details forum and the “Informal learning environments Scale”, which have been developed by the researcher. According to the findings, it was determined that pre-service teachers have benefited from informal learning environments at a medium level and they have had a medium level of learning. While they had a high level of learning thanks to trips to historical places, nature centres, national parks and social club activities, they had a lower level of learning in trips to science centres, industrial establishments and production centres. According to the findings of the study, the quantity and quality of the studies about informal learning and informal learning environments should be increased.

Anahtar Kelimeler

Lifelong Learning, Informal Learning And Informal Learning Environments, Preservice Teachers

Algın Öğrenme Ortamlarına Yönelik Öğretmen Adayları Görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının algın öğrenme ortamlarına ilişkin görüşlerinin demografik özellikler ve algın öğrenme durumu/araçları kapsamında belirlemektir. Tarama modelindeki bu araştırmanın katılımcılarını Türkiye’nin farklı bölgelerinden seçilen Yıldız Teknik Üniversitesi, Bartın Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi ve Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi’nin eğitim fakültelerinde 2017- 2018 akademik yılında öğrenim gören öğretmen adayları oluşturmuştur. Araştırmanın verileri araştırmacının geliştirdiği kişisel bilgi formu ile “Algın Öğrenme Ortamları Ölçeğinden” elde edilmiştir. Verileri analiz etmek için SPSS 25.0 paket programı kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre öğretmen adaylarının algın öğrenme ortamlarından orta düzeyde yararlandıkları ve öğrenme gerçekleştirdikleri tespit edilmiştir. Tarihi yerlere, doğa merkezlerine, milli parklar gibi yerlere yapılan geziler ile sosyal kulüp faaliyetleri sayesinde yüksek düzeyde öğrenme gerçekleştirirken, bilim merkezlerine, sanayi kuruluşlarına ve üretim merkezlerine yapılan gezilerde daha düşük düzeyde öğrenme gerçekleştirmişlerdir. Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgulara ve sonuca yönelik olarak yaşam boyu öğrenmenin yaşam boyu sürmesinin en önemli sağlayıcısı olan algın öğrenme ve algın öğrenme ortamları çerçevesinde çalışmaların niceliği ve niteliği arttırılmalıdır. Bu çalışmalar sadece iş yerinde algın öğrenmeye odaklı olmayıp farklı ortamlarda ve farklı yöntemlerle yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Yaşam Boyu Öğrenme, Algın Öğrenme, Algın Öğrenme Ortamları, Öğretmen Adayı

Kaynakça

• Akar, F. ve Nayir, K. F. (2015). Eğitim kurumlarındaki sosyal kulüplerin etkililiğinin incelenmesi: Uygulamada değişim ihtiyacı. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(2): 167-186.
• Akça Berk, N. (2017). Müze ve tarihi mekanlarda uygulanan anlatıcı terminolojisi tarih eğitimine nasıl dahil edilebilir? Milli Eğitim, 214: 269-287.
• Akın, B., Ergem, Ö., Güleroğlu, M. ve Gürbüz, T. (2013). E-öğrenme ve sosyal ağlar. XV. Akademik Bilişim Konferansı, 23-25 Ocak 2013 (pp. 741-745). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Alakurt, T. (2015). Bilişim teknolojileri öğretmenlerinin iş ortamlarındaki informal öğrenme davranışları. Elementary Education Online, 14(3): 934-945.
• Arabacıoğlu, F.P. ve Aydemir, I. (2007). Tarihi çevrelerde yeniden değerlendirme kavramı. YTÜ Mim. Fak. E-Dergisi, 2(4): 204-212.
• Atabek Yiğit, E. (2011). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. In C. Laçin Şimşek (Ed.). Sanayi kuruluşları (pp. 105-116). Ankara: Pegem Akademi.
• Barutçu, E. ve Haşıloğlu, S.B. (2010). İnternet’in informal ve viral iletişim aracı olarak kullanımı. IUYD, 1(2): 5-16.
• Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. (2. Baskı) Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Amos uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitapevi.
• Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından değerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (1): 19-41.
• Bozdoğan, A.E., Okur, A., ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: bir fabrika gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi 7(2). 10 Ekim 2019 tarihinde https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/149860 adresinden erişildi.
• Burkut, E.B. (2018). Bilim merkezlerinin mekansal tasarım-kullanım bağlamında incelenmesi: Konya Bilim Merkezi örneği. Uluslararası Yeşil Başkentler Kongresi, 8-11 Mayıs 2018 (pp. 1018-1028). Konya.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 32, 470-483. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/108451
• Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. (9. Baskı) Ankara: Pegem Akademi. Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
• Colley, H., Hodkinson, P. ve Malcolm, J. (2002). Non-formal learning: mapping the conceptual terrain: a consultation report. University of Leeds Lifelong Learning Institute, Leeds. 18 Haziran 2018 tarihinde http://www.infed.org/archives/e-texts/colley_informal_learning.htm adresinden erişildi.
• Çığrık, E. (2016). Bir öğrenme ortamı olarak bilim merkezleri. İnformal Ortamlarda Araştırma Dergisi, 1(1): 79-97.
• Çoban, B. ve Coşkuner, Z. (2010). Milli eğitim bakanlığı gençlik kamplarının analizi ve katılımcı gençlerin memnuniyet düzeyleri. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(1): 16-27.
• Dinç, E., Erdil, M. ve Keçe, M. (2011). Uşak Üniversitesi öğrencilerinin tarihi ve kültürel eserler hakkındaki ilgi ve farkındalıklarının incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2): 279-297.
• Ekinci, N. (2008). Üniversite öğrencilerinin öğrenme yaklaşımlarının belirlenmesi ve öğretme-öğrenme süreci değişkenleri ile ilişkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Eskici, M. ve Aktaş, R. (2014). Üniversite öğrencilerinin öğrenci kulüplerine ilişkin görüşleri. Asya Öğretim Dergisi, 2(1(ÖZEL)): 31-40.
• Falk,J.K., Reinhard, E.M., Vernon, C.L., Bronnenkant, K., Deans, N.L. ve Heimlich, J.E. (2007). Why zoos ve aquariums matter: Assessing the impact of a visit to a zoo or aquarium. Silver Spring MD: Association of Zoos and Aquaria. 26 Eylül 2018 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/253004933_ Why_Zoos_Qquariums_Matter_Assessing_the_Impact_of_a_Visit_to_a_Zoo_or_Aquarium adresinden erişildi.
• Gülbahar, Y., Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2010). Sosyal ağların eğitim amaçlı kullanımı. XV. Türkiye'de İnternet Konferansı 2-4 Aralık 2010. İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (3. Basım) Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi (18. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Livingstone, D.W. (2001). Adults’ informal learning: Definition, findings, gaps and future research. NALL Working Paper #21. Human Resources Development Canada. 20 Eylül 2018 tarihindehttps://tspace.library.utoronto.ca/retrieve/4484/21 adultsinformal learning.pdf adresinden erişildi.
• Oğurlu, İ. (2016). Bir doğa eğitim projesinin katılımcı üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(14): 59-101.
• Randler, C., Baumgartner, S., Eisele, H. ve Kienzle, W. (2007). Learning at workstations in the zoo: A controlled evaluation of cognitive and affective outcomes. Visitor Studies, 10(2), 205–216. 20 Temmuz 2018 tarihinde https://www.acadmia.edu/3603544/Learning_at_Workstations_in_the_Zoo _A_Controlled_Evaluation_of_Cognitive_and_Affective_Outcomes adresinden erişildi.
• Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi 3(2): 60-81. Schugurensky, D. (2000). The forms of informal learning: Towards a conceptualization of the field. 17 Nisan 2018 tarihinde http://www.oise.utoronto.ca/depts/sese/csew/nall/res/19formsofinformal.htm adresinden erişildi.
• Şahin, F. ve Sağlamer Yazgan, B. (2013). Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuar etkinliklerinin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Sakarya University Journal of Education, 3(3): 107-122.
• Tatar, N ve Bağrıyanık, K . (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11 (4), 882-896. 5 Nisan 2018 tarihinde: http://dergipark.gov.tr/ilkonline/issue/8587/106693 adresinden erişildi.
• Tezbaşaran A. A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları. Uçar, M. (2014). İlköğretim düzeyinde kültür varlığı ve koruma konularındaki eğitiminin etkinliği ve sivil toplum örgütlerinin eğitime katkısının değerlendirilmesi. MEGARON, 9(2): 85-102
• Ünal, F. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları. In A. Uzunöz (Ed.). Özel Öğretim Yöntemleri (cilt-1, pp. 443-463). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Üztemur, S., Dinç, E ve Acun, İ. (2018). Müzeler Ve Tarihi Mekânlarda Uygulanan Etkinlikler Aracılığıyla Öğrencilerin Sosyal Bilgilere Özgü Becerilerin Geliştirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46: 294-324.
• Wiegand, F., Kubisch, A., ve Heyne, T. (2013). Out- of- school learning in the botanical garden: Guided or self – determined learning at work stations? Studies in Educational Evaluation, 39: 161-168. 9 Temmuz 2018 tarihinde http://daneshyari.com/article/ preview/372666.pdf adresinden erişildi.
• Yaşar, O., ve Şeremet, M. (2008). Türkiye’de milli park eğitimi ve milli park eğitimine ilişkin bir araştırma: Gelibolu Yarımadası Tarihi Milli Parkı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,1 (5): 910 – 942.
• Yaşlıoğlu, M.M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46: 74-85. Erişim adresi: http://dergipark.ulakbim.gov.tr/iuisletme
• Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Yıldırım, İ.E. (2015). İstatistiksel araştırma yöntemleri. Araştırma tasarımı- örnekleme,-veri toplama teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.